၁။ ငါတုိ႔ေနရာ၊ ဤကမၻာ၊ တဏွာအုပ္စုိးသည္။
၂။ တဏွာေစရာ၊ မေနသာ၊ ေဖြရွာဆက္ရသည္။
၃။ ရသည့္ဥစၥာ၊ ခ်စ္သူပါ၊ စြန္႔ခြာသြားရသည္။
၄။ တကယ္အေရး၊ တကယ္ေဘး၊ ဘယ္ေသြး ဘယ္သား မကယ္ၿပီ။
၅။ ငါႏွင့္ ရြယ္တူ၊ ငါ့ေအာက္လူ၊ ႀကီးသူေသၾက၊ မ်ားလွၿပီ။
၆။ ခဏမစဲ၊ အိုစၿမဲ ၊ ကိုယ္လဲ ေသဘက္နီးခဲ့ၿပီ။
၇။ ဇရာမီးေတာင္၊ ကိုယ္တည္းေလာင္၊ ေသေအာင္ၿမိွဳက္ေတာ့သည္။
၈။ မေသရခင္၊ သြားလမ္းစဥ္၊ႀကိဳတင္ျပင္သင့္ၿပီ။
၉။ ဒါန သီလာ၊ ဘာ၀နာ၊ လမ္းသာထြင္လိမ့္မည္။
၁၀။ မဂၢင္ယာဥ္ႀကီး၊ အျမန္စီး၊ ခရီးထြက္ေတာ့မည္။
( အထက္ပါလကၤာကား ၁၃၃၉ ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လျပည့္ေက်ာ္ ( ၂ ) ရက္ေန႔ သက္ေတာ္ ( ၇၈ ) နွစ္အေရာက္ တြင္ တဘ၀ဇာတ္သိမ္းေတာ္မူခဲ့ေသာ အမရပူရၿမိဳ႕ က်မ္းျပဳအေက်ာ္ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ပ်ံလြန္ေတာ္ မူခါနီးတြင္ စပ္ဆုိသြားခဲ့ဟန္ရွိသည္ဟု ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အေျချပဳပ႒ာန္းတရားေတာ္ စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ )
No comments:
Post a Comment