မွန္တိုင္း မေကာင္းဘူး

စကားေၿပာတဲ့အခါမွာ အေကာင္းဆံုး၊ အက်ိဳးရွိဆံုးစကားၿဖစ္ေအာင္ ေရြးၿပီးေၿပာရတယ္။ ကိုယ္ထက္ၾကီးသူေတြနဲ႔စကားေၿပာတဲ့အခါမွာ ပုိၿပီးေတာ့ေတာင္ ဂရုစိုက္ရတယ္။

“လူၾကီးေတြဆုိတာ မ်ားေသာအားၿဖင့္ မိမိကိုယ္ကို အၿပစ္ကင္းၿပီးသား။ လူငယ္တြမွာသာ အၿပစ္ရွိတာလို႔ တထစ္ခ်စဲြယူထားတတ္ၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို ေထာက္ၿပလာၿပီဆိုရင္ ေက်းဇူးတင္တဲ့လူထက္ အၿပစ္တင္တဲ့လူက မ်ားတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေကာင္းေသာစကားပင္ၿဖစ္ေသာ္လည္း မေၿပာဘဲ ေနသင့္ရင္ ေနလိုက္ရတယ္။”

တခါက မုဆိုးသားအဖႏွစ္ေယာက္ ေတာလိုက္ ထြက္ၾကတယ္။ ေတာတြင္းတစ္ေနရာက်ေတာ့ ေရေပၚမွာေပၚေနတဲ့ ေက်ာက္ဖ်ာၾကီးတစ္ခုကို ေတြ႕ၾကရတယ္။ အ့ံၾသလြန္းလို႔ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ခပ္ၾကာၾကာေငးစိုက္ၾကည့္မိၾကတယ္။ အေတြးအေခၚရွိတဲ့ဖခင္က ဒီအေၾကာင္းကို ဘယ္သူမွမေၿပာဖို႔၊ ေၿပာမိရင္ ကုိယ္သာအရူးထင္ခံရမယ့္အေၾကာင္း ေသခ်ာမွာထားတယ္။

သားက ႏႈတ္ဖြာမွန္းလည္း သိလို႔ေပါ့ေလ။ အဲသလို မွာထားတဲ့ၾကားထဲက သားၿဖစ္သူက ရြာထဲေလွ်ာက္ေၿပာ ေတာ့ ဘယ္သူမွ မယံုၾကဘူး။ သူ႔သားပဲ အရူးတစ္ေယာက္လို ၿဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုး မုဆိုးသားက သူမွန္ရဲ႕သားနဲ႔ အရူးအထင္ခံရေတာ့ ေဒါသထြက္ၿပီး အေလာင္းအစားလုပ္တယ္။ ေက်ာက္ဖ်ာေရေပၚတာကို သူ႔ဖခင္ကပါ ဟုတ္တယ္လို႔ ေထာက္ခံရင္ ရြာသားေတြဆီက ေငြတစ္ေထာင္ သူရမယ္။ အကယ္၍ သူ႔အေဖက မေထာက္ခံဘူးဆိုရင္ ရြာသားေတြကို သူကေငြတစ္ေထာင္ေပးမယ္ဆိုၿပီး သူ႕အိမ္ေခၚလာတယ္။ အိမ္ေရာက္လို႔ မုဆိုးၾကီးကိုေမးၾကည့္ေတာ့ မုဆိုးၾကီးက မင္းတို႔အရူးစကားမ်ားယံုေနၾကသလားလို႔ ေၿပာလႊတ္လိုက္သတဲ့။ ဒါနဲ႔သူ႕သားလည္း ေငြတစ္ေထာင္ဆံုးသြားေတာ့ သူ႕အေဖကို အၿပစ္တင္တာေပါ့။

ဒီအခါ သူ႔အေဖက ငါဒီအေရးေတြၿမင္လို႔ ဘယ္သူ႔မွ မေၿပာဖို႔အေၾကာင္း မင္းကိုမွာခဲ့တာေပါ့။ စကားဆိုတာ ေကာင္းတာမွန္တာၿဖစ္ေပမယ့္ မေၿပာဘဲေနသင့္တဲ့အခါ ေနရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ငါကေၿပာလို႔ တိုက္တြန္းတဲ့စကားက်မွ သူမ်ားကိုေၿပာလို႔ ၾသ၀ါဒေပးၿပီး ေတာလိုက္ထြက္သြားတယ္။

သူ႔သားကလည္း ေငြတစ္ေထာင္ရွံဴးလို႔ စိတ္ညစ္ၿပီး အိမ္မွာပဲ ေနခဲ့ေတာ့တယ္။ သူ႔အေဖၿပန္လာတဲ့အခါ သမင္တစ္ေကာင္ထမ္းလာတာကို ေတြ႔ရတယ္။ သူ႔အေဖက သမင္ကိုပစ္ခ်လိုက္ရင္း ကဲ.. သား ဒီတစ္ခါ မင္းရြာထဲကို ၾကိဳက္သေလာက္ ေလွ်ာက္ေၿပာေပေတာ့။ ငါ့အေဖ သမင္တစ္ေကာင္ကို ပစ္လိုက္တာ ေၿခေထာက္ကေန နားရြက္ကိုေဖာက္ထြက္သြားတယ္လို႔ေၿပာကြာ။ မယံုတဲ့သူေတြကို အရင္တစ္ခါ ထက္ႏွစ္ဆတက္ၿပီး ေလာင္ခဲ့လို႔ ေၿပာလိုက္သတဲ့။

ဖခင္ေၿပာတဲ့အတိုင္း သာၿဖစ္သူကလည္း တစ္ရြာလံုးေလွ်ာက္ေၿပာတာပဲတဲ့။ ေနာက္ဆံုး မယံုတဲ့သူေတြစုၿပီး ႏွစ္ေထာင္ေၾကးေလာင္းၾကၿပန္သတဲ့။ အဆံုးအၿဖတ္ေပးမယ့္သူကေတာ့ မုဆိုးၾကီးပဲေပါ့။
မုဆိုးၾကီးဆီေရာက္ေတာ့ သူ႔သားေၿပာတဲ့စကား ဟုတ္-မဟုတ္ ေမးၾကတဲ့အခါ မုဆိုးၾကီးက … ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါ့သားေၿပာတာမွန္တယ္။

သမင္က သူ႔ေၿခေထာက္နဲ႔ နားရြက္ကို အယားေဖ်ာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါက ပစ္လိုက္တာ ၿဖစ္တဲ့အတြက္ ၿမားတံက ေၿခေထာက္ကေန နားရြက္ကိုေဖာက္ထြက္သြားတာ ဟုတ္ပါတယ္လို႔ ေၿပာလုိက္တဲ့အတြက္ မုဆိုးၾကီးသားဟာ ေလာင္းေၾကးႏွစ္ေထာင္နဲ႔အတူ စကားဆိုတာ ေကာင္းတာမွန္တ ာၿဖစ္ေပမယ့္ မေၿပာဘဲေနသင့္တဲ့အခါ ေနရတယ္ဆိုတဲ့သင္ခန္းစာကိုလည္း တစ္ခါတည္းရသြားသတဲ့။

ဒါေႀကာင္႔လဲ ထင္ရွားတဲ႔ ရဟန္းစာေပ ပညာရွင္ႀကီးတပါးၿဖစ္တဲ႔ ဦးအာဒိစၥ၀ံသ က မွတ္ခ်က္ေရးခဲ႔ဖူးတယ္၊

အမ်ားႏွင့္ အခန္႔သင့္ရန္စကားမ်ား၊ အမ်ားစိတ္တိုင္းက်မည့္အလုပ္မ်ား ေလာက၌ရွိသည္ဟု ဧကန္မမွတ္သင့္။
ထိုသုိ႔ေသာစကားမ်ိဳး၊ အလုပ္မ်ိဳးကား ေလာက၌မရွိ။
စင္စစ္တစ္ဦးႏွင့္ မဆန္႔က်င္လွ်င္ တစ္ဦးႏွင့္ဆန္႔က်င္မည့္စကား အလုပ္မ်ားသာ ၿဖစ္ၾကကုန္၏။

ဘ၀ႏွင္႔ ရင္းရေသာ အေတြးအၿမင္မ်ား စာအုပ္မွ ေကာက္နွုတ္ေဖာ္ၿပပါသည္။