ေမြးေန႔ သံေ၀ဂမွတ္တုိင္

( ဘ၀သံသရာ … ရွည္လ်ား ေထြျပား မေနမနား တသြားတည္းသြားၾကတာ  ….

ခရီးပန္းတုိင္ မေရာက္မခ်င္း တစ္ေယာက္ဆင္း တစ္ေယာက္တက္ ဆက္လက္ ထြက္ခြာလာ …

ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ . အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ တဲ့ …. ေပ်ာ္လိုက္ ရႊင္လိုက္ ငိုကာ ရယ္ကာ .. ဘယ္ဟာမတည္ၿမဲ ေဖာက္လြဲ ေဖာက္ျပန္ အေၾကာင္းကံ ကမၼႆကာ ..

ေတြ႔ .. ႀကဳံ..ဆုံ.. ကြဲ…  ခရီးခဲ … ၀မ္းနည္း ၀မ္းသာ…   ၀ိပလႅာ ..

 ျဖစ္ခ်င္တာလဲ မျဖစ္ရပါ၊ မျဖစ္ခ်င္ပါလဲ ျဖစ္ရမွာ . ေအာ္ … ျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ မျဖစ္ရပါ မျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ ျဖစ္ရမွာ … သုံးဆယ့္တစ္ဘုံ ၀ဋ္အတြင္းက ကရြတ္ ကင္း ေလ်ာက္တဲ့ .. ေတဘုမၼာ .. အဲဒါ  အဲဒါ အဲဒါ .. ဘ၀သံသရာ …. )

မသိတတ္ေသးခင္ ကေလးဘ၀ကတည္းက နားယဥ္ေနခဲ့တဲ့  ဘ၀သံသရာ  ဆုိတဲ့ သီခ်င္းစာသားေလးကုိ  ကို၀ိမုတိၱ အ တြက္   ေမြးေန႔အမွတ္တရ ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ေရးဖုိ႔ ရည္ရြယ္လိုက္ပါတယ္၊ ငယ္ငယ္က ခဏတုိင္း ၾကားဖူးေပမယ့္ ကြ်ဲပါး ေစာင္း တီး ဆုိတာလို  ျဖစ္ေနခဲ့တယ္၊

အခုခ်ိန္မွာေတာ့   ေသခ်ာနားေထာင္ေလ ပုိေလးနက္ၿပီး လူေတြရဲ႕သေဘာ၊ ေလာကႀကီးရဲ႕သေဘာ၊  ေလာက ဓံေတြရဲ႕ သေဘာ၊ တရားသေဘာေတြ   အားလုံးပါ၀င္ေနတာ သတိထားမိတယ္၊ ေမြးေန႔ကို ေရာက္တုိင္း ေရာက္ တုိင္း Non profits ဆုိတဲ့ သုံးျခင္း ၿဖဳံးျခင္းကုိ  လုပ္မလား .. ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးရွိတာ တစ္ခုခုကို ရေအာင္ သဒၶါစြမ္းအား ၀ီရိယစြမ္းအားေတြထည့္ၿပီး tranquility (stability)  ဆိုတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ယူမလား … ဆုိတာကို ေစတနာစကားနဲ႔ ေမးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

ေမြးေန႔ဆုိတာ ယူတတ္သူေတြအတြက္ေတာ့ သံေ၀ဂရေစဖုိ႔ သတိေပးတတ္တဲ့ မွတ္တုိင္  reminding point လို႔ ဆုိရပါမယ္၊ လူအားလုံးဟာ ဘတ္စ္ကားစီးေနခ်ိန္  ကိုယ္ဆင္းမယ့္ မွတ္တုိင္မေရာက္ခင္မွာ သတိလက္ လြတ္ စိတ္ႀကိဳက္ေနႏိုင္ေပမယ့္ မွတ္တိုင္  ေရာက္ခါနီးရင္ ေတာ့ သတိနဲ႔ ေစာင့္ေနရပါတယ္၊ မွတ္တုိင္ေ၀းေသး ရင္ျဖစ္ေစ မွတ္တိုင္ကို ေက်ာ္လြန္သြားရင္ျဖစ္ေစ လူ႔စိတ္က အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ေန တတ္ျပန္ေရာ၊ ဆုိေတာ့ မွတ္တုိင္ ဆိုတာ လူသားရဲ႕ သတိကို ႏႈိးဆြေပးတဲ့ ေနရာတစ္ခုလို႔ ဆုိႏိုင္တာေပါ့။

အဲဒီလိုပဲ လူ႔ဘ၀ေရာက္လာခိုက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရွိတဲ့အထဲက ( ပိုပိုသာသာေလးတြက္ပါမွ အလြန္ဆုံး နွစ္ ေပါင္း ၉၀ ေပါ့ေလ )  တႏွစ္ၿပီး တနွစ္ ေမြးေန႔ေတြ ျဖတ္သန္းလာၾကတာ တခါတေလလဲ အမွတ္တမဲ့ ၿပီးဆုံးသြား ၾကတာကို ကုိယ္တုိင္ ႀကဳံဖူးပါရဲ႕၊ တခါတေလလဲ ေအာ္ … ငါ တစ္ႏွစ္အသက္ႀကီး သြားျပန္ပါ ပေကာ .. လို႔ သတိ သံေ၀ဂစိတ္ကေလး ျဖစ္မိျပန္တယ္၊

ဒါေပမယ့္ ပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႕ သဘာ၀အတုိင္း ေမြးေန႔မေရာက္ခင္ အသိ သတိေလး ရွိေနတတ္ေပမယ့္ ေမြးေန႔လဲ ၿပီးဆုံးသြားေရာ  အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေမ့ေလ်ာ့ကာ ေပ်ာ္ေန ေမ့ေနၾကျပန္ေရာ … တကယ္ေတာ့ လူ႔ဘ၀ကို ေရာက္ လာခိုက္ေလး မွာ   ႏွစ္တုိင္းႏွ စ္တုိင္း   ေမြးေန႔ေတြ ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ စစ္ေဆး သင့္ၾကပါတယ္၊

“  ငါ့မွာ ဒီတႏွစ္အတြက္ အကုသိုလ္ေတြ မ်ားခဲ့သလား ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေကာင္းမႈေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ခဲ့မိသလား ” လို႔ စစ္ေမးၿပီး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာလို balance ျဖစ္ေနေအာင္ ကုသိုလ္ န႔ဲ အကုသုိလ္ကံမ်ားကို  ခ်ိန္ထိုးၾကည့္သင့္ပါတယ္၊  တကယ္လို႔ အကုသိုလ္ေတြ မ်ားေနခဲ့ရင္ေတာ့  ခ်ိန္ခြင္လွ်ာက တဖက္ေစာင္းနင္း ျဖစ္ေနမွာပါ၊   အဲဒါဆုိရင္ ေတာ့ မေကာင္းက်ိဳးေတြလဲ ဆက္လိုက္လာေ တာ့ မွာ ေသခ်ာၿပီေပါ့။

တကယ္ဆုိုရင္ ေမြးေန႔မွ မဟုတ္ပဲ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း ခ်င့္ခ်ိန္ၾကည့္ုသင့္တာပါ၊  ေရမ်ား ေရႏိုင္၊ မီးမ်ား မီးႏိုင္ ဆုိတာလို  ကုသိုလ္ေတြ မ်ားေနရင္ လုပ္သမွ် အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕ကာ စိတ္ခ်မ္းသာၿပီး အကုသိုလ္ မ်ားေနလ်င္ေတာ့ ကံနိမ့္ေနၿပီမို႔ လုပ္သမွ် အရာမထင္ပဲ မေအာင္မျမင္ ျဖစ္တတ္တာ ကံရဲ႕ သေဘာတရားပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ဘ၀ ဆုိတာႀကီးကို ဘတ္စ္ကားစီးရသလို ဥပမာေပးၿပီး ကိုယ္သြားမယ့္ မွတ္တိုင္ မေရာက္မခ်င္း ဆင္းသူက ဆင္းလိုက္၊ တက္သူက တက္လိုက္နဲ႔ ကားကေတာ့ ဆက္လက္ ထြက္ခြာလာရသလို သံသရာထဲမွာလဲ ကိုယ့္က လူ႔ဘ၀ကိုေရာက္လာလိုက္၊ သူမ်ားက ေသသြားလိုက္၊  ကိုယ္က ေသသြားလိုက္၊ သူမ်ားက ေရာက္လာလိုက္နဲ႔ ကိုယ္လိုရာ နိဗၺာန္ပန္းတိုင္ ကို မေရာက္မခ်င္း ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ေနၾကရတာ သတိထားမိဖို႔ေကာင္းပါတယ္။

ဥပမာအားျဖင့္ ျမက္ကရြတ္ေခြ  ေပၚ ေလ်ာက္ပတ္ေျပးေနတဲ့ ကင္းသတၱ၀ါလို ဘယ္ေတာ့မွ မဆုံးနိုင္ပဲ ၀ိုင္းႀကီးပတ္ လည္   ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ေပ်ာ္လိုက္ ပါးလိုက္၊ ငိုလိုက္ ရယ္လိုက္နဲ႔ ၀မ္းနည္းလိုက္ ၀မ္းသာလိုက္ ခံစားၾကျပန္တယ္၊ ေတြ႕ ႀကဳံ ဆုံ ကြဲ ျဖစ္ၿမဲဓမၼတာ ဆုိတာေတြနဲ႔  suffering  ဒုကၡလကၡဏာ ကိုေဖာ္ျပေနတယ္၊ ဒါေတြကလည္း အၿမဲရွိေနတာမဟုတ္တဲ့  impermanence  သေဘာပါတဲ့။ သီခ်င္းဆို ေပမယ့္ လကၡဏာေရးသုံးပါးလုံးကို ရေအာင္ ပုံေဖာ္သြားတာ ခ်ီးက်ဴးစရာပါ။

 ေအာ္ …  ျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ မျဖစ္ရပါ၊ မျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ ျဖစ္ရတာ . ဆုိတာကေတာ့ လူတုိင္းႀကိဳက္တဲ့ စာသားလို႔ ထင္ပါရဲ႕၊  ဒီေနရာကေတာ့  Non self အနတၱ သေဘာကို ေဖာ္ျပတာေပါ့။ 

ဘယ္ဟာ မတည္ၿမဲ ေဖာက္လြဲ ေဖာက္ျပန္ အေၾကာင္းကံ ကမၼႆကာ .. ဆုိၿပီး အနတၱနဲ႔ ပို႔ေပးလိုက္ျပန္ေတာ့ သူ႔ထက္ျပည့္စုံ တာေတာင္ သူ႔ေလာက္ မျပည့္စုံႏိုင္ဘူး လို႔ တင္စားရမလိုပင္။  ဒီလို ဓမၼသေဘာေလးေတြ ပါတဲ့ သီခ်င္းမ်ိဳး ကုိ  ျမတ္ ဘုရား ကလဲ ေက်ာင္းအမ ၀ိသာခါႀကီးရဲ႕ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းေရစက္ခ်ပြဲႀကီးမွာ ေက်ာင္းအမႀကီး ေပ်ာ္လြန္းလို႔ သီခ်င္းဆုိ ကေနတာကို နားလည္ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့တာ အံ့ၾသစရာပဲ။

အခုလည္း ေမြးေန႔ဆိုတဲ့ ဘ၀ရဲ႕ မွတ္တိုင္တစ္ခုမွာ ေရာက္ေနတုန္း အေပါင္းလကၡဏာ ျပေစဖို႔ သတိသံေ၀ဂ ရေစဖို႔  ဘ၀သံသရာ သီခ်င္းကို တိုင္တည္ၿပီး သတိေပးႏိႈးေဆာ္လိုက္တယ္၊ ေမြးေန႔မွတ္တုိင္ေလးကို ေက်ာ္သြားရင္ေတာ့ ဘ၀ဘတ္စ္ကား ႀကီးက ေျမ ေရ ေလ မီးဆိုတဲ့ four elements ဓာတ္ႀကီးေတြ မကုန္ေသး သမွ်  ကမၼဇရုပ္( အတိတ္ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ရုပ္ ) စိတၱဇရုပ္ ( စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ရုပ္ ) ဥတုဇရုပ္ ( ရာသီဥတု ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ရုပ္ ) အာဟာရဇရုပ္ ( စားလိုက္တဲ့ အစာအာဟာ ရေၾကာင့္ျ ဖ စ္ေပၚ လာတဲ့ရုပ္ ) ေတြ  မခ်ဳပ္ၿငိမ္း ေသးသမွ်  သြားေပေတာ့ ခံေပေတာ့ run ေပေတာ့။  ၃၁ ဘုံမွာ ဆက္လက္ေမာင္းႏွင္ၾကရအုံးမယ္ေပါ့၊

 အဲဒီလိုလဲ မွတ္တုိင္ေက်ာ္လာေရာ စာေရးသူ အပါအ၀င္ လူအားလုံးလဲ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ အိပ္သူက အိပ္၊ ေပ်ာ္သူ က ေပ်ာ္၊ ေအာ္သူက ေအာ္၊ ငုိသူက ငုိ၊ ေဆြးသူက ေဆြး၊ ရမ္းသူက ရမ္း ၾကမ္းသူက ၾကမ္းနဲ႔ ကားေပၚ မွာ ျဖစ္ခ်င္ တုိင္း ျဖစ္ၾကအုံးမွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္ မလြဲပါပဲ …. ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆုိေတာ့ အားလုံးက  ဘ၀သံသရာ ခရီးသည္ေတြပဲ မဟုတ္လား … သတိသံေ၀ဂေလးရလိုက္၊ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနလိုက္နဲ႔ ဘ၀ေတြ ကုန္ဆုံး အသက္ေတြ တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ႀကီးၿပီး အခ်ိန္တန္လို႔ ျဖစ္ေစ အခ်ိန္မတန္ေသးပဲ ( ဥပေစၦဒကကံတစ္ခုခုေၾကာင့္ )  ျဖစ္ေစ လူ႔ဘ၀က ထြက္ခြာသြားၾကရတာဟာ natural law  သဘာ၀တရား တစ္ခုလို ျဖစ္ေနပါၿပီ၊

မွတ္တုိင္ပဲ ေရာက္ေရာက္ ၊ မွတ္တိုင္ပဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ သတိေလးကိုယ္စီထားၿပီး ဘ၀ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေလ်ာက္ လွမ္း ႏို္င္ ပါမွ   ေနာ င္ေရးစိတ္ေအးရမယ္ လို႔ ဆိုထားသကိုး။

31.July .2011 တြင္ က်ေရာက္ေသာ ေမြးေန႔ရွင္ ကို၀ိမုတၱိသုခအတြက္ ရည္ရြယ္ပါတယ္၊  ဖတ္ဖူးတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံ က ေဗဒင္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ စာအုပ္ေလးထဲမွာ သူ႔ဘ၀တေလ်ာက္လုံး ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ေဗဒင္တြက္ ေပးရတာ ဦးေႏွာက္ေျခာက္တယ္၊ မွန္ႏိုင္ခဲတယ္လို႔ ညည္းတြားပါသတဲ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆုိေတာ့ တိုးတက္တဲ့ နိင္ငံေတြမွာ လူတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ေမြးသကၠရာဇ္ကို အမွန္အတိုင္းေျပာၾက ေရးၾကၿပီး ဘာမွ ဖုံးကြယ္မထားဘူးဆိုပဲ၊

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ က်င္းပလိုက္ၾကတဲ့ ေမြးေန႔ပြဲ ဧည့္ခံပြဲေတြ၊ ပြဲသာ ၿပီးသြားတယ္၊ ေမြးေန႔ရွင္ကို  အသက္ဘယ္ေလာက္ဆုိတာ ဘယ္သူမွ  မသိလိုက္ရပါဘူးတဲ့၊ သတိထားစရာေကာင္းတဲ့ ဘ၀ကိုတြယ္တာေန ေသးတဲ့ ဘ၀နိကႏၱိက တဏွာ အေသးစားေလးေ တြေပါ့။ အခုလဲ ေမြးေန႔ရွင္က ( ၃၅ )ႏွစ္ဆုိေတာ့ ပုလဲရတုကို ေက်ာ္လာတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီေကာ ….

အခ်ဳပ္အေနနဲ႔  inner peace ရွိေနသူ လူတစ္ေယာက္အတြက္  ေလာကဓံဆုိတဲ့ external flame ေတြကို ပူပန္ေန စရာမလိုပဲ  အလြယ္တကူ ေက်ာ္လႊားႏိုင္လိမ့္မည္ ဟု ယုံၾကည္ အားေပးရင္း …

ေမတၱာျဖင့္ …

အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ M.A ( ပန္းကမၻာ )

Date . 30. July. 2011