Friday, December 25, 2009

မေ၀ ေၿပာၿပေသာ ဥစၥာေစာင္႔ ကမၻာ အပိုင္း ၅

စာေရးသူ တို႔မွာေတာ႔ ဒ႑ာရီ ဆန္ဆန္ ဇာတ္လမ္းကို နားေထာင္ေနရသလို ယုံရ ခက္ခက္ မယုံရခက္ခက္ အေၿခအေနေပါ႔၊ သို႔ေပမယ္႔လဲ ကာယကံရွင္က ေၿပာေနတာ ဆိုေတာ႔လဲ မယုံလို႔ မရ ၿဖစ္ေနမိတယ္၊
ကဲ - ထားပါေတာ႔ေလ - ဒါဆိုရင္ မေ၀တို႔က ဒီဘ၀မွာ ႏွစ္ေယာက္လုံး သိုက္ႀကိဳးမၿဖတ္ႀကေတာ႔ဘူးေပါ႔၊ ဟုတ္လား - ဆိုေတာ႔ -
တင္ပါ အခုမွ ေတာ႔ မလြယ္ေတာ႔ဘူးေလ ဘုရား တဲ႔ ၊

အဲဒီ အေစာင္႔အေရွာက္ ေတြ အေႀကာင္းကို စကားစပ္မိလို႔ ေၿပာရအုံးမယ္ ၊ တေန႔မွာေပါ႔ မေ၀က သူ႔ ေကာင္ေလး နဲ႔ ေလ်ာက္လည္ၿပိး ၿပန္လာတာ မႀကာေသးဘူး၊ ေက်ာင္းလဲ ေရာက္ေရာ ၀င္ပူးပါေလေရာ -
ဟာ လာၿပန္ၿပီ ေဟ႔ သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ - အခု လာတာက ဘယ္သူလဲ မသိဘူး ေသခ်ာ ဂရုစိုက္ေနႀကအုံးစို႔
လို႔ ဦးဇင္းေတြ အခ်င္းခ်င္း နွိဳးေဆာ္ႀကတယ္၊
ထင္တဲ႔ အတိုင္းပါပဲ - ဒီတခါလာတာ သိုက္က မေ၀ရဲ႔ အဖြား ဆိုပဲ ၊ အငး္ အေတြ႔အႀကဳံရတာေပါ႔ေလ၊ ေစာင္႔ႀကည္႔ႀကမယ္ ဆိုၿပီး အသာၿငိမ္ေနလိုက္ႀကတယ္၊

မႀကာပါဘူး အဖြားႀကီးအသံ နဲ႔ အနားမွာ ရွိေနတဲ႔ ခင္ေမာင္ထြန္း ဆိုတဲ႔ မေ၀ ေကာင္ေလးကို စိုက္ႀကည္႔ၿပီး ေၿပာတယ္၊
ေဟ႔ သားေလး ဖိုးခြား၊ လုိ႔ ဆိုေတာ႔ ေကာင္ေလးက တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ ဟုတ္ကဲ႔ အဖြား တဲ႔ ၊
ေအး အဖြား ေၿမးမေလးကို ဖိုးခြားက အတည္အတံ႔ တကယ္ေပါင္းသင္းမွာ ဟုတ္ရဲ႕လား လို႔ေမးေတာ႔ ဟိုေကာင္ေလးကလဲ ေႀကာက္ေႀကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ ဟုတ္ ေပါင္းသင္းမွာပါ အတည္ခ်စ္တာပါ လို႔ ၿပန္ေၿဖရွာတယ္၊

တကယ္ မယုံနိုင္စရာပဲ ၊ မေ၀က အဖြားႀကီး အသံနဲ႔ ေၿပာေနတာ၊ ဟန္လုပ္ေၿပာေနတယ္ ဆိုရင္လဲ ရိပ္မိစရာ အေႀကာင္းရွိတယ္ အခုေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ နားနဲ႔ ဆတ္ဆတ္ ႀကားေနရတာဆိုေတာ႔ မယုံလို႔ မရၿပန္ဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေႀကာင္း ေမးရင္းနဲ႔ ထူးၿခားတာ သိပ္မရွိလိုက္ဘူး ၊ တစ္ခါ ၿပီးသြားၿပန္တယ္၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ဆက္လက္ တြဲၿဖစ္ေနႀကတယ္၊ အခုခ်ိန္မွာ ဘယ္လို ၿဖစ္ေနႀကၿပီလဲ ဆိုတာ အဆက္အသြယ္မရွိေတာ႔တဲ႔ အတြက္ မသိရေတာ႔ပါဘူး၊

တေန႔မွာေပါ႔ - - -
အဲဒီတေန႔က ေတာ႔ မိမိတို႔အတြက္ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနမယ္႔ ေန႔ပါ၊ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၇ နွစ္ေက်ာ္၂၀၀၃ ခုႏွစ္က အၿဖစ္အပ်က္ဆိုေတာ႔ ရက္စြဲကို မမွတ္မိေတာ႔ပါဘူး၊ ညေနပိုင္း ၃ နာရီေလာက္မွာ ေမာင္ခင္ေမာင္ထြန္း နဲ႔ မေ၀ က ေရႊတိဂုံဘုရားေပၚ ဘုရားဖူး တက္ႀကမယ္ ၊ ဦးဇင္းတို႔ေရာ လိုက္ပို႔ေပးပါ တဲ႔၊ တကယ္ေတာ႔ သူတို႔က ေရာက္ဖူးၿပီးသားပါ၊ ဘုရားနဲ႔ နီးေနတဲ႔ အတြက္ ခဏ တိုင္း လမ္းေလ်ာက္ရင္း တက္ၿဖစ္ခဲ႔ႀကတယ္။အဖြဲ႕လိုက္ ဘုရားေပၚ ကို ေအးေအးေဆးေဆး စကားေၿပာရင္း သူတို႔ ၂ ေယာက္က ေရွ႔ဆုံးကေပါ၊႔ စာေရးသူတို႔က ေနာက္ကေန တဖြဲ႕လိုက္ႀကတယ္၊

အဲဒီမွာ ၿပႆနာ စတာပါပဲ ၊ မေ၀ ရဲ႕ေနာက္ကို အခါတိုင္း ေနာက္က လိုက္ေနက် သိုက္က အကို ႀကီးတင္ မကပဲ ေႀကးသြန္းဘုရားႀကီးမွာ ရွိေနတဲ႔ ဥစၥာေစာင္႔ ညီမ ငါးေယာက္ထဲက အငယ္ဆုံးလို႔ ဆိုရမယ္႔ ညီမငယ္တေယာက္က သူ႔ကို စကားလိုက္ေၿပာေနတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္၊ ( စကားခ်ပ္ = ဒါကေတာ႔ ၿပန္လာၿပီး ေက်ာင္းမွာ ကိုယ္႔ေနရာ ကိုယ္ေရာက္မွ ၀င္ပူးၿပီး ေၿပာၿပတဲ႔ စကားအရ သိရပါတယ္)
ဒါေႀကာင္႔လဲ သူ႔ ေကာင္ေလးနဲ႔ စကားေၿပာေနခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးကိုလဲ စကားၿပန္ေၿပာရ ေနာက္ၿပီး မလွမ္းမကမ္းကေန ပါလာတဲ႔ ဥစၥာေစာင္႔ ေကာင္မေလးကိုလဲ ၿပန္ၿပီး ေၿပာေနရမို႔ သူ႔မွာ အာရုံ ႏွစ္ခု ၿဖစ္ေနပါတယ္၊ သူ႔စကားအရ အဲဒီေကာင္မေလးက ဘုရားေပၚ အထိ လိုက္လာၿပီး ေနာက္ကေန တေကာက္ေကာက္ လိုက္စကားေၿပာေနပါ တယ္ တဲ႔။

ထားလုိက္ပါေတာ႔ - ေက်ာင္းကို ၿပန္ေရာက္တာ နားလို႔ မႀကာေသးဘူး၊ နာရီ၀က္ေလာက္ပဲ ရွိမယ္ ထင္တယ္၊ ၀ိုင္းစုၿပီး စကားထိုင္ေၿပာေနခ်ိန္ ေမာင္ခင္ေမာင္ထြန္းက စိတ္ေကာက္ပါေလေရာ - ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ႔ မေ၀က သူ႕ကို အေရးတယူ စကားမေၿပာဘူး ဂရုမစိုက္ေတာ႔ဘူးေပါ႔ ၊ ဒါေႀကာင္႔ သူက စိတ္ေကာက္တယ္ ဆိုပဲ၊ အဲဒီမွာ သူ႔ကို တကယ္ သံေယာဇဥ္ ရွိရွာတဲ႔ မေ၀ က ၀မ္းနည္းေနတယ္၊ အေပၚယံက စကားေၿပာေနေပမယ္႔ သူ႔ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ ႀကိတ္ၿပီး ငိုေနမယ္ ထင္တယ္၊
မွတ္ခ်က္ ။ မေ၀ ၀မ္းနည္းေနဆဲၿဖစ္တဲ႔အတြက္ ၀င္ပူးလိုသူက စိတ္ရွည္ရွည္ ေစာင္႔ဆိုင္းေနပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ မေ၀က မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါ ေတာင္းၿပန္တယ္၊

ဘာ ၿဖစ္ၿပန္ၿပီလဲ မေ၀ - -
တင္ပါ႔ ဦးဇင္းတို႔ ထဲက ဦးေသာဘန ဆိုတဲ႔ ဒီဦးဇင္းကို ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က စကားေၿပာခ်င္လို႔ ေၿပာခြင္႔ၿပဳဖို႔ ခြင္႔ေတာင္းေနတယ္ - အဲဒါ ခြင္႔ၿပဳမလား တဲ႔၊
ဟဲ႔ ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္ ဘယ္ကေကာင္မေလးမွ တို႔မွာ မရွိဘူး၊ မေတြ႕ခ်င္ပါဘူး၊ အဲလိုေၿပာလိုက္ -ဆုိေတာ႔
က်န္တဲ႔ ဦးဇင္းေလး တပါးက စပ္စပ္စုစု ၀င္ေမးတယ္ -
ဘယ္က ေကာင္မေလး တဲ႔လဲ မေ၀ -
သိုက္က ပါပဲ ဘုရား၊ သူက ေႀကးသြန္းဘုရားႀကီးမွာ ေနေနတဲ႔ ညီမ ငါးေယာက္ ထဲက အငယ္ ဆုံးေလးပါ၊ သူက တပည္႔ေတာ္အေပၚ မွာေက်းဇူးရွိခဲ႔ ဖူးတယ္ဘုရား ၊ ဒါေႀကာင္႔ တပည္႔ေတာ္ကလဲ သူ႔ကို ကူညီေပးခ်င္လို႔ပါ - -
ဟင္ - - - -
ဆိုၿပီး စာေရးသူ တို႔ ၿပိဳင္တူ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ႀကည္႔မိလိုက္ႀကတယ္ -
ဒါနဲ႔ ေနစမ္းပါအုံး မေ၀ - ေမးပါရေစအုံး - သူတို႔က မေ၀ နဲ႔ ဘ၀မွ မတူတာႀကီးကို ဘယ္လို နားလည္သလဲ -

တင္ပါ - တပည္႔ေတာ္က သူတို႔ကို ၿမင္ရတယ္ဘုရား၊ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ ေၿပာေနတာကိုလဲ ႀကားရတယ္ သိေနတယ္ အဲဒီလိုပဲ တပည္႔ေတာ္ေၿပာတာကို သူတို႔လဲ နားလည္နိုင္တယ္ဘုရား၊
အခု သူက ဦးဇင္းတို႔ ေက်ာင္းတိုက္မုဒ္ေပါက္၀မွာ ေစာင္႔ေနတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ ေက်ာင္းထဲကို ၀င္လို႔ မရေသးဘူး၊ ဦးဇင္းတို႔က ၀င္ခြင္႔ၿပဳမွ ေက်ာင္းေစာင္႔နတ္ကလဲ ခြင္႔ေပးၿပီး ၀င္လာလို႔ရမွာပါ၊ အႏၱ၇ာယ္လဲ မေပးပါဘူး၊ သူ ေၿပာလိုတာ ေၿပာၿပီးရင္ ထြက္သြားမွာပါ တဲ႔ ၊

ဆက္ပါအုံးမည္ --

No comments:

Post a Comment