ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ( ၂၀၁၀ ) ခုႏွစ္က ျပင္ဦးလြင္ကုိ ေရာက္ဆဲမွာ အကယ္ဒမီ ပညာ့ဗိမာန္ ေဘာ္ဒါေဆာင္ရွိ ၇၊ ၈၊ ၉၊ ၁၀ တန္းေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား( ၇၀၀ ) ေက်ာ္ကုိ ဘ၀ေအာင္ျမင္တိုးတက္ဖို႔အတြက္စာႀကိဳးစားဖုိ႔ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ စာက်က္ရမွာ ပ်င္းေနရင္ အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ပညာမတတ္ သူ၏၀န္ထမ္း ဆုိတဲ့အတုိင္း သူတပါး၏ လက္ေအာက္ခံဘ၀ျဖင့္ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းရတတ္ေၾကာင္း စာေပေဟာ ေျပာပြဲေလး ေျပာျပျဖစ္ခဲ့တယ္။
တဆက္ထည္းမွာပဲ မိမိဇာတိ ရပ္ရြာရွိ အရာေတာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ စံျပမင္းရြာရဲ႕ အေျခခံပညာ အလယ္တန္းေက်ာင္းခြဲ ( ယခုေတာ့ အလယ္တန္း ရရွိေနပါၿပီ ) ေလးရွိ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေပါင္း ( ၅၀၀ ) ေက်ာ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ ေဟာေျပာေပးခဲ့ဖူးတယ္ ၊ ေဟာေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတြကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္မွာ ေျပာခဲ့တာေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တူညီပါတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း ဒီတႀကိမ္မွာေတာ့ အတန္းငယ္ ကေလးေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ပုံျပင္ေတြ၊ ၀တၳဳေလးေတြကို အမ်ားဆုံး ကေလးေတြ ႏွစ္သက္ေအာင္ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္၊ အထူးသျဖင့္ ကံ ဥာဏ္ ၀ီရိယ တစ္မ်ိဳး တစ္မ်ိဳးစီကုိ ယုံၾကည္ၿပီး လက္ခံက်င့္သုံးရာက ေနာက္ဆုံးမွာ ကံကုိသာ အားကိုးကာ မႀကိဳးစားပဲ ေနမိတဲ့ ငါးကေလးဟာ ဒယ္အုိးထဲ ေရာက္ခဲ့ရ တယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း၊
ေနာက္တစ္ခါ လူ႔ဘ၀မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရည္မွန္းခ်က္ရွိမွသာ ဘ၀တိုးတက္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဘ၀ပန္းတုိင္ မရွိလ်င္ စိတ္ေလၿပီး ဘ၀ဟာ မတိုးတက္ႏိုင္ေၾကာင္းေတြႏွင့္ ပုံျပင္ေလး တပုဒ္ကို ေျပာခဲ့ေသးတယ္၊ ပုံျပင္ေလးက ဒီလို၊
ဟုိအရင္တုံးက အထက္အညာေဒသမွာ ေတာထဲမွာေန၊ ေတာထဲမွာပဲ စား၊ ေတာထဲမွာပဲ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ထန္းတက္ၿပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းရတဲ့ ထန္းတက္သမား မိသားစု တစ္စုရွိခဲ့တယ္၊ အေဖလုပ္သူက ထန္းပင္ေပၚတက္ရင္ သားလုပ္သူ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ကေလးေလး က ေနာက္ကေန ထန္းရည္အုိးေလးေတြထမ္းထန္းလ်က္ခ်က္ရာ သူတို႔ေနအိမ္
တဲကုပ္ေလးဆီကို ပို႔ေပး သယ္ေပးရတယ္ေပါ့၊( ဆင္းရဲရွာေတာ့ ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ဆုိတာစဥ္းကို မစဥ္းစားႏိုင္တာ၊ အခုေခတ္ အေနအထားနဲ႔ တက္ႏိုင္ဖို႔လဲ မလြယ္ကူပါဘူး )
တေန႔မွာေတာ့ အေဖလုပ္သူက ထန္းပင္ေပၚက ဆင္းလာခ်ိန္ ကေလးကုိ ေမးတယ္၊
ငါ့သား မင္းႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲ ေျပာစမ္းကြာ …. ဆုိေတာ့
အာ အေဖကလဲ အေဖ့လိုပဲ ထန္းတက္ၿပီး အသက္ေမြးမွာေပါ့ဗ် … လို႔ ေျဖလိုက္သတဲ့။
ဒီအခါ အေဖလုပ္သူက ထန္းပင္ေပၚက ဆင္းလာကာစ ေမာေမာပန္းပန္းဆိုေတာ့ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ ….
မင့္ မေအ ငါ လုပ္လိုက္ရ … ငါငယ္ငယ္တုံးက ေလယာဥ္ပ်ံႀကီး ေမာင္းမယ္ လို႔ စိတ္ကူး ႀကံရြယ္ခဲ့တာေတာင္ အခု ႀကီးလာေတာ့ ထန္းတက္စားေနရတာ၊ မင္းက ထန္းတက္ရုံေလာက္ပဲ ရည္မွန္းခ်က္ထားလို႔ကေတာ့ … ဟင္း .. ဟင္း … မင္း ေခြးျဖစ္မဲ့အေကာင္ လို႔ ေအာ္ေငါက္ဆဲဆုိၿပီး ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္ေက်ာက္သတဲ့။
အဲဒီလုိ ေအာက္တန္းက်တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳး မထားရွိဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ သေဘာေတြ႔ၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ဆုိတာ ျဖစ္တာ မျဖစ္တာ အသာထား၊ ကိုယ့္စိတ္ထဲ ႏွလုံးသား ထဲမွာေတာ့ ျမင့္ျမင့္မားမား ထားရွိဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္း ဒါမွသာ အသက္အရြယ္ ႀကီးလာခ်ိန္မွာ မွန္းထားသေလာက္ မျဖစ္လာေတာင္ အထုိက္အေလ်ာက္ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိႏိုင္ေၾကာင္း စတာေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္၊
ေနာက္ထပ္ေျပာျဖစ္တာေတြကေတာ့
ရည္မွန္းခ်က္မရွိရင္ ဘ၀ဟာ ထိန္းကြပ္မႈမဲ့ၿပီး သူတပါးထက္ ေအာက္က် ေနာက္က် ျဖစ္တတ္ေၾကာင္း၊
မိဘဆရာသမား ေတြဆုိတာ လမ္းေၾကာင္းေပၚကိုပဲ တင္ေပးနိုင္ေၾကာင္း၊
ဆရာ ဆရာမေတြ ခုိင္းမွ မဟုတ္ပဲ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္က ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ ရွိမွသာ စာေမးပြဲဆိုတာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေၾကာင္း၊
ေအာင္ျမင္လာတဲ့တေန႔မွာ ေအာက္ေျခမလြတ္ပဲ ပုံမွန္ဆက္ေလ်ာက္ဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္း၊
အျမင့္က ျပဳတ္က်လ်င္ ပို၍ အက်နာတတ္ေၾကာင္း၊
ဥာဏ္ ၀ီရိယ ျပည့္စုံေသာ္လည္း ကံ မေကာင္းက မေအာင္ျမင္တတ္ေၾကာင္း၊
ကံေကာင္းဖို႔ အတြက္ သရဏဂုံ၊ သမၺဳေဒၶဂါထာ၊ စတာေတြကို ရြတ္ဖတ္သင့္ေၾကာင္း၊ ကံ ဥာဏ္ ၀ီရိယ ျပည့္စုံေနလ်င္ ဘ၀မွာ ဘာမဆုိ ရယူႏိုင္ေၾကာင္း နဲ႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္၊ သရဏဂုံသုံးပါး နဲ႔ သမၺဳေဒၶ ဂါထာေလးေတြလဲ သင္ေပးခဲ့ရတယ္၊
က်မၼာေရးကုိ ဂရုမစိုက္ပဲ စာကိုသာ ဖိက်က္ေနလ်င္ စာေမးပြဲနီးမွ ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး ဘာသာစုံေအာင္ မေျဖနိင္ျဖစ္တတ္ေၾကာင္း၊
စာမက်က္ခ်င္ပဲ စိတ္အလုိလိုက္ကာ ေနလ်င္ ေအာင္ၿမင္တဲ႔ ဘ၀အဆင္႔အတန္းကို မေရာက္နိုင္ေႀကာင္း၊ ပညာမတတ္ လ်င္ ပထမဆုံး ကိုယ့္ဘ၀ မတိုးတက္ပဲ ေအာက္က် ေနာက္က်ျဖစ္တတ္ေၾကာင္း၊ ဒုတိယ ကိုယ့္မိသားစု၊ ေနာက္ ကိုယ့္ရပ္ရြာ၊ ကုိယ့္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ စသည္စသည္ျဖင့္ ကိုယ္မႀကိဳးစားလိုက္တာနဲ႔ ႏိုင္ငံနဲ႔ ခ်ီၿပီး ထိခိုက္နစ္ နာ ႏိုင္ေၾကာ င္းေတြ လဲ ေျပာခဲ့ရတယ္၊
ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ ေတာ္ေစခ်င္၊ တတ္ေစခ်င္လို႔ အမ်ားႀကီး ေပးလိုက္မိတယ္၊ သူတို႔ စြမ္းအားရွိသေလာက္ ယူၾကလိမ့္ မယ္လို႔ ေတြးၿပီး ပီတိျဖစ္ ၀မ္းသာခဲ့ရပါတယ္၊
ေမတၱာျဖင့္
အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ M.A ( ပန္းကမၻာ )
Date. 27.Jun.2011
စိတ္၀င္တစား နားေထာင္ေနၾကတဲ့ ကေလးငယ္ေတြ
ဖြ႔ံၿဖိဳးဆဲ ေဒသတို႔ ထုံးစံအတုိင္း ေျမႀကီးေလာက္ ေကာင္းတဲ့ ေဒသမရွိဘူး၊ ပါေကးခင္းမလို၊ ဖေယာင္းပုဆုိးမလို၊ သစ္သား ခင္းမလို၊ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေဟာခန္းမ လို႔ ဆုိရမယ္
လက္အုပ္ေလးေတြ ခ်ီေနတာကိုက ခ်စ္စရာေလးေတြ၊ စာေရးသူက ေျပာပါတယ္၊ စိတ္ႀကိဳက္ထုိင္လို႔ရတယ္၊ လက္အုပ္မခ်ီပဲ ေနလို႔ ရတယ္၊ ေျပာတဲ့စကားေလးေတြကို နားလည္တယ္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္တယ္ ဆုိရင္ ေတာ္ၿပီ လို႔ ေျပာထားတာကို လက္အုပ္ကေလးေတြ ခ်ီၿမဲပဲ .. အဲဒီေလာက္ လိမၼာက်ပါတယ္၊ အိုးမဖုတ္ခင္ အိုးလုပ္စဥ္၀ယ္ လို႔ ဆုိထားတယ္ မဟုတ္လား ...
စာသင္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ၊ တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ အမွတ္တရ
သီတင္းကြ်တ္၊ တန္ေဆာင္မုန္း၊ ၀ါဆုိ စတဲ့ အခါႀကီးရက္ႀကီးေတြ နဲ႔ ေက်ာင္းလပတ္စာေမးပြဲေတြ ၿပီးရင္ ဒီလို သန္႔ရွင္းေရးေပါ့
ေနာက္ထပ္ လူႀကီးေတြ လာရင္လဲ မျဖစ္မေန သန္႔ရွင္းေရး၊
အလယ္တန္းေက်ာင္းအတြက္ အဓိက အေဆာက္အဦးပါပဲ၊ လာမယ့္ႏွစ္မွာေတာ့ မႏၱေလးက အလွဴရွင္တစ္ဦးက မတည္ၿပီး ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ တစ္ေဆာင္ ေဆာက္မယ္လို႔ ၾကားသိရတယ္၊ ေနာက္ထပ္ လိုအပ္တာကေတာ့ အမ်ားေကာင္းမႈေပါ့
No comments:
Post a Comment