ေရႊလသာ ၀ါ၀ါ၀င္း ဘုရား ေရခ်ိဳးဆင္း၊ ( ၄၄၆ ၄၄၄ သိန္း )
လွည္း၀င္ ရိုးသံ တညံညံ ပုဂံ ဘုရားေပါင္း၊ ( ၄၄၄ ၆၇ ၃၃၃ သန္း )
ေရႊ ဆည္းလည္းသံ တညံညံ ပုဂံ အိမ္ေၿခေပါင္း၊ ( ၄၃ ၄၆ ၇၃၃ သန္း )
သာသနာ ထြန္းကားခဲ႔ရာ တခ်ိန္က ပုဂံ ေ၇ႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ေစတီ အဆူေပါင္း ၄ သန္းေက်ာ္ ရွိခဲ႔ဖူးတယ္၊
ဒီထဲကမွ ရာသီဥတု ဒဏ္ေႀကာင္႔ ကာလ ႀကာတဲ႔အခါ အနီးရွိ ဧရာ၀တီ ၿမစ္ထဲကို အဆူေပါင္း ၄ သိန္းေက်ာ္ ပ်က္စီးခဲ႔ၿ႔ပီ လို႔ သမိုင္းေတြက ဆိုၿပန္တယ္၊
ေနာက္တဆက္တည္း ဗဟုႆုတ အေနနဲ႔ေတာ႔ ပုဂံ မွာ အိမ္ေၿခေပါင္း ၄ သန္းေက်ာ္ ရွိခဲ႔ဖူးတယ္ ဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ စည္ကား သိုက္ၿမိဳက္ေနမွာကို ေတြးၿပီး လြမ္းမိၿပန္တယ္ ။
တခ်ိန္က ဘာသာ သာသနာ လူမွဳ႕ေရး စီးပြားေရး ပညာေရး ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ဘက္စုံ ထြန္းကားခဲ႔ရာ ပုဂံ ဆိုတာက ယေန႔ အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုမွ မယုံနိုင္စရာၿဖစ္ေနပါၿပီ။
သေဗၺ သခၤါရာ အနိစၥာ၊ သက္ရွိ သက္မဲ႔ အရာ၀တၳဳအားလုံး ဟာ ပ်က္စီးရၿခင္းမွာ အဆုံးသတ္ႀကရတယ္၊ဆိုတာလို
တကယ္ေတာ႔ အထက္ပါ စာရင္းဟာ ပုဂံေနၿပည္ေတာ္ကို ၄ ႀကိမ္ေၿမာက္ တည္ေထာင္သူ ေသလဥ္ေႀကာင္မင္း လက္ထက္ထိ သာသနာထြန္းကားခဲ႔ရာ ေခတ္အဆက္ဆက္ကို ေပါင္းၿပီး ေရတြက္ဟန္ တူပါတယ္၊
သာသနာအစစ္အမွန္ ထြန္းကားခဲ႔ေသာ ေခတ္သည္ကား အေနာ္ရထာ အုပ္စုိးေသာ အခ်ိန္ၿဖစ္ေပသည္၊
ထိုစဥ္အခါ အရည္းႀကီး တို႔ ေသာင္းက်န္းေနခ်ိန္ ပုဂံနွင္႔ေ၀းရာ သထုံ ေနၿပည္ေတာ္၌ မေနာ္ဟရီ အမည္ရွိေသာ မနုဟာ မင္းအုပ္ခ်ုဳပ္ေနခ်ိန္၀ယ္ သထုံၿပည္၏ ေတာရြာ တရြာ၌ သီတင္းသုံးေနေသာ သီလဗုဒၶိ မည္ေသာ ရဟႏၱာ မေထရ္ႀကီးသည္
ေနာင္အခါ ပုဂံၿပည္၌ သာသနာ ထြန္းကားလတံ႔သည္ကုိ ၿမင္ေတာ္မူေသာေႀကာင္႔ တာ၀တိသာ နတ္ၿပည္သို႔ တက္ကာ သိႀကားမင္းအား သာသနာၿပဳရန္ နတ္သားတပါးကို လူ႔ၿပည္သို႔ သက္ဆင္းကာ ပဋိသေႏၶ ယူပါရန္ ေတာင္ခံေလ၏၊
နတ္သားသည္ နတ္ၿပည္မွ စုေတ၍ ပုေဏၰးမ တေယာက္၀မ္းႀကာတုိက္၌ ၀င္စားကာ ေနာင္ေသာအခါ အရဟႏၱ ရွင္အရဟံ ဟူေသာ အမည္ၿဖင္႔ ပိဋကတ္သုံးပုံေဆာင္ ရဟႏၱာမေထရ္ ဟူ၍ ေက်ာ္ေစာထင္ရွားေလ၏၊
ရွင္အရဟံသည္ ပုဂံၿပည္၌ သာသနာထြန္းကားမည္႔ အခ်ိန္ကုိ ေစာင္႔ကာ တေန႔ေသာအခါ သထုံမွ ပုဂံၿပည္ ေတာတြင္းတေနရာ၌ သီတင္းသုံးေနရာ ေတာလည္မုဆုိးတေယာက္ေတြ႔၍ ဤသူကား လူေလာ လူရိုင္းေလာ ဘီလူးေလာ မသိေလ ဟုႀကံ၍ ၿမိဳ႕သို႔ေခၚေဆာင္ကာ အေနာ္ရထာ ဘုရင္ႏွင္ ႔ ေတြ႔ေစ၏
အေနာ္ရထာသည္ အပၸမာဒ သုတၱန္ေဒသနာကို နာႀကားၿပီးသည္၏ အဆုံး၌ ရတနာသုံးပါးကို လြန္စြာ သက္၀င္ယုံႀကည္သည္ၿဖစ္ရကား အရွင္ဘုရား ဘုရားရွင္သည္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိပါေသးသလား-
ဒကာေတာ္ မင္းၿမတ္ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူေလၿပီ၊ ထိုဘုရားရွင္၏ ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္မ်ားသာ ကိုးကြယ္ရာအၿဖစ္ ရွိေတာ႔၏၊ ထုိဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ႔ေသာ တရားေတာ္ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္းကား မ်ားစြာ ရွိပါေသးသည္၊ ပရမတၳသံဃာ သမုတိသံဃာမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိေနပါသည္၊
ဟူေသာ မိန္႔ႀကားခ်က္အဆုံး၌ မ်ားစြာေသာ အရညး္ႀကီးမ်ားကို ပယ္စြန္႔ကာ သံဃာေတာ္တို႔အား ေက်ာင္းေဆာက္ကိုးကြယ္ေလေတာ႔၏။သာသနာႏွစ္ ၁၅၆၁ ခုနွစ္တြင္ နန္းတက္ေသာ အေနာ္ရထာသည္ နန္းစံနွစ္ ၉ ႏွစ္အႀကာ သာသနာ ၁၅၇၀ ေရာက္မွ သာသနာႏွင္႔ ထိေတြ႔ခြင္႔ ရေလ၏။
အရွင္ဘုရား ထုိဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္တို႔ကား အဘယ္မွာရွိပါသနည္း၊ တပည္႔ေတာ္ပူေဇာ္လိုပါသည္ဘုရား၊
ဒကာေတာ္ သထုံၿပည္ မွာ ထင္ရွားရွိေနသည္၊ ဒကာေတာ္ ဆႏၵရွိက ပင္႔ေဆာင္ေခ်ေလာ႔ အေနာ္ရထာသည္
ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္ႏွင္႔ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား ယူရန္ မ်ားစြာေသာ လက္ေဆာင္ပဏၰာႏွင္႔တကြ အမတ္တို႔အား ေစလႊတ္ေလေသာ္
မိစၦာဒိ႒ိ တိုင္းနိုင္ငံသို႔ ရတနာတို႔ကို မေပးလို၊ ၿခေသၤ႔ဆီသည္ ေၿမခြက္ ေႀကြခြက္နွင္႔ မထုိက္တန္၊ သိဂီၤ ေရႊခြက္ႏွင္႔သာ ထုိက္တန္သလို လူရိုင္းတို႔ႏွင္႔ သာသနာ မထုိက္တန္
ဟု ရင္႔သီးစြာ ေၿပာဆိုေလရာ သာသနာကို ႀကည္ညိဳေသာ ဘုရင္အေနာ္ရထာသည္ ေရေႀကာင္း ကုန္းေႀကာင္းၿဖင္႔ သထုံသုိ႔ စစ္ခ်ီကာ
သထုံမင္းအဆက္ဆက္ ရတနာႀကဳတ္ၿဖင္႔ ထည္႔ကာ ကိုးကြယ္လာေသာ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔ႏွင္႔တကြ ပိဋကတ္ေတာ္ အစုံ ၃၀ တို႔ိကုို မႏူဟာ မင္း၏ ဆင္အစီး ၃၀ ေပၚတင္ကာ ပုဂံၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ယူေဆာင္ကိုးကြယ္ခ်ိန္မွ စကာ သာသနာထြန္းကားခဲ႔သည္ ဟူ၏။
ထုိ မႏူဟာ မင္းကိုကား ၿမင္းကပါ အရပ္၌ အလုပ္အေႀကြးႏွင္႔ တကြ ထားေလ၏၊
အာခံတြင္းမွ မီး၀င္း၀င္းေတာက္ေသာ ထိုမင္းကုိ ေ၇ႊစည္းခုံဘုရား ဆြမ္းေတာ္က် မေနာလင္ပန္းၿဖင္႔ ပြဲေတာ္တည္ေစေသာေႀကာင္႔ ဘုန္းတန္ခိုးေပ်ာက္ကာ အေရာင္မထြက္ေတာ႔ ဟူ၏။
ဆက္ပါအုံးမည္
No comments:
Post a Comment