၀ါသနာ အထုံ ပါလ်င္ၿဖင္႔ - -

ၿမတ္စြာဘုရား  တပည္႔ေတာ္ မေနနို္င္လို႔ ေလ်ာက္ထားပါရေစ၊  အရွင္ဘုရား ရဲ႕ တရားေဟာသံ ဟာ  ပရိသတ္ ကို ဖမ္းစားနုိင္ပါတယ္၊ မိန္႔ေတာ္မူလိုက္တဲ႔  အသံေတာ္ ဟာလဲ ပရိသတ္အၿပင္ဘက္ ကို ေက်ာ္လြန္သြားရိုး ထုံးစံ မရွိပါဘူး။

အသံေတာ္ကို နာႀကားမိတဲ႔ သူေတြ ဟာလဲ  ခႏၶာကိုယ္ အေရ အသားေတြကို ေဖာက္ၿပီး အတြင္းပိုင္း ရိုးတြင္း ၿခင္ဆီ အထိေတာင္  စီးေမ်ာ ေပ်ာ္၀င္လို႔  ပီတိေတြ တဖြားဖြား နဲ႔  တသိမ္႔သိမ္႔  ခံစားရတာေႀကာင္႔ တရားေတာ္ အဆုံးမွာ  အတိုင္းအဆ မရွိေသာ သတၱ၀ါေတြဟာ သစၥာကုိ ထိုးထြင္း သိႀကရပါတယ္၊

အခုေတာ႔ ႀကည္႔ပါအုံး ဘုရား၊  အရွင္ဘုရားကသာ စႀကာ၀ဠာတခုလုံး တုန္လွုပ္သြားေလာက္ေအာင္ အားပါးတရ နဲ႔  မိုးၿခိမ္းသံ  ထစ္ခ်ဳန္းလိုက္သလို  တရားေဟာေနတာ၊ ဒီဒကာေတြ တရားနာေနႀကတာကို ႀကည္႔ၿပီး တပည္႔ေတာ္ကေတာ႔ လုံး၀ မေက်နပ္ဘူး၊ ၿမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေနတာကိုမွ မေထာက္၊

တေယာက္က  စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ေနတယ္ဘုရား၊ တစ္ေယာက္ကေတာ႔ တရားေတာ္ကို  နားမေထာင္ပဲ ေၿမႀကီးကို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔  ၿခစ္ ကစားေနတယ္၊ တတိယတေယာက္ကေတာ႔  အနားက သစ္ပင္ေပါက္ေလးကို လွဳပ္ၿပီး ေဆာ႔ေနတယ္၊  ေနာက္တေယာက္က်ၿပန္ေတာ႔  တရားမနာပဲ  ေကာင္းကင္ကိုပဲ ေမာ႔ႀကည္႔ေနတယ္။ ထူးထူးၿခားၿခား  ေနာက္ဆုံးတေယာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း တရားနာေနတယ္ ဘုရား၊

ဒီဒကာေတြကို အရွင္ဘု၇ားက တန္ခုိးေတာ္နဲ႔  တရားကို ရုိရုိေသေသ ေလးေလးစားစား  နာယူေအာင္ မလုပ္ဘူးလား ဘုရား၊ တပည္႔ေတာ္ကေတာ႔ အဲဒီလို နာေစခ်င္ပါတယ္။

ဟုတ္တယ္ေလ၊ ကြ်နုပ္က  ၿမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေနတာကုိ ႀကည္ညိဳလြန္းလို႔  တရားနာယူရင္း အနားကေန ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ကို သပၸါယမွ်တေစဖို႔ ယပ္ေတာင္ နဲ႔ ခပ္ေပး ကုသိုလ္ယူေနတာ၊ သူတို႔က အလုိက္ကန္းဆိုးမသိ ၿဖစ္ပ်က္ေနႀကတာကို ကြ်န္ုပ္က မေနနိုင္ေတာ႔ ေလ်ာက္မိတာေပါ႔။

 ဖြားဘက္ေတာ္လဲ ဟုတ္ အလုပ္အေႀကြးလဲ ၿဖစ္ၿပန္ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီး ႀကည္ညိဳမွဳ႕ေတြပါ ေပါင္းလိုက္ေတာ႔  ရင္ထဲရွိတာကို ေအာင္႔အီး မထားနုိင္ဘူး၊  ဒါေႀကာင္႔လဲ အလုပ္အေႀကြး တာ၀န္ ခန္႔အပ္စဥ္ကတည္းက  ၿမတ္ဘုရား ေဟာထားတဲ႔ တ၇ားေတာ္မွန္သမွ်ကို  ကြယ္ရာမွာ ေဟာေသာ္လည္း တပည္႔ေတာ္ မနာယူရေသးလ်င္ၿဖင္႔ ထပ္မံ ေဟာေပးေတာ္မူပါ လို႔ အထူးဆုအေနနဲ႔  ေနာင္ေတာ္ ဘုရားကို ေတာင္းခဲ႔ေသးတာေပါ႔။ ဒီအတြက္လဲ ကြ်နုပ္ကို ဧတဒဂ္ ဘြဲ႕ထူးေတြ ငါးခုေတာင္ ခ်ီးၿမွင္႔ ေပးခဲ႔တာ မေက်နပ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ၊ ဒီလို သံေယာဇဥ္ေတြ ေႀကာင္႔လဲ ဒီလို စကားမ်ိဳးကုိ ေလ်ာက္ထား၀ံ႕တာ ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။

ကြ်နုပ္ စကားလဲ ဆုံးေရာ ေနာင္ေတာ္ဘုရားက  အေမးစကားေလးနဲ႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္၊

ခ်စ္သား အာနႏၵာ -   ဒီဒကာေတြ ကို မသိေသးဘူးလား၊

မသိေသးပါဘုရား၊ တပည္႔ေတာ္က  ဘာကို သိရမွာလဲ ဘုရား -

ေဟာဒီ ငါဘုရားေရွ႕မွာ တ၇ားနာေနႀကတဲ႔  ဒကာေတြထဲမွာ  ေဟာဟို တရားနာရင္း အိပ္ငိုက္ေနတဲ႔ တေယာက္ကုိ ေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား - အဲဒီဒကာက  ဟို အရင္ဘ၀က ဘ၀ေပါင္း ငါးရာ တိတိ ေၿမြဘ၀ မွာၿဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္၊ အဲဒီဘ၀မွာ စားလိုက္ အိပ္လို္က္ ကာမဂုဏ္ ခံစားလိုက္တဲ႔ ေနလာခဲ႔တာ အခု လူ႔ဘ၀ ေရာက္လာတဲ႔ အထိ အဲဒီ အိပ္တဲ႔ အက်င္႔ အထုံ၀ါသနာ ကို မပယ္နုိင္ေသးဘူး၊ သူလို လူကိုလဲ ငါဘုရား တ၇ားသံက မတိုးနိုင္ေသးဘူးကြယ္ -

ေနာင္ေတာ္ဘုရား - အဲဒီ ဘ၀ငါးရာက ဆက္တိုက္လား ဘုရား -

ဆက္တိုက္ေပါ႔ အာနႏၵာ၊  ဆက္တိုက္  မဟုတ္ပဲ လူၿဖစ္လိုက္ နတ္ၿဖစ္လုိက္ တိရိစၦာန္ၿဖစ္လိုက္ ဘ၀ေတြပါ ထပ္ေပါင္းေရတြက္ရရင္ ငါဘုရား ရဲ႕ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ နဲ႔ ေတာင္ ေရတြက္ဖို႔ ခဲယဥ္းလိမ္႔မယ္၊ အဲဒီေလာက္အထိ ဘ၀ေတြက မ်ားၿပားလွပါတယ္၊

ေၿမႀကီးကို လက္နဲ႔ ၿခစ္ေနတဲ႔ ဒုတိယတေယာက္ က်ေတာ႔ တီေကာင္ဘ၀ကုိ ငါးရာတိတိ ဆက္တိုက္ ၿဖစ္ခဲ႔ဖူးလို႔ အခု လဲ ၀ါသနာအထုံကို မပါယ္နို္င္ေသးဘူး အာနႏၵာ၊

သစ္ပင္ေပါက္ေလးကို ေဆာ႔ေနတဲ႔ တေယာက္ကေတာ႔ ေမ်ာက္ဘ၀မွာ ငါးရာတိတိ က်က္စားခဲ႔တာမို႔ သူ႔နားထဲကိုလဲ ငါဘုရား တရားသံဟာ မ၀င္နိုင္ဘူး ၿဖစ္ေနတယ္၊

ဟို မိုးေကာင္းကင္ကို ေမာ႔ေနတဲ႔ တေယာက္ကေတာ႔  ဘ၀ေပါင္း ငါးရာတိတိ နကၡတ္ဖတ္ၿပီး ေရွ႕ၿဖစ္ ေနာက္ၿဖစ္ ေၿပာၿပတတ္တဲ႔  ဆရာႀကီး ၿဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္၊  ဒါေႀကာင္႔လဲ အခုထိ မိုးေပၚ ေမာ႔ႀကည္႔တာ အက်င္႔ပါေနတယ္၊

ေနာက္ဆုံး တေယာက္ကေတာ႔ သူလဲပဲ  ဘ၀ေပါင္း ငါးရာ မႏၱာန္ဖတ္ ပုဏၰား၊ ေဗဒင္သုံးပုံတဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေၿမာက္ခဲ႔ဖူးတယ္၊ အခုလဲ သူက  မႏၱာန္ရြတ္သလို  စဥ္းစားခန္း ၀င္ၿပီး တ၇ားနာေနတာ၊ သူကေတာ႔ ပါရမီ ရွိတယ္ ေၿပာရမယ္၊

အခု ငါဘုရား  ေဟာေနတဲ႔ တ၇ားေတြကို ခ်စ္သား က လြယ္လြယ္ကူကူ နာယူေနနိုင္တယ္ လို႔မ်ား စိတ္က ထင္ေနသလား -

နို႔ - ဒါဆုိ  ခဲခဲ ယဥ္းယဥ္း နာေနရလို႔လား ဘုရား -

ခ်စ္သား အာနႏၵာ -  သတၱ၀ါေတြ ဟာ  ငါဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို  နာယူဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ခဲယဥ္းႀကတယ္၊  အကုသိုလ္ တရား ၿဖစ္ပြားေစနိုင္တဲ႔  ေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲ အရက္ဆိုင္ စားေသာက္ဆိုင္ ကစား၀ိုင္း စတဲ႔  ေနရာေတြမွာေတာ႔  ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားေနႀကတာ ဘာေႀကာင္႔လဲ သိသလား -

မသိပါဘုရား  ဘာေႀကာင္႔ပါလဲ သိပါရေစ -

သတၱ၀ါေတြဟာ သံသရာမွာ က်င္လည္ေနသမ်ွ ကာလပတ္လုံး ဘုရား တရား သံဃာ ဆိုတဲ႔ စကားကုိ  မႀကားဖူးခဲ႔ႀကဘူး၊ ႀကားဖို႔ရန္လဲ ႏွစ္ေပါင္း ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ  ဘုရားပြင္႔တာနဲ႔ ဆုံနိုင္ပါမွ ႀကားခြင္႔ရနို္င္တာ ဆိုေတာ႔  နားစိမ္းေနတယ္၊  ယဥ္ပါးဖို႔ အထုံ၀ါသနာ ပါဖို႔ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေ၀းၿပိေပါ႔၊

ဘ၀ ဘ၀တိုင္း မွာ  ဘုရားတရား  သံဃာနဲ႔ မစပ္ဆိုင္တဲ႔  ကာမဂုဏ္နဲ႔ စပ္ဆိုင္တာေတြပဲ ႀကားေနခဲ႔ႀကရတယ္၊ ဒါေတြကပဲ ဘ၀တိုင္းမွာ  အထုံပါေနတယ္၊ ၀ါသနာအေနနဲ႔ ပယ္ေဖ်ာက္ဖို႔ မလြယ္ကူေတာ႔ဘူး၊

ကြ်နုပ္ကလဲ   အဓိက တရားခံကို သိခ်င္ေနသူ ဆိုေတာ႔ ထပ္ၿပီး ေမးမိၿပန္တယ္၊

သတၱ၀ါေတြ  အခုလို အထုံ၀ါသနာ ကို မစြန္႔လႊတ္နိုင္ရတာ ဘာေႀကာင္႔လဲ ဘုရား - -

 အာနႏၵာ - ေလာကမွာ  ရာဂ ဆိုတဲ႔  မီးဟာ ေတာ္ေတာ္ ဆုိးတယ္၊  ကမၻာဖ်က္မယ္႔ မီးေတာင္ ေလာင္စရာ ေလာင္စာ ကုန္သြားရင္ ရပ္သြားတယ္၊ အဲဒီမီးကလဲ တခါတေလ ရွားရွားပါးပါး ေလာင္တာမ်ိဳးပါ၊ ကိုယ္႔သႏၱာန္မွာ ၿဖစ္တဲ႔ ရာဂ  မီးကေတာ႔ အၿမဲတမ္း ေတာက္ေလာင္ေနတဲ႔ အတြက္  ကမၻာဖ်က္မီးထက္ ေတာင္ ဆိုးတဲ႔ အတြက္ အဆုိးဆုံး မီးလို႔ ေၿပာရမွာပဲ။ အခိုး မထြက္ဘဲ လူ႔ စိတ္ကုိ တေၿမ႕ေၿမ႕ ႏွိပ္စက္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ စားမ၀င္ေအာင္ လုပ္ေနတာပဲ ၿမင္သာေနတယ္၊

ေဒါသ ဆိုတဲ႔ အညိဳး အာဃာတ ထားမိရင္လဲ ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတယ္၊

ေမာဟ နဲ႔ တူတဲ႔  မသိ နားမလည္ လို႔ အမိ ခံလိုက္ရတဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္က  ဥပမာနိုင္းလို႔ ေတာင္ မရနိုင္ဘူး၊

ၿမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြ ဆိုတာက တခါတေလ ၿပည္႔လ်ံတာမ်ိဳး ရွိေပမယ္႔ တဏွာ ဆိုတဲ႔  လိုခ်င္တဲ႔ စိတ္ေလး၊  ဟိုဟာ လိုခ်င္၊ ဒီဟာ လိုခ်င္ တတ္တဲ႔ စိတ္ ကေတာ႔ အကဲဆုံး အဆိုးဆုံးပဲ၊ 

ေနာင္ေတာ္ဘုရားက ကြ်နုပ္ကို  အၿပန္အလွန္ မိန္႔ေတာ္မူသလိုလိုနဲ႔ ဂါထာတပုဒ္ ကို ေဟာလိုက္တာ ကြ်နုပ္ေတာင္ သတိမထားလိုက္မိဘူး၊  တရားေတာ္က ၿပီးေနၿပီတဲ႔။

ဒါေပမယ္႔  ကြ်နုပ္ ေက်နပ္ပါတယ္ ၊ ဘာေႀကာင္႔လဲ ဆိုေတာ႔  ေစာေစာက ရုိရုိေသေသ တ၇ားနာေနတဲ႔ ဒကာတေယာက္ေတာ႔ တ၇ားထူး ရသြားေလရဲ႕၊  အကယ္၍သာ ကြ်ုနုပ္က   ေနာင္ေတာ္ဘုရားကို စကားမစပဲ ဘာသိဘာသာ ေနမိခဲ႔ရင္   အဲဒီဒကာေလး တရားထူးရပါ႔မလား လို႔ စဥ္းစားေနမိေသးတယ္။  

ဒီေနရာမွာ ကြ်နုပ္ သတိေပးခ်င္တာက  “  ပါပသၼိ ံ ရမတိ မေနာ ‘’  ဆိုတဲ႔ အတိုင္း စိတ္ဟာ မေကာင္းမွဳ႕မွာ ေမြ႕ေလ်ာ္ ေနႀကၿဖစ္တာမို႔ တရားနာယူၿခင္း ဆိုတဲ႔  ကုသိုလ္ကို  ခဲခဲယဥ္းယဥ္း ႀကိဳးစားပါမွ ေအာင္ၿမင္နိုင္တယ္၊

အထုံ ၀ါသနာ ပါလာရင္ေတာ႔  ကြ်နုပ္လဲ  မကယ္နိုင္၊ ေနာင္ေတာ္ဘုရားလဲ မတတ္နို္င္တာေႀကာင္႔  ဆက္ၿပီး ေမ်ာလိုက္ႀကေလအုံး လို႔ပဲ ေၿပာပါရေစေတာ႔ - -