လြဲေနတဲ႔ ဒါနမ်ား အပိုင္း ( ၄ )

ဒါန ( ၃ )

မိဘမ်ား သံေ၀ဂ ယူဖြယ္ -

သူ႔နာမည္က ကိုေအး၊ တရြာလုံးကေတာ႔ သူ႔ကို ရိုးလြန္း ေအးလြန္းလို႔ ကိုလူေအးလို႔ ခ်စ္စနိုးေခၚႀကတယ္၊ လူေတြအားလုံးသာမကပဲ ရြာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းက ဆရာဘုန္းႀကီးကပါ တပည္႔လိမၼာေလး ဆိုၿပီး အစစအရာရာ ခ်ီးေၿမာက္ေပးတတ္တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔လဲ သူ႔ဘ၀က ေအးခ်မ္းေနတယ္ ဆိုပါေတာ႔၊

ခ်စ္စရာ ဇနီးအလိမၼာေလးက သားေယာက်ာ္း ေမြးတယ္ ဆုိရင္ပဲ သူ႕မွာ သားကို ရွင္ၿပဳေပးရေတာ႔မယ္၊ အလွဴလဲ ေပးဖူးတာမဟုတ္ေတာ႔ အလွဴေပးဖို႔အတြက္ စိတ္ထဲမွာ အားခဲထားခဲ႔တယ္။ ဘ၀မွာ တႀကိမ္တခါမွ မႀကဳံဖူးတဲ႔ အလွဴ႕ဒကာႀကီး ဆိုတဲ႔ အသံကိုလဲ အေခၚမခံခဲ႔ဖူးဘူးး၊ တကယ္ေတာ႔ သူလို သားေယာက်ၤားေလး ရဲ႕ မိဘၿဖစ္သူတိုင္း ဗုဒၶဘာသာတို႔ ထုံးတမ္းစဥ္လာအရ ၿဖစ္နိုင္ရင္ ကန္ေတာ႔ပြဲေလးနဲ႔ ရွင္ၿပဳေပးတာမ်ိဳး မၿဖစ္ခ်င္ႀကဘူး၊

အဲဒါကေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာ မိဘတိုင္းရဲ႕ တူညီတဲ႔ ခ်စ္စရာ စိတ္ဓာတ္ေလးပါ၊ တခ်ိဳ႕မ်ား အလွဴေပးခ်င္တာေတာင္ သားေယာကၤ်ားေလး မရပဲ သမီးေတြပဲ ရွိေနလို႔ စိတ္ထဲ တနုံ႕နံဳ႕နဲ႔ မခ်ိတင္ကဲေပါ႔၊ မရွိရင္ ရွိေအာင္ စုေဆာင္းၿပီး အားရပါးရ လွဴခ်င္ႀကတယ္၊သူလဲ အတူတူပဲ၊ တဦးတည္းေသာ သားေလး အရြယ္ေရာက္ေအာင္ ေစာင္႔ဆုိင္းၿပီး ေပးမယ္ေပါ႔၊ ပတ္၀န္းက်င္ကလဲ ေၿပာေနႀကၿပီ၊

ေဟ႔ ကိုလူေအး၊ မင္႔သားက အရြယ္ေရာက္လာၿပီ အလွဴမေပးေသးဘူးလား၊

ေပးရမွာေပါ႔ဗ်ာ -က်ဳပ္လဲ တတ္နို္င္သေလာက္ စုေဆာင္းေနတာပါပဲ၊ သြားလဲ ဒီစိတ္ စားလဲ ဒီစိတ္နဲ႔ ရသမွ်ကိုအလွဴအတြက္ ႀကိတ္စုေနတာ၊ က်ဳပ္က ၿခိမ္႔ၿခိမ္႔သဲသဲ အလွဴႀကီးကို ေပးခ်င္တာဗ်၊ ဒါမွ က်ဳပ္သားေလးကို မိဘ၀တၱရားေက်ပြန္ေအာင္ သက္ေသၿပရာေရာက္မွာေပါ႔၊

ေအး စုတာလဲ စုတာေပါ႔၊ မင္းႀကိဳးစားေနတာ တ၇ြာလုံး သိပါတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ ငါတို႔ကေတာ႔ အၿမန္ဆုံး ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္ ၿပီးဆုံးသြားတာ ၿမင္ခ်င္လို႔ပါ - လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက အားေပးစကားေၿပာႀကတယ္၊

သူ႔ရည္မွန္းခ်က္က သိန္း ၂၀ ေလာက္ ရေအာင္ စုမယ္၊ ဒါမွ စိတ္ကူးအတိုင္း ေပးလွဴနိုင္မယ္ေပါ႔၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ကိုလူေအး ဘယ္ေလာက္ထိ စုသလဲ ဆိုရင္ လင္မယားနွစ္ေယာက္စလုံး အစားအေသာက္ကို ၿခိဳးၿခံေခြ်တာၿပီးကိုစုတယ္၊
အလုပ္ကိုလဲ ႀကိဳးစားတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ ေတာသူ ေတာင္သားတို႔ထုံးစံအရ ေတာင္သူအလုပ္ လုပ္ေနရုံနဲ႔ သိန္း ၂၀ ဆိုတဲ႔ ေငြအင္အားဟာ သိပ္မလြယ္ဘူးေလ၊

မေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔ တေန႔မွာေတာ႔ အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ႔ ဒဏ္၊ ပင္ပန္းတဲ႔ ဒဏ္ေတြနဲ႔ အၿပင္းအထန္ ဖ်ားၿပီး ေသသြားတယ္၊ သံေယာဇဥ္တန္းလန္းနဲ႔ ေသသြားရတဲ႔ ကိုလူေအးဟာ အိမ္၀င္းထဲက တမာပင္မွာပဲ တေစၦအၿဖစ္နဲ႔ ပရေလာကမွာ သြားၿဖစ္တယ္၊အလွဴဒကေတာ႔ ၿဖစ္မသြားရွာဘူး၊ အလွဴလဲ မေအာင္ၿမင္ခဲ႔ဘူး၊ တဦးတည္းေသာ သားေလးနဲ႔ ဇနီးမယားကို စိတ္က စြဲေနေလေတာ႔ အိမ္ကေန မခြဲနိုင္ ၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ ဘ၀ၿခားသြားေပမယ္႔ တေန႔ တေန႔ သားေလးနဲ႔ မယားေဟာင္းကိုသာ တစိမ္႔စိမ္႔ ႀကည္႔ေနၿပီး ပီတိ
ၿဖစ္ေနတယ္၊

က်န္ခဲဲ႔တဲ႔ ဇနီးေလးကို ေဆြမ်ိဳးေတြ အားလုံး၀ိုင္းၿပီး ကိုလူေအး ဘ၀ကူးေကာင္းဖို႔အတြက္ ရက္လည္ဆြမ္းသြပ္ ေပမယ္႔လည္း သူကေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလိုပဲ၊ ေၿခာက္တာ လွန္႔တာေတြ ဘာမွ မလုပ္ခဲ႔ေပမယ္႔ ကိုလူေအး ဒီအိမ္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာကိုေတာ႔ သူ႔ဇနီးက သိေနခဲ႔ပါတယ္၊ ( ေနာက္မွ ၿပန္လည္ေၿပာၿပ ၿခင္းပါ )

ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ေၿခတစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ ရွိတဲ႔ ရြာေလးမွာ တရြာလုံးက စုပ္တသတ္သတ္နဲ႔ေပါ႔၊ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ႔တာနဲ႔အမွ် ကိုလူေအး ဆုံးသြားတာလဲ တနွစ္ၿပည္႔ခဲ႔ၿပီ ၊ ႏွစ္ပတ္လည္ ဆြမ္းသြပ္ပြဲမွာ ငယ္ဆရာဘုန္းႀကီးက ေရစက္မခ်ခင္ တရားေဟာတယ္၊

အကယ္၍ ေမာင္လူေအး ဟာ မကြ်တ္မလြတ္ေသးပဲ ရွိေနေသးလ်င္ -

ခ်စ္ၿခင္း( သံေယာဇဥ္ )ဟာ လူေတြအားလုံးကုိ ဒုကၡေပးေနေႀကာင္း၊
အဲဒီ သမုဒယေတြ ရွိေနလို႔ သတၱ၀ါေတြအားလုံး သံသရာမွာ က်င္လည္ေနရေႀကာင္း၊
တကယ္ေတာ႔ ဘ၀ဆိုတာ ေတြ႕ ႀကဳံေပါင္းသင္း ဆက္ဆံၿခင္းကား ေကြကြင္းေနာက္ဆုံး ရွိေခ်တကား ဆိုတဲ႔အတိုင္း ေသကြဲ ရွင္ကြဲ တမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကြဲကြာရမည္ကို နားလည္ထားသင္႔ေႀကာင္း၊

ခဏတာ လူ႔ဘ၀မွာ ေတြ႕ဆုံေပါင္းသင္းရေပမယ္႔ ဘ၀ၿခားသြားလ်င္ၿဖင္႔ တြယ္တာ မေနေတာ႔ပဲ ကိုယ္႔သြားသင္႔ ေရာက္သင္႔ရာဘုံ႒ာန ဂတိတခုခု သြားရမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း၊ သတၱ၀ါ အားလုံးဟာ ကိုယ္႔လမ္းကို သြားေနႀကၿပီး ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကို ကူညီမေပးနိုင္ေႀကာင္း -- ေဟာႀကားေနပါတယ္၊

တရားေဟာတာ မဆုံးေသးဘူး၊ တရားနာပရိတ္သတ္ထဲက ကိုလူေအးရဲ႕ တူမေလး တေယာက္က ရွိဳက္ႀကီးတငင္္ ငိုပါေလေရာ -( အမွန္က ကိုလူေအးက ၀င္ပူးၿပီး စကားေၿပာမလို႔ပါ )

တပည္႔ေတာ္ မွားမွန္းသိပါၿပီ ဆရာေတာ္ဘုရား - တပည္႔ေတာ္ ဒီဘ၀ကေန သြားပါေတာ႔မယ္ - တဲ႔၊
တရားနာပရိသတ္လဲ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ၿဖစ္သြားတယ္ ၊

ဟဲ႔ နင္က ဘယ္သူလဲ ဟဲ႔၊ မွန္မွန္ ေၿပာစမ္း - -

တပည္႔ေတာ္ အရွင္ဘုရားတပည္႔ လူေအး ပါဘုရား၊ သားေလးနဲ႔ ဇနီးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ မခြဲနိုင္ပဲ ဒီ တမာပင္မွာပဲ ေနေနပါတယ္၊ အခု တပည္႔ေတာ္ တရားနာၿပီး သြာသင္႔ရာကို သြားပါေတာ႔မယ္ဘုရား -တဲ႔၊

မင္းကို အရင္က ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္ေပးႀကတယ္ မဟုတ္လား၊ မင္းက ဘယ္သြားေနလို႔လဲ အမွ်မရဘူးလား - -
တပည္႔ေတာ္ အဲဒီတုံးကလဲ အားလုံး တရားနာ အမ်ွေပးေနတာကို သိပါတယ္၊ မကြ်တ္ခ်င္ေသးလို႔ သာဓု မေခၚခဲ႔တာပါ၊ အခုေတာ႔ အရွင္ဘုရားတရားကို နာရၿပီး သေဘာေပါက္ပါၿပီဘုရား - သာဓုေခၚပါေတာ႔မယ္ -တဲ႔၊

ဒါေႀကာင္႔ ပရေလာကမွာ မကြ်တ္မလြတ္ပဲ ရွိေနေသးရင္ ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္က စိတ္ပါၿပီး သာဓုမေခၚလို႔ကေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရက္လည္ဆြမ္းသြပ္ေနေန မကြ်တ္နိုင္ဘူးဆိုတာ သိေစခ်င္ပါတယ္
္၊ အမွန္က ဆရာဘုန္းႀကီးေဟာတဲ႔ တရားက ကုိလူေအးကို အၿမင္မွန္ရေစေလာက္ေအာင္ အရွိဳက္ထိ (ဟတ္ထိ )သြားတယ္။ အဲဒီဆြမ္းသြပ္ပြဲမွာ ကိုလူေအးဟာ စိတ္လက္ပါပါ သာဓုေခၚၿပီး ကြ်တ္သြားရွာပါတယ္၊

ဟိုတေလာကလဲ ထိုင္းနိုင္ငံက ဒကာမႀကီးတေယာက္က သိန္း ၃၀ ၿပည္႔မွ ရွင္ၿပဳအလွဴကို ေပးခ်င္လို႔ စုေဆာင္းေနတယ္ လို႔ ႀကားရပါတယ္၊ ရွိတာေလးနဲ႔ တတ္နိုင္သေလာက္ ၿဖစ္ေၿမာက္ ေအာင္ၿမင္ေအာင္ ေပးလုိက္ပါ ဆိုတာကို လက္မခံလိုဘူး ဆုိပဲ၊ ၿမတ္စြာဘုရားက ေဟာထားတာ မနက္ၿဖန္နဲ႔ ေသမင္း ဘယ္ဟာက နီးသလဲ ဆုိရင္ မနက္ၿဖန္က မေသခ်ာဘူး ေ၀းေသးတယ္ ေသမင္းက နီးတယ္ တဲ႔၊

အေဇၹ၀ ကိစၥမာတပၸံ၊ ေကာ ဇညာ မရဏံ သုေ၀၊

န ဟိ ေနာ သဂၤရေႏၱန၊ မဟာေသေနန မစၥဳနာ။

ဒီေန႔ ၿပီးစီးနိုင္မယ္႔ အလုပ္ကို ဒီေန႔ပဲ ၿပီးေအာင္ လုပ္လိုက္ပါ၊ (ေနာက္ေန႔မွ ေနာက္ေန႔မွ ဆုိၿပီး ေရႊ႕ဆိုင္းမေနပါနဲ႔ )
ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္ ေသရမယ္ ဆုိတာ ဘယ္သူမွ ႀကိဳတင္ မၿမင္နိုင္ဘူး၊ ေသမင္းလာေခၚကာမွ ရက္ေရႊ႕ေပးပါအုံး ဒါန သီလ ဘာ၀နာေတြ လုပ္လိုပါေသးတယ္ ဆုိၿပီး လက္ေဆာင္ေပး ( လာဘ္ထုိး )ေပမယ္႔ မရနိုင္ဘူး လို႔ ေဟာႀကားထားခဲ႔ပါတယ္၊

ဒါနစိတ္နဲ႔ ေသတာ နတ္ၿပည္ေရာက္နုိ္င္ပါတယ္ ပူစရာမလိုဘူး လို႔ မေတြးသင္႔ပါဘူး၊ မေမွ်ာလင္႔တဲ႔ သံေယာဇဥ္ေတြေႀကာင္႔ ဘ၀က တိမ္းေစာင္းသြားနိုင္ပါတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ ေသခါနီးလူေတြနားမွာ သူတို႔ စိတ္မေၿဖာင္႔ေအာင္ သားသမီးေတြက မငိုသင္႔ႀကဘူးလို႔ သတိေပးလို္ပါတယ္၊

အလွဴဒါနေႀကာင္႔သားေဇာသမီးေဇာေႀကာင္႔ ကိုယ္႔ဘ၀ကိုမနစ္မြန္းႀကပါေစနဲ႔ ေမတၱာၿဖင္႔တိုက္တြန္း
လိုက္ပါတယ္။

ဒါန ( ၄ )
ဆက္ပါအုံးမည္ - -