လူ႔ဘ၀ကို ေရာက္လာတာ ေတာ္ေတာ္ႀကာၿပီပဲ၊
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ၿပီး ဘာေတြကို ပိုင္ဆုိင္ခဲ႔ၿ႔ပီ လဲ၊
ေနာက္ထပ္ေရာ ေနဖို႔ ဘယ္ေလာက္ က်န္ေသးသလဲ၊
ေမြးေန႔ဆိုတာ အသက္ေပးၿပီး လူ႔ေလာကထဲကို ေခၚေဆာင္ခဲ႔တဲ႔
မိဘေတြကို ေက်းဇူးဆပ္သင္႔တဲ႔ေန႔ပါ၊
တကယ္ေတာ႔ ဇရာဖက္ကို ေရြ႕ေနတာေရာ သင္သတိထားမိသလား၊
ေသမင္းနဲ႔ နီးဖို႔ ေနရာ ေရႊ႕ေပးလိုက္ရတယ္ဆိုရင္ ပိုမွန္လိမ္႔မယ္၊
ငယ္ရြယ္စဥ္ကေတာ႔ ငါဟာ ငယ္ေသးတယ္ ဆိုၿပီး၊
ငယ္ဂုဏ္ ဆိုတဲ႔ ေယာဗၺနမာန္ မ်ိဳး၊
သန္မာတယ္ အရာရာကို လုပ္နိုင္စြမ္းရွိတယ္ဆိုတဲ႔ အာေရာဂ်မာန္ နဲ႔၊
ငါ မေသနိုင္ေသးပါဘူး မေသေသးပါဘူး ဆုိတဲ႔ ဇီ၀ိတမာန္ေတြ အားလုံး
ခုေတာ႔ ေသမင္းနဲ႔ တႏွစ္ နီးခ်ိန္မွာ ၿပိဳလဲခဲ႔ေပါ႔၊
ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ပက္သက္လို႔ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္က ၊
အလွမာန္ယစ္ၿပီး တရားမနာခ်င္တဲ႔၊
ရာဇၿဂိဳလ္ အလွေဒ၀ီ မိဖုရားေခမာ ကို သတိရမိရဲ႕၊
ေဂါတမ ဗုဒၶက ရုပ္တရား အၿပစ္ေတြခ်ည္း ေဟာေနတာ၊
တရားမနာခ်င္ပါဘူး ဆိုၿပီး အရွိတရား ( ဇရာ ) ကို လက္မခံခ်င္သူ၊
ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ဇရာကို မတြန္းလွန္နိုင္ပဲ၊
အကြ်တ္တရား ရခဲ႔သူေပါ႔၊
မနွစ္ကထက္ ဒီႏွစ္မွာ ငါ ဟာ - -
အကုသိုလ္နည္းၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမွု႔ေတြ မ်ားလာသလား ?
ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲတာေတြ ေလ်ာ႔ၿပီး ခ်မ္းသာမွု႔ ပီတိေတြ မ်ားလာသလား ?
ေလာဘ ေဒါသ အ၀ိဇၨာ နည္းၿပီး ဒါန သီလေတြ ပိုလုပ္နိုင္လာသလား ?
လူမွု႔ေရး ဘာသာေရး သာသနာေရး( စီးပြားေရး ) ကိစၥေတြမွာ
လစ္ဟင္းတာေတြ နည္းၿပီး ပိုလုပ္နိုင္လာသလား ?
အတၱ ပရ အတြက္ အရင္ကထက္ ေက်နပ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္နုိင္လာသလား ?
ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္အတြက္ အသိ နဲ႔ အက်င္႔ တထပ္တည္းက်ဖို႔
အခ်ိန္ေတြ ေလ်ာ႔ရဲ လာသလား၊ ပိုက်င္႔ႀကံ လာနိုင္သလား -?
အေမ႔ဂုဏ္ကို အာရုံၿပဳ ဒီေန႔ေတာ႔ စိစစ္ရအုံးမည္၊
အားလုံးခ်ဳံလိုက္ေတာ႔ --
ဘ၀ဆိုတာ ပိုင္ဆုိင္ေနရတဲ႔ လက္ရွိအေနအထားေလးမွာ စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္
ေအးခ်မ္းစြာထားၿပီး ေက်နပ္စြာ ၿဖတ္သန္းေနနိုင္ဖို႔ပဲ မဟုတ္လား၊
ေနာင္လာမယ္႔ ေမြးေန႔တုိင္းအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ႔ သမိုင္းမွတ္တိုင္ေလး
ေရးထိုးနုိင္ရင္ ေကာင္းေသာ ၿဖတ္္ေက်ာ္ၿခင္းပဲေပါ႔။ ။
စာႀကြင္း၊ ၊ ကဗ်ာအရ မိမိကိုယ္ မိမိ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ အေၿဖကို ေပးနိင္ခဲ႔ေသာ ( ၂၇ . ၁၀ . ၀၉ ) ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ မိမိ၏ ၃၁ နွစ္ၿပည္႔ ေမြးေန႔အား
အမွတ္တရ အၿဖစ္ ေရးဖြဲ႕ပါသည္။ ။
No comments:
Post a Comment