စြန္းလြန္း ေၿဖႀကားေသာ နိဗၺာန္ အေႀကာင္း( ဒု )

၁၂၉၀- ခုႏွစ္ ေတာ္သလင္းလဆန္း ( ၃ ) ရက္ ညေန ၆ နာရီ အခ်ိန္တြင္ ဖက္ပင္အိုင္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ႀကြလာေတာ္မူေသာအခါ ဆရာေတာ္ဦးပုည ၊ ဦးဇာဂရ စေသာ ဆရာေတာ္မ်ားနွင္႔ ဒကာ ဒကာမမ်ား ဆည္းကပ္ေနႀကစဥ္ ဖက္ပင္အိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးနွင္႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ေတြ႔ဆုံစဥ္ ၿမင္းၿခံ ဆ၇ာေတာ္ အား ေမးၿမန္း ေၿပာဆိုပုံ -- --

ဖက္ပင္အိုင္။ ။ ဦးက၀ိ တပည္႔ေတာ္မ်ားသည္ တပါးႏွင္႔ တပါးဘြားကနဲ ယခုမွ ေတြ႔ၿမင္ဘူးႀကသည္ မဟုတ္ႀကေပ၊ ေရွးကလည္း ေတြ႔ဘူး ၿမင္ဘူးသူမ်ား ၿဖစ္ႀက၍ တပါးကို တပါး အားနာစရာ မရွိ၊ ေမးစရာ ရွိသေလာက္ေတာ႔ ေမးၿမန္းခြင္႔ မရွိေပဘူးလား ဘုရား။

ေၿဖ ။ ။ မွန္လွပါ အရွင္ဘုရား၏ တပည္႔ကို အလိုရွိသလိုသာ ဆုံးမေတာ္ မူပါဘုရား။

ဖက္ပင္အိုင္ ။ ။ ကဲ ဒါၿဖင္႔ ေရွးကေတာ႔ ပဲခူးၿမိဳ႔ အေရွ႔ဖ်ား အဗ်ားရြာမွာ ေတြ႔စဥ္တုံးကေတာ႔ ၿဗဳန္းကနဲ ေတြ႔ရတာက တေႀကာင္း အာဂႏၱဳက ခ်င္းၿဖစ္ေနတာလဲ တေႀကာင္းမို႔ ေမးသင္႔သေလာက္သာ ေမးရေပတယ္။ ယခုေတာ႔ ဆက္လက္ေမးရၿပန္တာေပါ႔။

ေမး။ ။ ဦးက၀ိ ရဲ႕ - ယခု သီတင္းလဲ ကြ်တ္ခါနီးေနၿပီ ၀ါတြင္းမွာ ဘာကိုမ်ား အာရုံၿပဳ သီတင္းသုံးေနပါသတုံး ဘုရား။
ေၿဖ။ ။ သာသနာေတာ္ကုိ အာရုံၿပဳေနပါတယ္ ဘုရား။

ေမး။ ။သာသနာေတာ္ကို ဘယ္ပုံ အာရုံၿပဳပါသတုံး ဘုရား။ သာသနာ ဆိုတာ ပရိယတ္ ပဋိပတ္ ႏွစ္ပါး ရွိေနေတာ႔ ဘယ္သာသနာကို ဘယ္ပုံ အာရုံၿပဳေနပါသတုံး ဘုရား။

ေၿဖ။ ။ ဘုရားတပည္႔ေတာ္မွာ စာကလဲ မတတ္ေတာ႔ ပရိယတ္ သာသနာကို ခ်ီးၿမွင္႔ၿခင္းငွါ မစြမ္းနိုင္ပါ၊ ဒါေႀကာင္႔ ပဋိပတ္ ေပၚတြင္သာ သမာဓိ မရေသးေသာ သူမ်ား သမာဓိ ရေလေအာင္၊ ရၿပီးသူမ်ားလဲ ရင္႔က်က္သည္ထက္ ရင္႔က်က္ေအာင္၊ ရင္႔က်က္ၿပီးသူမ်ားလဲ လုိရင္းကိစၥၿပီးစီးႀကေအာင္ကို အာရုံၿပဳေနပါ၏ ဘုရား။

ေမး ။ ။ ဒါၿဖင္႔လ်င္ ေမတၱာေပါ႔ ဘုရား၊
ေၿဖ။ ။ မွန္လွပါ ဘုရား၊

ေမး။ ။ ေမတၱာ ဆိုေတာ႔ သတၱပညတ္ေပၚ၌ စိတ္ကုိထား၍ ေလာကီ ရွိပါေသးတယ္။ ေလာကုတၱရာကိုေကာ ဘယ္လို အာရုံၿပဳၿပီး စိတ္ကို ထားပါသတုံး ဘုရား၊ အဲဒီေပၚမွာေကာ စိတ္ကုိ မထားဘူးလား၊
ေၿဖ။ ။ ေလာကုတၱရာေပၚမွာလဲ စိတ္ကို ထားပါရဲ႔႕ ဘုရား၊

ေမး.။ ။ အဲဒီ ေလာကုတၱရာ ေပၚမွာပဲ စိတ္ကိုထားပါေတာ႔လား ဘုရား၊ အဘယ္ေႀကာင္႔ ေလာကီ ဘက္ကို စိတ္ေတြ ေရာက္ေနရေသးလဲ ။
ေၿဖ။ ။ ေလာကုတၱရာခ်ည္း သက္သက္ စိတ္ကို မထားနိုင္ပါဘုရား။ ခႏၶာ၀န္ႀကီးက အလြန္ေလးလံေသာေႀကာင္႔ ေလာကီ တလွည္႔ ေလာကုတၱရာ တလွည္႔ ေၿပာင္းခံေနရပါတယ္ ဘုရား။

ေမး။ ။ ကဲ ဒါၿဖင္႔ ေလာကီ ပညတ္ အာရုံ ၿပဳပုံကိုေတာ႔ ထားလုိက္ပါေတာ႔ ၊ ေလာကုတၱရာ ပရမတ္ကိုေရာ ဘယ္ပုံ အာရုံၿပဳပါသတုံး ဘုရား။
ေၿဖ။ ။ မိမိ ၿမင္ဘူးတာကို အာရုံၿပဳရပါတယ္ ဘုရား။

ေမး။ ။ ဒါၿဖင္႔ တၿခား ဟာေတြကို ထားလိုက္ပါေတာ႔ ၊ သၿဂိဳဟ္ ထဲက အတိုင္းဆို ေပစၥေ၀ကၡဏာ ေပါ႔ဘုရား။
ေၿဖ။ ။ မွန္လွပါ ဘုရား။

ေမး။ ။ ဒါၿဖင္႔ မဂ္ ဖိုလ္ နိဗၺာန္ကို အာရုံၿပဳရတာႏွင္႔ ပညတ္ကုိ အာရုံၿပဳရတာ ဘယ္က သာခက္သတုံး။ မဂ္ ဖိုလ္ နိဗာန္ကုိ အာရုံၿပဳရတာက သာၿပီး မခက္ေပဘူးလား ဘုရား။

ေၿဖ။ ။ တပည္႔ေတာ္ အတြက္ၿဖင္႔ ဘယ္သင္းက မွ မခက္ပါဘုရား။

ေမး.။ ။ မဂ္ကုိ အာရုံၿပဳပုံ ေၿပာၿပစမ္းပါ ဘုရား။

ေၿဖ။ ။ ဥပမာ - ေယာဂီတေယာက္သည္ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္ၿပီး တက္လာတယ္ ဆိုပါေတာ႔ ဘုရား၊ အဲေနာက္ေတာ႔ ဘ၀င္ အနညး္ငယ္မ်ွ က်သြားၿပီးေနာက္ ေရွးစိတ္သုံးပါးက ကိေလသာတရားကို ဖယ္ရွားေပးပါေရာ ဘုရား၊ေနာက္စိတ္က နိဗၺာန္ကို ၿမင္ပါေရာ၊
ဒါနဲ႔ စိတ္ေစတသိက္ ရုပ္ ဆိုတဲဲ႕ တရားသုးံပါး ၿဖစ္ခ်ဳပ္ ၿဖစ္ခ်ဳပ္ ၿဖစ္ေနတာကိုပင္ ႀကီးစြာေသာ ဆင္းရဲႀကီးပါတကား၊ ဒီဆင္းရဲဟာ ဘယ္သူ႔ေႀကာင္႔လဲလို႔ ဆန္းစစ္လို္က္ေတာ႔ ၿပဳလုပ္ေပးတတ္တဲ႔ ေလာဘကိုၿမင္ပါေရာ ဘုရား။
ယခုေၿပာေနတာက တခုစီ ေၿပာရလုိ႔ ႀကာေနတာပါ၊ ဟိုမွာေတာ႔ ဘာမွ မႀကာပါဘုရား။ ဆင္းရဲကို သိတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ ၿဖစ္သြားတာပါ၊
ကဲ ေၿပာသာ ေၿပာပါဘုရား။

အဲဒီလို လုပ္ေပးတဲ႔ သူကို ၿမင္ေတာ႔ နိုင္တဲ႔သူက ၿဗဳန္းကနဲ ဆိုသလို ၿပဳလုပ္ေပးတဲ႔သူကို သတ္လုိက္ပါေရာ၊ အဲဒါက မဂ္ပါပဲ ဘုရား၊ ဒီေတာ႕ စိတ္ေစတသိက္ ရုပ္ တရားမ်ားလဲ ဖရိုဖရဲ ၿဖစ္သြားၿပီး အေႀကာင္းအက်ိဳး ၿပတ္သြားပါေရာ။ အဲဒါ နိဗၺာန္ပါဘဲ ဘုရား၊ ေနာက္ေတာ႔ ဖိုလ္ေဇာ အုပ္သြားပါေရာ။ အဲဒါ ၿမင္ဘူးတာေတြ ပါဘဲ ဘုရား၊

ေမး။ ။ ေနစမ္းပါအုံး ဘုရား။ အဲဒီ မဂ္ ၿဖစ္တဲ႔ အခါမ်ား ထင္ထင္ရွားရွား မဂ္ၿဖစ္မွန္း သိရဲ႔လား။
ေၿဖ။ ။ မသိပါဘုရား။ ေနာက္ ဆင္ၿခင္မွ သိရပါတယ္ ဘုရား။

ေမး။ ။ က်မ္းဂန္ လာတဲ႔အတိုင္း ေလာဘ ကို မဂ္က ပယ္တယ္ ဆိုတာ ဟုတ္ပါရဲ႔။ သို႔ေသာ္လည္း ယခု အခါ တိုင္းတပါးက ရန္သူစစ္သည္ကို တုိက္ခိုက္ရန္ ထြက္သြားေသာ စစ္သူႀကီးသည္ မိမိ တေယာက္တည္း မသြားပဲ ေနာက္လုိက္ ဗိုလ္ပါမ်ားစြာႏွင္႔ ထြက္ၿပီး ရန္သူကို တိုက္ခိုက္ နွိမ္ႏွင္းသလို ဒီေနရာမွာလဲ ေလာကုတၱရာ မဂ္ဟာ ေလာဘကုိ သတ္ဖို႔ အေဖာ္မ်ား ရွိေသးသလား။ တေယာက္ထဲဘဲ သတ္ေလေရာ႔သလား။ အေဖာ္ ရွိရင္ ထည္႔ေပးပါအုံး။

ေၿဖ။ ။ ေယာဂီ တေယာက္သည္ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္ၿပီး အထြတ္အထိပ္သုိ႔ ေရာက္ခါနီး ေရွ႔စိတ္သုံးပါးက ကိေလသာ တရား ကင္းစင္သြားေအာင္ ပယ္ရွားလိုက္ပါေရာ ဘုရား။ အဲဒီလို ကိေလသာ စင္ေနေတာ႔ နိဗၺာန္ကို ၿမင္တဲ႔စိတ္ ေပၚေပါက္လာပါေရာ ဘုရား။ ၄င္း စိတ္က နိဗၺာန္ကုိ ၿမင္ေတာ႔ ယငး္စိတ္ၿမင္ေသာ နိဗၺာန္ကုိ မဂ္က မွီခို တြယ္ကပ္ၿပီး ေလာဘကို ပယ္သတ္လိုက္ပါေရာ ဘုရား။

ေမး။ ။ မဂ္ေတာ႔ သေဘာက်ပါၿပီ ဦးက၀ိ ရယ္။ အလြန္ သိမ္ေမြ႕ နက္နဲ တဲ႔ ေနရာေတြေနာ္၊ တပည္႔ေတာ္ မ်ားကေတာ႔ စာေတြ႔ ေၿပာရတာ။ ဒါနဲ႔ မဂ္ေနာင္ ဖိုလ္ေဇာ အုပ္လိုက္တယ္ ဆုိတာ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္နွယ္ ေနသတုံးဘရား၊
ေၿဖ။ ။ ေကာငး္ေကာင္း မသိလိုက္ရပါ ဘုရား၊

ေမး။ ။ မဂ္ေနာင္ ၿဖစ္တဲ႔ ဖိုလ္က အာနႏၱရိက ဖိုလ္ ေခၚတယ္၊ဘုရား၊ ႏွစ္ႀကိမ္ သုံးႀကိမ္တည္း ၿဖစ္တာ ဆိုေတာ႔ စိတ္ကလဲ အလြန္လ်င္ၿမန္တဲ႔ အတြက္ ေကာင္းေကာင္း သိလို္က္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါထက္ မဂ္ကို ဆင္ၿခင္တဲ႔ အခါ သိရွိပုံမ်ား ဘယ္လုိ ေနသတုံး ဘုရား။

ေၿဖ ။ ။ ေယာဂီ တေယာက္ ဟာ ဥပမာ ေသာတာပတၱိမဂ္ကို ရတယ္ ဆိုပါေတာ႔ ။ ၄ငး္ေယာဂီ သည္ မိမိရေသာ မဂ္ကို ဆင္ၿခင္ေသာအခါ ငါ ေသာတာပတၱိမဂ္ကို ရၿပီ ဟု သိရုံပါဘဲ ဘုရား။

ေမး။ ။ ဖိုလ္ကို ဆင္ၿခင္တဲ႔ အခါ ဘာကို အာရုံၿပဳ သတုံးဘုရား၊ အဲဒီ ဖိုလ္စိတ္ ၿဖစ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လုိမ်ား ခံစားေနရသတုံး ဘုရား၊

ေၿဖ။ ။ မိမိ ၿမင္ဘူးတဲ႔ အေႀကာင္းအက်ိဳး ၿပတ္ရာကေလးကို အာရုံၿပဳလိုက္္တာနဲ႔ ဖိုလ္စိတ္ ၿဖစ္လာပါေ၇ာ၊ အဲဒီေတာ႔ စိတ္ခ်မ္းသာၿပီး မွိန္းေနပါေရာ ဘုရား၊

ဆရာေတာ္ အဲဒီလို ဆင္ၿခင္ၿပီး ၀င္စားတာက ၀လဥၥန ဖိုလ္ ေခၚတယ္၊ အဲဒီ ဖိုလ္က်မွ ေသေသခ်ာခ်ာ သိရတယ္၊ တယ္ၿပီး သိမ္ေမြ႕တယ္ ဘုရား။ ကဲ တပည္႔ေတာ္လဲ ေညာင္းေသးတယ္ ၊ အနင္း ခံပါအုံးမယ္ ဟု ေၿပာၿပီး ဖက္ပင္အိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ဦးေခါင္း တညိမ္႔ညိမ္႔ေက်နပ္ ၀မ္းသာေသာ မ်က္နွာ ၿဖင္႔ ေက်ာင္းေပၚသို႔ ႀကြသြားေလ၏ ။

နားေထာင္ေနႀကေသာ ရဟန္းသံဃ ာ အေပါငး္ ဒကာ ဒကာမ အေပါင္း တို႔မွာလည္း ေက်နပ္အားရေသာ မ်က္နွာကိုယ္စီၿဖင္႔ ၿမင္းၿခံ ဆရာေတာ္အား အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးခ် ကန္ေတာ႔ ေနႀကေလေတာ႔ ၏။
မွတ္ခ်က္၊ ဤေဆာင္းပါးမ်ားကို တစုတေ၀းတည္း ရွာေဖြ ေလ႔လာလိုပါက ဤဘေလာ႔အတြင္းမွ ဖတ္လိုရာ ရွာေဖြရေအာင္မွာ ေတြ႔နုိင္ၿပီး ဤ ၀က္ဆိုက္ မွာလည္း ရွာေဖြ ေလ႔လာနိုင္ပါတယ္။