Wednesday, April 7, 2010

လြဲေနတဲ႔ ဒါနမ်ား အပိုင္း ( ၂ )

ဒါန ( ၂ )

ရြာစား ငွါးတာ ၄ ေသာင္းပါ၊
မင္းသမီး လူရႊင္ေတာ္ ၃ ေထာင္ေက်ာ္၊
ဓာတ္ပုံရိုက္ခ ၆ ေထာင္က်၊
ရွင္ေလာင္း၀တ္စုံ ၅ ေထာင္ကုန္၊
ေကြ်းေမြးစရိတ္ ၉ ေသာင္း အစိတ္၊
သံဃာေတာ္ၿမတ္ ၅ ဆယ္က်ပ္၊
အားလုံးေပါင္းေသာ္ ၁ သိန္းေက်ာ္၊
နတ္လူ သာဓု ေခၚေစေသာ္။ ။

ေရးစပ္သူ - စိုးေမာင္ေမာင္

အထက္ပါ လကၤာကေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က လွဴဒါန္းၿပီးသား အလွဴတခုရဲ႕ မွတ္တမ္းမွတ္ရာတခုပါ၊ အဓိပၸါယ္ကေတာ႔ ရွင္းေနၿပီ၊ ဒီေလာက္အကုန္အက်ခံလွဴဒါန္းတဲ႔ ပြဲမွာ ဘာေတြမ်ား ကိုယ္႔ေနာက္ ပါေအာင္ ယူနိုင္လိုက္သလဲ လို႔ စစ္လိုက္ေတာ႔ ေရေရရာရာ ဘာမွ မရွိတာ ေတြ႕ရပါတယ္၊ မလိုအပ္တဲ႔ ပကာသနေတြ ဂုဏ္တုဂုဏ္ၿပိဳင္ေတြ ကို အေလးထား ေနေလေတာ႔ နိဗၺာန္ ပန္းတိုင္ကို သြားတာ လမ္းေခ်ာ္ေနႀကတာကို အားလုံးက သတိမမူမိႀကပါဘူး၊ပတ္၀န္းက်င္ကလဲ သိေန ၿမင္ေနပါလ်က္နဲ႔ တားၿမစ္ရေကာင္းမွန္းမသိႀကဘူး၊

အထူးအားၿဖင္႔ ၿမန္မာနိုင္ငံမွာ အလွဴေပးမယ္ ဆိုတိုင္း ဆိုင္း၀ိုင္း ငွါးနိုင္မွ အလွဴလို႔ သတ္မွတ္ႀကတယ္၊ ပြဲေတြ ဇာတ္ေတြ ပါမွ ၿခိမ္႔ၿခိမ္႔သဲသဲ အလွဴလို႔ လက္ခံႀကတယ္၊ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ သာသနာအတြက္ အက်ိိဳးမ်ားမယ္႔ အလွဴမ်ိဳးကို ဆိုင္းမပါ ဗုံမပါပဲ ကန္ေတာ႔ပြဲေလးနဲ႔ လွဴလို႔ကေတာ႔ - အလွဴပိန္ေလးပါကြာ မၿဖစ္စေလာက္ပါ၊ အလွဴေပးတယ္ လို႔ေတာင္ ကမၺည္းတပ္လို႔ မရနိုင္ပါဘူး ဆိုၿပီး ကဲ႔ရဲ႕ႀကၿပန္တယ္၊
အေၿခအေနက အဲေလာက္အထိကို ၿဖစ္ေနၿပီ ၊ အလွဴရဲ႕ အနွစ္သာရကို ထုတ္ယူနိုင္ဖို႔ မစဥ္းစားနိုင္ႀကဘူး၊

တခ်ိဳ႕က်ေတာ႔လည္း ကိုယ္တတ္နုိင္သေလာက္ေလးနဲ႔ လွဴလိုေပမယ္႔ ပတ္၀န္းက်င္က ၀ိုင္းေၿမာက္ေပးလို႔ အေႀကြးအတင္ခံၿပီး လွဴႀကၿပန္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ ရဲရင္႔တဲ႔ သဒၶါတရားကို သာဓုေခၚနိုင္ေပမယ္႔ ဂုဏ္ပကာသန မက္ၿပီး လွဴေနတာေတြကိုေတာ႔ ရသင္႔သေလာက္ မရလိုက္တဲ႔အတြက္ စိတ္မေကာင္းနိုင္ပါ။
ေတာရြာ တခုက အလွဴမွာေပါ႔၊ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂၀၀၇ ခုနွစ္ေလာက္က အႀကိဳတရားေဟာတဲ႔ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္က အလွဴ႕အမကို ေမးတယ္၊ အလွဴ႕အမႀကီး ဒီေန႔ည မိတ္ကပ္လိမ္းထားတာ ဘယ္ေလာက္ကုန္သလဲ၊ ေၿပာပါအုံး ဆိုေတာ႔ - -

မိတ္ကပ္ဘူးက ၇ ေသာင္းေက်ာ္ပါဘုရား၊
လိမ္းေပးသူရဲ႕ လက္ခတန္ဖိုးက မနက္ၿဖန္ အလွဴေန႔အတြက္ေရာ ႏွစ္ရက္စာ ၁ သိန္းပါဘုရား ၊
( ဒါက ေတာရြာ အတိုင္းအတာပဲ ရွိေသးတယ္ေနာ္ )
အင္း ဒါဆိုရင္ေတာ႔ မဟုတ္ေသးဘူး၊ နင္တို႔ နည္းလမ္းမွားေနၿပီ၊ ပင္႔သံဃာေတာ္ေတြက်ေတာ႔ တပါး ၀တၳဳေငြ ၅ ေထာင္ပဲ လွဴတယ္၊ က်န္တာေတြအတြက္ ကုန္တာနဲ႔ စဥ္းစဥ္းစားစားလဲ လုပ္ႀကပါအုံး လို႔ သတိေပးလိုက္တယ္၊( တကယ္ေတာ႔ အလွဴ႕အမနဲ႔ ရင္းနွီးလို႕သာ ဒီလို စကားေၿပာထြက္တာပါ၊ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ကဲ႔ရဲ႕ ခံရမည္ အေသအခ်ာပင္)

တုံး တံတား ေလ်ာက္စဥ္ ၀ဲ ယာ မႀကည္႔နွင္႔၊
သံသရာ တံတား ၿဖတ္ကူးစဥ္ အမ်ား ကဲ႔ရဲ႕တာကို မမွဳ႕ႏွင္႔ ။

တုံး တံတား ေလ်ာက္စဥ္ ၀ဲ ယာ ေလ်ာက္ႀကည္႔ေနက ေခ်ာက္ထဲ က်တတ္သည္၊
နိဗၺာန္သြားဖို႔ သံသရာ( ဒါန ) တံတား ၿဖတ္ကူးစဥ္ သူမ်ား ကဲ႔ရဲ႕ ခံရမွာ ေႀကာက္ေနလ်င္ သံသရာေခ်ာက္ထဲပဲ က်လိမ္႔မည္၊ နိဗၺာန္ႏွင္႔ လြဲလိမ္႔မည္၊ ဟူလို၊

အရင္တစ္ႏွစ္က ရြာမွာ ဆရာေတာ္ က တရားေဟာေနတယ္။ ေဘးနားအိမ္ က သားသတ္လုိင္စင္ သမားက မနက္မွာ သတ္မယ့္ ႏြားကို တရားပြဲနားက ျဖတ္ျပီး ဆြဲသြားတယ္။ ႏြားက တရားပြဲနားေရာက္ေရာ ရုန္းပါေလေရာ။ တအူအူ..တဘဲဘဲ နဲ႕။ အဲဒီ ကစျပီး ဆရာေတာ္လဲ ဒီ..သားသတ္ တရားကို အျမဲတမ္း ေဟာျပဆံုးမတယ္။ ကုသုိလ္အား..ပညာဥာဏ္အား နည္းလြန္းေတာ့ အကုသုိလ္အားမ်ားျပီး အခုထိ နားမလည္ႏုိင္ၾကေသးဘူး။အထူးသျဖင့္အလွဴရွင္ေတြကိုယ္တုိင္ကိုက..ငါ့အလွဴမွာ၀က္သားေကၽြးမွာ..ဘယ္ႏွပိသာ..ဒီလိုၾကြားၾကတာ။
တပည့္ေတာ္ အလွဴေပးေတာ့... ငါးေျခာက္ေၾကာ္နဲ႕ ရြာမွာ ေကၽြးခဲ့တာ။ အဲဒါကို ဘုရား.. စင္ကာပူျပန္ အလွဴတဲ့ကြာ... ငါးေျခာက္နဲ႕ ေကၽြးတယ္.. ၀က္သားေလးေတာင္ မေကၽြးႏုိင္ဘူးတဲ့..
ဒါကေတာ႔ ဒကာေလးတေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႔ေလးပါ၊

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ဘ၀တိုင္း ဘ၀တိုင္းမွာ ဘယ္လုိ ပကာသနေတြမွ မပါဘဲ လွွဴသြားပါတယ္၊ ေနာက္ဆုံး ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးဘ၀မွာ တိုင္းၿပည္၊ ထီးနန္းစီးစိမ္၊ မိဖုရား နဲ႔ သားသမီးေတြကိုေရာ သဒၶါတရားသက္သက္မွွ်ၿဖင္႔ လွဴသြားတာမ်ိဳးပါ၊ မွတ္မွတ္ရရ သသပ႑ိတ ယုန္မင္း ဇာတ္ေတာ္မွာ သိႀကားမင္းေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ ပုဏၰားအိုက ဗိုက္ဆာေနပါတယ္ စားစရာ လွဴပါအုံး တဲ႔၊

အဲဒီအခါ ဘုရားအေလာင္းယုန္မင္းက စားစရာ မရွိပါဘူး၊ တကယ္ဆာေလာင္တယ္ ဆိုရင္ မီးဖိုေပးပါ၊ အကြ်နုပ္ ခႏၶာကိုယ္ကို မီးကင္ၿပီးလို႔ က်က္ရင္ စားနိုင္ပါၿပီ၊
ဆိုၿပီး မီးဖို ခိုင္းတယ္၊ ေနာက္ဆုံး လွဴစရာ မရွိလို႔ ကိုယ္႔အသက္ကိုေတာင္ စြန္႔လွဴမယ္ ဆိုတဲ႔ ေႀကာက္စရာ ႀကက္သီးေမြးညွင္း ထစရာ သတိၱမ်ိဳးနဲ႔ မီးပုံထဲ ခုန္ဆင္းၿပီး အသက္အေသခံ ေပးလွဴခဲ႔တယ္၊ တကယ္ေတာ႔ သိႀကားမင္းရဲ႕ အာနုေဘာ္ေႀကာင္႔ အသက္မေသပဲ လြတ္ေၿမာက္ခဲ႔ေပမယ္႔ - ယုန္မင္းကို အလြန္ႀကည္ညိဳလြန္းလို႔ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ သတိတရနဲ႔ အတုယူနုိင္ေအာင္ လ - ၀န္း ထဲမွာ ယုန္ရုပ္ေလး ေပၚေနေစ တဲ႔ အထိေအာင္ သမိုင္းတြင္ရစ္ခဲ႔တယ္။

အဲဒီ ယုန္ရုပ္ေလးဟာ ကမၻာပ်က္သည္႔တိုင္ေအာင္ တည္တံ႔ေနမယ္ လို႔ စာေပမ်ားမွာ ဆုိပါတယ္၊ စာစကားနဲ႔ ေၿပာရရင္ ကပၸ႒ိက ႒ိတိ - ကမၻာေၿမႀကီး မပ်က္မခ်င္း တည္ရွိေနမယ္ တဲ႔၊ အခုေခတ္ သမိုင္းတြင္ေအာင္ လုပ္သြားသူေတြက အလြန္ဆုံး ရာစုနွစ္ေလာက္သာ လုပ္နိုင္တာနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ဒီဇာတ္ေတာ္မွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ကမၻာနဲ႔ ခ်ီၿပီး ေက်ာ္ႀကားေအာင္ သမိုင္းတြင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားနိုင္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္၊ အဲဒီရဲ႕ အေႀကာင္းရင္းကို လို္က္ရွာလို္က္ေတာ႔ ဂုဏ္ပကာသန မပါတဲ႔ ယုံႀကည္မွဳ႕ သဒၶါတရား ကို ေတြ႕ႀကရမွာပါ။

( လ ၀န္းမွာ - ဆန္ဖြတ္သည္႔ အဖိုးအို က ဘယ္လို ပါလာသလဲ ဆုိတာ အခုထိ ရွာေဖြေနဆဲ ရွိပါေသးသည္ ) ဗဟုႆုတအေနနဲ႔ ကမၻာပ်က္သည္႔တိုင္ေအာင္ မပ်က္မဆီး တည္ရွိေနမည္႔ အရာေလးမ်ိဳး ( ကပၸ႒ိက ႒ိတိ ) ကို ေဖာ္ၿပလိုပါေသးတယ္။

ဆက္ပါအုံးမည္ - -

6 comments:

  1. အရွင္ဘုရာ...
    ဖတ္ရတာေတြ ေတာ္ေတာ္ကို တန္ဖိုးရွိလွပါတယ္ဘုရား... ျမန္မာျပည္ကလူေတြ အားလံုး အလွဴရွင္ေရာ အလွဴခံေတြပါ ဒီသေဘာတရားေတြကို ရင္ထဲႏွလံုးသြင္းႏိုင္ၾကရင္ေကာင္းပါမယ္ဘုရား... အခုက သူတို႔က သိၿပီးသားေတြပါဘုရား.. ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္ၾကေသးတာပါဘုရား.. အလွဴတခုလွဴမယ္ဆိုရင္ အလွဴရွင္ကလဲ ဘာနဲ႔လွဴမွ ဂုဏ္တက္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့... အလွဴလာတဲ႔ ပုဂိၢဳလ္ကလဲ အလွဴရွင္ရဲ႔ ေစတနာက ဘယ္ေလာက္ရွိလဲနဲ႔ တိုင္းတာတာ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ဘာႀကီးနဲ႔ လွဴမွ၊ ဘာဆိုင္းဝိုင္းႀကီးထည့္မွနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ကုန္မွဆိုတာေတြနဲ႔ တိုင္းတာေနၾကတာ ဆိုးလွပါတယ္ဘုရား.... ဆက္ပါဦးဘုရား.. တပည့္ေတာ္လာဆတ္ပါဦးမယ္ဘုရား....

    ReplyDelete
  2. အရွင္ဘုရား..
    အလွဴတခုလုပ္ၿပီဆိုရင္တျခားကိစၥေတြကအကုန္အက်ပို
    မ်ားတာကိုေတြ႔ေနရပါတယ္ဘုရား။။ တကယ္မိမိအတြက္
    တန္ဖိုးရိွမဲ့၊ကိုယ့္ေနာက္ပါမဲ့ကုသိုလ္ကဘယ္ေလာက္ရိွ
    ႏိုင္မလဲလို႔စဥ္းစားၾကည့္မိပါတယ္ဘုရား..။လူေတြဟာ
    ဂုဏ္ပကာသနကိုေရွ႔တန္းတင္ၾကလြန္းလို႔ဘုန္းဘုန္းေျပာ
    သလိုလဲြမွားတဲ့ဒါနျဖစ္ေနၾကတယ္။ဘုန္းဘုန္းရဲ႔စာေပ
    ေၾကာင့္တဦးတေယာက္ကေနအမ်ားစုအထိနားလည္
    သေဘာက္ေပါက္ႏိုင္ၿပီးမွန္ကန္တဲ့အလွဴဒါနကို
    သိျမင္ႏိုင္မွာပါလို႔ယံုၾကည္မိပါတယ္ဘုရား။။
    တပည့္ေတာ္လည္းပိုလို႔နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး
    ယံုၾကည္မိပါတယ္ဘုရား။သိေပမဲ့လည္းဂုဏ္ပကာသန
    အေမွာင္ဖံုးေနလို႔သတိေမ့ေလ်ာ့ေနၾကတဲ့အတြက္အခုလို
    အက်ိဳးျပဳစာေပေတြကိုဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္
    ေနပါတယ္ဘုရား။
    တပည့္ေတာ္ရီွခိုးဦးခ်လိုက္ပါတယ္ဘုရား။

    ရိုေသေလးစားစြာ
    သဒၶါ

    ReplyDelete
  3. လာေရာက္ ဖတ္မွတ္နာယူသြားပါတယ္ဘုရား
    ဘုန္းဘုန္း က်န္းမာရႊင္လန္းစြာျဖင္႔ သာသနာျပဳႏိုင္ပါေစ
    ႏွင္းေဟမာ

    ReplyDelete
  4. မဂၤလာပါ ဘုရား..

    ဒါန ရဲ႕ အႏွစ္သာရ ကို အထင္အရွား ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ျပီး ျမင့္ျမတ္ေသာ အလွဴတစ္ခု အျဖစ္ အကုသုိလ္ကင္းရွင္းျပီး ကုသိုလ္တရား ပြားမ်ားေအာင္ လက္ေတြ႕ေလးေတြနဲ႕ ယွဥ္ျပီး တင္ျပထားတာ သိရ နာၾကားရလုိ႕ အထူးပင္ ၀မ္းသာ ပိတိ ျဖစ္ရပါတယ္ ဘုရား။

    သာသနာအက်ဳိး..ေလာကအက်ဳိး ဆထက္တုိးလို႕ ထမ္းပိုးေဆာင္ရြက္ႏုိင္ျပီး ဆရာေတာ္ဘုရား သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ျပီး အစဥ္က်န္းမာ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစလုိ႕ ဆုမြန္ေခၽြလိုက္ပါတယ္ ဘုရား။

    ReplyDelete
  5. ဘုန္းဘုန္းေရးသလိုပါပဲ ျမိဳ႔ၾကီးေတြမွာအလွဴလုပ္ရင္ အဲဒီလိုအျဖစ္ေတြသိပ္မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေတာရြာေတြမွာ ေတာ့ အလွဴလုပ္ရင္ ဆိုင္းငွားရတာနဲ႔ အ၀တ္အစားအလွ အပအတြက္ကုန္ရတာက အလွဴလုပ္တာထက္ပိုကုန္ေနတာ
    အၿပိဳင္လုပ္ေနၾကတာကို ေတြ႔ရတုန္းပါပဲ။ ခုထိလည္း အဲဒီ အစဥ္အလာကို မျပဳျပင္ေသးၾကပါဘူး။
    ၿပီးေတာ့ အလွဴမွာေကၽြးဖို႕အသားငါးအတြက္ အကုသိုလ္ ေတြမ်ားတာကိုေတြ႔ရေတာ့ ကုသိုလ္လုပ္တာထက္ အကုသိုလ္အလုပ္ကပိုေနသလိုပါပဲ။
    သိရ၊ ျမင္ရတာ စိတ္မသက္သာပါဘူး ဘုန္းဘုန္း။

    ReplyDelete
  6. ဲံံံျကံုျကိုက္လိ့ု၀င္ေရာက္ျကည့္ရွဴမိပါသည္။ ေယဘံုယ်အါးျဖင့္ သါသနာအတြက္လုပ္ေဆါင္ေနသည္မ်ားကို၀မ္းေျမာက္မိပါသည္။ အလွဴနွင့္ပါတ္သက္သည့္အေျကာင္းဖတ္ရာတြင္ ပင့္သံဃာမ်ားအါးလွဴဒါန္းေငြ ပါ၀င္ရာေခါင္းထဲအေတြး၀င္မိပါသည္။ သံဃါမ်ားအါးေငြ တုက္ရိုက္လွဴနိုင္ပါသလါး။ သံဃါမ်ားေငြအလွဴခံနိုင္ပါသလါး။
    "သါမန္လူသါး

    ReplyDelete