လြဲေနတဲ႔ ဒါနမ်ား အပိုင္း ( ၅ )

ဒါန ( ၄ )

အရွင္ဘုရား ေနာင္က်ရင္ ဘာစာေမးပြဲမွ ေၿဖမေနပါနဲ႔ေတာ႔ဘုရား၊ တပည္႔ေတာ္ကေတာ႔ သာသနာ႔ေဘာင္မွာ သကၤန္း၀တ္နဲ႔ ၿမဲေနရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ၊ စာေမးပြဲေတြ ဒီေလာက္ေအာင္ေနရင္ ေတာ္ၿပီေပါ႔ဘုရား။

ရင္ထဲမွာ မေနနိုင္လို႔ ပြင္႔အံထြက္လာတဲ႔ စကားတခြန္းပါ၊ သူကေတာ႔ စစ္ကိုင္းတိုင္း ဘုတလင္ၿမိဳ႕နယ္ ေတာရြာတရြာက သာမေဏေက်ာ္၊ သာသနဓဇဓမၼာစရိယ၊ ၀ိနယဓရ ရဟန္းတပါးရဲ႕ ခမည္းေတာ္တစ္ေယာက္။

သားၿဖစ္သူအတြက္ စာေမးပြဲေအာင္လို႔ ဂုဏ္ၿပဳပူေဇာ္ပြဲကို ၃ ႀကိမ္တိုင္တုိင္ လုပ္ေပးၿပီးေနာက္မွာ အခုလို စကားကို ေၿပာယူရတယ္၊ ေတာင္သူ ယာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနတဲ႔ မိဘေတြကလည္း သားၿဖစ္သူ စာေမးပြဲေတြ ေအာင္တယ္ ဆိုရင္ပဲ မရွိရင္ ရွိတာကို ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး ပူေဇာ္ပြဲကို လုပ္မယ္ ဆိုတဲ႔ သဒၶါတရားမ်ိဳးေတြပါ၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ႔လည္း အိမ္စီးပြားေရး အေၿခအေနအရ မလုပ္ခ်င္ေပမယ္႔ ပတ္၀န္းက်င္က တိုက္တြန္းႀကတယ္၊ ရွားရွားပါးပါး သားေယာက်ာ္းေလးရွိလို႔ သာသနာ႔ေဘာင္မွာ ေ၇ာက္ေနတာကို မိဘက ဒီေလာက္မွ မခ်ီးေၿမာက္နို္င္ဘူးလား၊ ငါတို႔သာ သားရဟန္းရွိရင္ေတာ႔ အႀကီးအက်ယ္ကို လွဴပစ္လိုက္မယ္ ဘာ ညာ စသည္ၿဖင္႔ ၀ိုင္း၀န္းေၿမွာက္ေပးေတာ႔ ပြဲေတြ ဇာတ္ေတြနဲ႔ က်က်နန က်င္းပႀကတာလဲ ႀကားဖူးပါရဲ႕၊

အခုလဲ သားကိုရင္က သာသနာလကၤာရ စာေမးပြဲေအာင္လို႔ အိမ္က အတြင္းပစၥည္းေလးေတြ ထုခြဲၿပီး တႀကိမ္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္၊
မႀကာလိုက္ဘူး၊ သားက ဓမၼာစရိယဘြဲ႕ ရလို႔ စုေဆာင္းထားသမွ် သစ္သီးသစ္နွံေတြ ေရာင္းၿပီး ေပးလိုက္ရၿပန္တယ္၊
ေနာက္ဆုံးတႀကိမ္ကေတာ႔ ပိဋကတ္သုံးပုံစာေမးပြဲမွာ ၀ိနယဓရ ဘြဲ႕ရလို႔ ဆိုၿပီး ယာခင္းေတြ ေရာင္းခ် ေပါင္ႏွံၿပီး လုပ္ေပးလိုက္တယ္၊

၃ ႀကိမ္တိတိ ပူေဇာ္ပြဲလုပ္ၿပီးတဲ႔ ေနာက္မွာေတာ႔ အိမ္မွာလဲ ေတာင္ေတာင္ပ်က္ ( တက္တက္ ေၿပာင္ ) ဆိုသလို ေၿပာင္သလင္းကို ခါသြားတာပဲ ၊ စီးပြားေရးလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ နာလန္မထူေတာ႔ဘူး၊ အမွန္က ကိုယ္႔၀မ္းနာ ကိုယ္သာသိ ဆိုသလို ကိုယ္႔အေၿခအေနႀကည္႔ၿပီး လုပ္သင္႔တာပါ၊ အခ်ိဳ႕မ်ား ဆိုင္း၀ိုင္းေတြ ဇာတ္ပြဲေတြ နဲ႔ ခမ္းခမ္းနားနား ေပးၿပီး ဘယ္ခုနွစ္တုံးက ဘယ္လို လွဴလိုက္တာ၊ ဘယ္ေလာက္ကုန္ေအာင္ ဇာတ္ကလဲ နာမည္ႀကီးကို ငွါးတယ္ ဘာညာေပါ႔ေလ၊ ဘိသိက္ ဆိုလဲ နာမည္ႀကီး ေပါ႔၊ ဘိသိက္ ဆိုလို႔ ေၿပာရအုံးမယ္၊ စာေရးသူရဲ႕ အသိမိတ္ေဆြ တစ္ပါး ပူေဇာ္ပြဲအတြက္ ဘိသိက္ဆရာငွါးတာ ၁၂ သိန္းေပးရတယ္ ဆိုပဲ၊ အဲဒါ သူက ဘယ္ေလာက္ႀကာသလဲ ဆိုရင္ ေတးထပ္ေလး ရတုပိုဒ္စုံေလးေတြကို ၂ နာရီ ၿပည္႔ေအာင္ ေတာင္ မဟဲလိုက္ရဘူး၊ ဆိုလိုတာကေတာ႔ ရွင္းေနပါၿပီ၊

ပူေဇာ္ပြဲ ဆိုတာ ထူးခြ်န္ထက္ၿမက္တဲဲ႔ သာသနာ႔ အာဇာနည္တပါးကို ရပ္ရြာက နယ္က ၀ိုင္း၀န္းဂုဏ္ၿပဳတဲ႔ပြဲ ၿဖစ္တာမို႔ တရြာလုံး တနယ္လုံး အလွဴေငြ ေကာက္ခံၿပီး ေႀကြးေမြးစားရိတ္၊ ပူေဇာ္ပြဲ ကုန္က်စားရိတ္၊ ပင္႔သံဃာလွဴဒါန္းစားရိတ္ စတာေတြကို ခြဲတန္းခ်ၿပီး ဘယ္ေနရာအတြက္ ဘယ္ေလာက္၊ စသၿဖင္႔ သုံးသင္႔တယ္၊ အဲဒီလို ပြဲမ်ိဳးေတြကိုလဲ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္၊

အခုေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကုန္က်စားရိတ္ အားလုုံးနီးပါး ကို ကိုယ္႔ အိမ္က အကုန္အက်ခံရတာ ဆိုေတာ႔ တတ္နိုင္သူေတြအတြက္ကိစၥမရွိေပမယ္႔ ခ်ိဳ႕တဲ႔သူေတြအတြက္ေတာ႔ အလွဴႀကီး ၃ ခါေလာက္ ေပးလိုက္ရသလို ကုန္တာ ဆိုေတာ႔ ရွိတာေတြ ကုန္ကေရာပဲ၊ ဒီလို အၿဖစ္မ်ိဳးေတြ ေန၇ာတိုင္း မွာ ေတြ႔ေနရတတ္တာမို႔ ကရုဏာသက္မိပါရဲ႕၊ ပူေဇာ္ပြဲကို ဦးေဆာင္သူေတြ အားလုံး သတိထားႀကပါကုန္၊

ေနာက္တေယာက္ကေတာ႔ အရာေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ ရြာတရြာက ရဟန္းတပါး ခမည္းေတာ္ႀကီးဟာ ပူေဇာ္ပြဲကို လုပ္ခ်င္လြန္းလို႔ လုပ္ေပးလိုက္တယ္၊ တႀကိမ္ဆို တႀကိမ္ထဲပါဘဲ၊ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လုပ္ေပးလို္က္တယ္ မသိဘူး၊ အဲဒီ ပူေဇာ္ပြဲၿပီးသြားတာ ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ၿပီ၊ အခုထိ သူတို႔အိမ္ရဲ႕ စီးပြားေရး နာလန္မထူေတာ႔ဘူး၊ ဒါကလဲ လြဲေနတဲ႔ ဒါနအမ်ိဳးအစား တခုပါ။

ဒါန ( ၅ )

ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ႔ ဘုရားပြဲလား သားသတ္ပြဲလား - လို႔ ေမးရေလာက္ေအာင္ ေခတ္စားေနတဲ႔ ဘုရားပြဲ အမည္ခံ ေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲေတြပါ၊ သူ႕ဘာသာ ေအးေအးေဆးေဆး ေနၿပီး ပူေဇာ္ခံေနတဲ႔ ဘုရားကို ေဂါပကေတြက ဘုရားပြဲလုပ္ေပးလိုက္တာ ဘုရားေရွ႔က အလွဴခံပုံးထဲက မေလာက္လို႔ ရြာဦးက ေရႊဘုံသာေစတီ အထံမွ အေႀကြး ၅ ေသာင္း ရရန္ ရွိသည္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ႔။ တကယ္လဲ ယခုေခတ္ အဲဒီပုံစံ ၿဖစ္ေနပါတယ္၊ အထူးသၿဖင္႔ ၿမန္မာနိုင္ငံ အနွံ႕က ေတာရြာ ၿမိဳ႕ပါ မက်န္ က်င္းပခဲ႔ၿပီး က်င္းပေနဆဲ ဘုရားပြဲ မွန္သမွ်အားလုံး ဟာ တပုံစံတည္းပါ၊

ေအာ္ ကုသိုလ္ လိုခ်င္လို႔ စုေပါင္းဘုရားပြဲ လုပ္ပါတယ္၊ ကေလးလူႀကီးအားလုံး ဇာတ္ပြဲေတြနဲ႔ ေသာက္လိုက္ စားလိုက္ ရမ္းကားလိုက္နဲ႔ ႏွစ္တိုင္းနီးပါး ရန္ပြဲေႀကာင္႔ လူေသမွဳ႕ေတြက ပါလိုက္ေသးတယ္၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါကေတာ႔ ၿမတ္ဘုရားကို ႀကိဳဆိုတဲ႔ ပြဲမွာ လူအုပ္ပိၿပီး ေသတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ နတ္ၿပည္ေရာက္သြားဖူးတယ္၊ အခုေခတ္ေတာ႔ ဘုရားပြဲေတြမွာ မူးၿပီး ရမ္းကားလို႔ ဓားထုိးခံရၿပီး ေသသူေတြ ဘယ္ဘုံ႒ာန ေရာက္မယ္ ဆိုတာ ခန္႔မွန္းႀကည္႔မိတယ္၊

တႏွစ္တစ္ခါ ငရဲရွာ လူ႔ရြာ ဘုရားပြဲ မၿဖစ္ေစႀကနဲ႔ - လို႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပရိယတ္ ပဋိပတ္ စြယ္စုံရ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက သတိေပး သံေ၀ဂစကားမိန္႔ႀကားခဲ႔ဖူးတယ္၊ မွတ္မိေသးတယ္၊ စာေရးသူ ငယ္ငယ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားဘ၀မွာ မနက္တိုင္း ဆြမ္းခံထြက္ရတယ္၊ တကယ္လဲ ဘုရားပြဲေရာက္ရင္ ရြာထဲမွာ ေမြးထားတဲ႔ ၀က္ေတြ ႀကက္ေတြ ႏြားေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို နည္းပါးသြားတယ္ ၊ အထူးသၿဖင္႔ ၀က္ေတြေပါ႔ေလ၊ ေသခါနီး ေအာ္ၿမည္တဲ႔ အသံက သိပ္ သနားစရာ ေကာင္းတာကို ကိုယ္ေတြ႔ၿမင္ဖူးသူမ်ား နားလည္ပါလိမ္႔မယ္၊ ဘာၿဖစ္လို႔ သိရသလဲ ဆုိေတာ႔ ေန႔တိုင္း ၿမင္ေနက် ၀က္ေတြ ႏြားေတြ ကို ဘုရားပြဲၿပီးရင္ မၿမင္ရေတာ႔ ေမးႀကည္႔မိတယ္၊

ဗ်ိဳ႕ ကိုဘယ္သူ၊ ခင္ဗ်ားႏြားေလး ဘယ္ေ၇ာက္သြားလဲ ဆိုရင္ ရြာက ဘုရားပြဲထဲ ပါသြားၿပီ တဲ႔၊
ေနာက္တအိမ္မွာ ေမြးထားတဲ႔ ၀က္ေတြ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ ေမးရင္ ရြာဘုရားပြဲမွာ ၀ဋ္ကြ်တ္သြားၿပီ တဲ႔၊

အပါယ္ လားေၾကာင္းအလႉဒါန ( ၁၀ ) မ်ိဳး။ ။

လွဴပင္ လွဴေသာ္လည္း အလွဴဒါနမမည္ပဲ ကိုယ္႔အတြက္ သံသရာအတြက္ ပါဖို႔ နဲ႔ နိဗၺာန္ ကူးတို႔ေဖာင္ ၿဖစ္ဖို႔ ေနေနသာသာ အပါယ္ငရဲသို႔ပင္ က်ေစတတ္ေသာေႀကာင္႔ အ ဒါန၀တၳဳ ေခၚ ( အလွဴမမည္ေသာ လွဴၿခင္း ၁၀ မ်ိဳး) ကို သတိထားနိုင္ေစဖို႔ ေဖာ္ၿပလိုက္ပါတယ္၊

(၁) သမဇၨဒါန- အၿငိမ္႔မင္းသား မင္းသမီး ၿပဇာတ္၊ ဆိုင္း၀ိုင္း ဇာတ္ပြဲတို႔ကို ေပးလွဴၿခင္း၊
(၂) မဇၨဒါန- ေသရည္အရက္ ဘီယာကို လွဴဒါန္းၿခင္း၊
(၃) ဣတၳိဒါန- ပုဂံေခတ္ အရည္းႀကီးတို႔အား လွဴသလို မိန္းမကို ေပးလွဴၿခင္း၊
(၄) ဥသဘ ဒါန- ကြ်ဲ ႏြား စေသာ တိရိစၦာန္ကို ေပးလွဴၿခင္း၊
(၅) စိတၱကမၼ ဒါန- ကာမဂုဏ္စိတ္ကုိနိွဳးဆြေပးေသာ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္၊ စသည္ေပးလွဴၿခင္း၊

(၆) သတၳ ဒါန- ဒုတ္ ဒါး ေသနတ္ စေသာ လက္နက္ခဲယမ္းစသည္ ေပးလွဴၿခင္း၊
(၇) ၀ိသ ဒါန- ေသေစနိုင္ေသာ အဆိပ္၊ ေဆးၿပား ေဆးပုလင္း စသည္ေပးလွဴၿခင္း ( သတၱ၀ါတို႔ပ်က္စီးေစရန္၊ )
(၈) သခၤလိက ဒါန-လက္ထိပ္ သံေျခခ်င္း ေႏွာင္ႀကိဳးကို ေပးလွဴၿခင္း၊
(၉) ကုကၠဋ သူကရ ဒါန- ၾကက္ ၀က္ ေခြးစေသာ သားေကာင္တို႔ကို ေပးလွဴၿခင္း၊
(၁၀) တုလာကူဋ မာနကူဋ ဒါန- ခ်ိန္စဥ္းလဲ၊ တင္းစဥ္းလဲ အလႉ။ယခုေခတ္ ဂဏန္းေပါင္းစက္ၿဖင္႔ စားရင္းအင္းမ်ားကို လိမ္လည္ေပးၿခင္း၊

မိလိႏၵပဥႇာ။ ပါ။ ၂၂၇။

ဒါေႀကာင္႔ ေငြကုန္ လူပန္း စိတ္ပန္းၿပီး ကိုယ္႔အတြက္ အက်ိဳးုယုတ္ေစတဲ႔ ဒါန ေတြကို မၿပဳမိႀကေစဖို႔ ေမတၱာစကား ေၿပာႀကားလိုက္ပါတယ္၊

တရားသၿဖင္႔ စုေဆာင္းထားေသာ အလွဴ၀တၳဳၿဖစ္ရၿခင္း၊
အလွဴေပး အလွဴခံပုဂၢိဳလ္နွစ္ဖက္စလုံး သီလ စင္ႀကယ္ရၿခင္း၊
မလွဴခင္ လွဴဆဲ လွဴၿပီးကာလ( ေနာက္ဆုံး ) ကိုယ္႔ဘ၀ရဲ႕ေန၀င္ခ်ိန္ၿဖစ္တဲ႔ ေသခါနီး မရဏာသႏၷေဇာ စိတ္ အခ်ိန္အထိ ကိုယ္႔ရဲ႕ ဒါန အေႀကာင္းကို ေတြးၿပီး ေသနိုင္ရင္ နတ္ရြာသုဂတိ ကို ေရာက္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ၊ အဲလိုမွ မဟုတ္ပဲ ၀က္ေအာ္သံ ႏြားေအာ္သံ ႀကက္ေအာ္သံေတြမ်ား ႀကားေနရ ၿမင္ေနရၿပီး ကိုယ္႔အာရုံမွာ ဂတိနိမိတ္ အၿဖစ္ ထင္ေနရင္ေတာ႔ လြဲမွားစြာ ၿပဳခဲ႔မိတဲ႔ ဒါနမ်ားက ကယ္တင္နို္င္မည္ မဟုတ္ပါေႀကာင္း ကရုဏာစကားၿဖင္႔ နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္၊ ။