ေအာ္ ဒါေတြကို မၿမင္ေစခ်င္လို႔ ေစာေစာက နယ္စပ္ဂိတ္ေပါက္မွာ နိုင္ငံသားေတြကိုပဲ ၀င္ခြင္႔ေပးတယ္ လို႔ ဆိိုတာကိုး၊ သူတို႔ကလဲ ေၿပာပါတယ္၊ေနာက္မ်ားမွာေတာ႔ ဘယ္ နိုင္ငံၿခားသား ကိုမွ ၀င္ခြင္႔မၿပဳေတာ႔ဘူး တဲ႔၊ အရွင္ဘုရားတို႔ကိုေတာ႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ၿဖစ္တာမို႔ အခြင္႔အေရးအေနနဲ႔ ခြင္႔ၿပဳလိုက္မယ္ ဆုိပဲ၊ စာေရးသူတို႔ကလဲ ဘယ္ရမလဲ ၊ ဇြဲကိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေလ်ာ႔ဘူးလို႔ ဆုံးၿဖတ္ထားတယ္၊
ဘယ္႔နွယ္ ကိုလံဘို ၿမိဳ႕ေန အေ၀းႀကီး အိပ္ေရးပ်က္ခံ အပင္ပန္းခံၿပီး လာခဲ႔ရတာ၊ ခ်က္ခ်င္းပဲ - မ၀င္ခိုင္းဘူး ဆုိရုံနဲ႔ လက္ေလ်ာ႔နိုင္ပါ႔မလား၊ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ရေအာင္ ႀကိဳးစားႀကမယ္လို႔ တိုင္ပင္ၿပီး ဘာေတြ လုိအပ္သလဲ - ဘာေႀကာင္႔ ၀င္ခြင္႔မေပးသလဲ -ငါတို႔က ဘုရားဖူးခ်င္ရုံ သက္သက္ပါ၊ က်န္တာေတြ တို႔ စိတ္မ၀င္စားပါဘူးေပါ႔၊ လိုအပ္တာေတြ အားလုံးကို ငါတို႔ကလဲ တတ္နိုင္သေလာက္ လိုက္ေလ်ာမွာပါ - ဆိုၿပီး နားလည္ေအာင္ ေၿပာၿပရတယ္၊
၁ နာရီ ခြဲနီးပါး ဂိတ္ေပါက္၀ မွာ တဖြဲ႔လုံး ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေစာင္႔ေနတာကို ၿမင္ေတာ႔ အင္း ဒီ ဘုရမာ ဟာမူသရူး ေတြ ေတာ္ေတာ္ ခက္တာပဲ၊ ငါတို႔ ၀င္ခြင္႔မေပးမခ်င္း ဆက္လက္ ေစာင္႔ေနႀကမဲ႔ ပုံဟန္ရွိတယ္၊ မၿဖစ္ပါဘူး လို႔ ေတြးမိဟန္ တူတယ္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ဆႏၵ၀ေတာ ကိ ံနာမ ကမၼံ န သိဇၥ်တိ၊ ဆႏၵရွိရင္ ဘာမဆို ၿဖစ္နိုင္တယ္၊ ခြ်င္းခ်က္အေနနဲ႔ ၿဖစ္နိုင္မယ္႔ နည္းလမ္းဥာဏ္၊ အားထုတ္မွဳ႔ ၀ိရိယကိုေတာ႔ အစြမ္းကုန္ အသုံးခ်၇မယ္ေပါ႔၊ ေတာ္ႀကာ ဆႏၵ ရွိပါတယ္ကြာ ဆုိၿပီး ဘာမွ မလုပ္ပဲ ထိုင္ေန အိပ္ေနရင္ေတာ႔ ငတ္ေသရုံပဲ ရွိမွာ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ စာေရးသူတို႔ရဲ႕ ဆႏၵကို သူတို႔ လို္က္ေလ်ာေပးၿပီး ခြင္႔ၿပဳတဲ႔ အတြက္ ၿမန္မာက အနိုင္ရတယ္ ေပါ႔၊
(သီဟိုဠ္စကားအရ Burma -ဘုရမာ ဆိုတာ ဗမာ၊ ဟာမူသရူးက ဘုန္းႀကီး ေတြကို ေခၚပါတယ္)
အဲဒီ နယ္စပ္ၿမိဳ႔ ဂ်က္ဖနာ Jaffna ကို ၿဖတ္ၿပီးမွ နာဂဒီပ ကြ်န္းကို သြားရမွာကိုး၊ ကားေမာင္းခ်ိန္ ညတ၀က္ နဲ႔ တေန႔နီးပါး ေမာင္းၿပီးမွ ကြ်န္းဆြယ္ေလးကို ေမာ္ေတာ္နဲ႔ တတန္ သြားႀကၿပီး ေၿခခ်နို္င္ႀကပါတယ္၊ တကယ္ေတာ႔ ခရီးက အဲဒီေလာက္ မေ၀းပါ၊ လမ္းမေကာင္းတာေႀကာင္႔ အခ်ိန္မကုန္သင္႔ပဲ ကုန္ေနရတာပါ။ ၂၅ ရက္ေန႔ညအိပ္အမီွ နာဂဒီပ ကြ်န္းဆြယ္ေလးေပၚကို ေၿခခ်နိုင္ခဲ႔ပါတယ္။
ဦးရီးေတာ္ မေဟာဒရ နဂါးမင္းနဲ႔ တူေတာ္ စူေဠာဒရ နဂါးမင္းတို႔ရဲ႕ပတၱၿမားပလႅင္ကို အေႀကာင္းၿပဳၿဖစ္ေသာ နဂါးစစ္ပြဲႀကီး၀ယ္ ၂ေယာက္လုံုး တရားထူးရနိုင္တာကို ၿမတ္စြာဘုရားက မနက္လင္းခါနီးအခ်ိန္ သဗၺညဳတ ဥာဏ္ေတာ္နဲ႔ ( တနည္းအားၿဖင္႔ ) သတၱ၀ါတုိ႔ရဲ႔ တရားထူး ရနုိင္ မရနို္င္တာကို သိၿမင္နိုင္ၿခင္း ဣၿႏၵိယ ပေရာပရိယတိၱဥာဏ္ ( ဥပမာ ) ဒီလူကို ဒီအခ်ိန္ ဘယ္လုိ တရားအမ်ိဳးအစားနဲ႔ ငါဘုရားေဟာေတာ္မူလိုက္ရင္ တရားထူး၇သြားနိုင္တယ္ လို႔ တထစ္ခ် သိနို္င္တာမ်ိဳးပါ၊ ဒီဥာဏ္မ်ိဳးကလဲ ၿမတ္စြာဘုရားေတြ သာ သိနိုင္ၿမင္နိုင္ပါတယ္။
ဒီလို ဥာဏ္ေတာ္မ်ိဳးနဲ႔ ႀကည္႔ေတာ္မူၿပီး တပါးတည္း နာဂဒီပကြ်န္းကို ႀကြေတာ္မူပါတယ္၊ အဲဒီ ႀကြၿခင္းသည္ပင္ သီဟိုဠ္ကြ်န္းသို႔ သာသနာ ၿပန္႔ပြားၿခင္းအေႀကာင္းပါပဲ၊
ၿမတ္စြာဘုရား ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူၿပီး ပထမ၀ါမွာ ဗာရာဏသီ မိဂဒါ၀ုန္ မွာပဲ ၀ါဆုိေတာ္မူၿပီး၀ါတြင္းမွာ ဥရုေ၀လ ရေသ႔ ညီေနာင္ ေတြကို တန္ခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးၿပ ေခ်ခြ်တ္ေတာ္မူၿပီး ၀ါကြ်တ္ခ်ိန္ ၿပာသိုလၿပည္႔ေန႔မွာ ပထမအႀကိမ္၊ ဘုရားၿဖစ္ၿပီး ငါး၀ါေၿမာက္ မွာ နာဂဒီပ ကြ်န္းကို တႀကိမ္ ႀကြေတာ္မူတယ္ လို႔ သိရပါတယ္၊
ထို ဘီလူးေတြ နတ္ေတြသာ ပါတဲ႔ တရားပြဲမွာ သုမနကူဋ ( သမႏၱကူဋ ) ေတာင္ေတာ္မွာ ေနတဲ႔ သုမန နတ္မင္းလည္း ေသာတာပန္တည္ တရားထူးရသြားတာေႀကာင္႔ ကိုးကြယ္ဖို႔ ေမြေတာ္ဓာတ္ေတာ္ ေတာင္းတဲ႔ အခါမွာ ၿမတ္ဘုရားက ဆံေတာ္တဆုပ္ ေပးသနားေတာ္မူခဲ႔တယ္၊
အဲဒီဆံေတာ္ကို ႒ာပနာၿပီး ယခုအေခၚ မဟိႏၵေလ႔ေတာင္ေပၚမွာ မဟိယဂၤဏ ေစတီ ရယ္လုိ႔ တည္ထားေတာ္မူခဲ႔တဲ႔ အတြက္ သီဟိုဠ္ေစတီ အစ မဟိယဂၤဏ က လို႔ ဆုိရပါမယ္၊ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ သြားေရာက္ေလ႔လာခဲ႔ရတဲ႔ ခရီးအတြက္ ပင္ပန္းၿပီး ၀မ္းသာစရာ ၀မ္းနည္းစရာ အားလုံး ေပးစြမ္းနိုင္တာေႀကာင္႔ ဗီဘစၦရသ သႏၱရသ ေတြမ်ားစြာ ခံစားခဲ႔ရတယ္ လို႔သာ ဆုိပါရေစေတာ႔ - -
ၿဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္ရမွာမွန္ေပမယ္႔ အခ်ိန္မတန္ခင္ ပ်က္ဆီးႀကရတဲ႔ ေနရာမ်ား ၏ တစိတ္တေဒသ
ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ နာဂဒီပကြ်န္းသို႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ႀကြေရာက္ တရားေဟာေတာ္မူဟန္
No comments:
Post a Comment