ဒါေႀကာင္႔ ၀ိဇၨာဓိ္ုရ္ ဆိုတာ ၀ိဇၹာ+ ဓရ = အသိပညာ အတတ္ပညာကို က်င္႔ေနသူ ေဆာင္ထားသူ လို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္၊ အတတ္ပညာ အသိပညာေတြအားလုံးကို တတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး၊ အတတ္ပညာ တခုခုကုိ တဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေၿမာက္သူူကို စာစကားနဲ႔ ၀ိဇၹာဓို၇္ လို႔ ေခၚနိုင္ပါတယ္၊
ေဇာ္ဂ်ီ ဆိုတာ =
ေဇာ္ဂ်ီ လို႔ ဆိုလိုက္ရင္ လူအမ်ား ေတြးၿမင္တာက ဇာတ္ပြဲထဲက ေတာင္ေ၀ွးေလးနဲ႔ ကတတ္တဲ႔ ေဇာ္ဂ်ီကိုပဲ ေတြးတတ္ႀကပါတယ္၊ တကယ္တမ္း အရင္းစစ္လိုက္ေတာ႔ အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူး၊ ေဇာ္ဂ်ီ ဆိုတဲ႔ ပုဒ္ဟာ ေယာဂီ ပုဒ္ကေန ဆင္းသက္ လာပါတယ္။ ( သဒၵါမွာေတာ႔ ဂ၀ေယာ ပုဒ္ကေန ဂ၀ေဇာ ၿဖစ္လာသလိုပါပဲ။ ေဒါ ဓႆ စ သုတ္ အဖြင္႔အရ ယကို ဇၿပဳသလို ) ေယာဂီ မွ ေဇာဂီ ၿဖစ္လာပါတယ္။
ေနာက္ ဂီ မွာလည္းပဲ သကၠတသံ ( ေရဖ ) ေခၚတဲ႔ ရ ေရာက္ခဲ႔လို႔ ဂ်ီ ၿဖစ္သြားတယ္။ ေယာဂီ ဆိုတဲ႔ ပါဠိစကားလုံးကို သကၠတ အသံပ်က္နဲ႔ ၿမန္မာေတြက ေဇာ္ဂ်ီ လို႔ ဖတ္လိုက္ႀကတယ္။ အဓိပၸါယ္က ေယာဂတရား အားထုတ္ေနသူ လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
ေယာဂ တရား ဆိုတာကလဲ သမထတရား ၊ စ်ာန္တရား သမာဓိတရားပါပဲ၊ သာသနာပ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကေတာ႔ ကိုယ္႔ သႏၱာန္မွာ ေလာဘ ေဒါသ ကိေလသာေတြ ေပၚလာရင္ အဲဒီ အကုသိုလ္စိတ္ေတြ ၿငိမ္သက္သြားေအာင္ ၿမစ္ထဲ ဆင္းၿပီး တေနကုန္ ေရစိမ္ေနတာမ်ိဳး၊ ေရငုတ္ေနတာမ်ိဳး ( ေရစိမ္ေနရင္ ေအးလာၿပီး ကိေလသာစိတ္ ေပ်ာက္သြားတတ္တယ္ )
ရာသီဥတု ပူေသာ္လည္း မီးလွဳံေနတာမ်ိဳး၊( မီးလွဳံေနေတာ႔ ခႏၵာကိုယ္က ပူလာၿပီး ကိေသသာစိတ္ ေပ်ာက္သြားတတ္တယ္) ကေလးေတြ ကစားသလို တုံးေက်ာ္နည္း ခုန္ေက်ာ္နညး္ ကစားၿခင္းမ်ိဳး၊ ဇယ္ခတ္ ကစားၿခင္းမ်ိဳး၊ ဆူးေတြေပၚ အိပ္တာမ်ိဳး ဒါေတြကလဲ နာက်င္ ခံစားရတဲ႔အတြက္ ကိေလသာစိတ္ ကို ေၿဖေဖ်ာက္နည္း တမ်ိဳးပါပဲ၊
ဒီအက်င္႔ေတြကို ၿမတ္စြာဘုရားက အတၱကိလမထ နုေယာဂ = ကိုယ္႔ခႏၶာကိုယ္ကုိ ပင္ပန္းဆင္းရဲေအာင္ က်င္႔တဲ႔ အက်င္႔ေတြ အက်ိဴးမရွိဘူး၊ ယုတ္ညံ႔တဲ႔ က်င္႔စဥ္ေတြ လို႔ ဓမၼစႀကာသုတ္ တရားေတာ္မွာ ေဟာႀကားထားေတာ္မူပါတယ္။
အက်ဥ္း ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ႔ ေယာဂ အက်င္႔ က်င္႔ေနသူ မွန္သမ်ွကို ေယာဂီ ေခၚရသလို ေဇာ္ဂ်ီ လို႔လဲ ေခၚနုိ္င္ပါတယ္။ ကိုယ္က်င္႔တဲ႔ အက်င္႔ က မွန္ကန္ ေကာင္းၿမတ္ ဘုရားေဟာ နညး္လမ္းက်ေနရင္ ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ ေယာဂီ ၿဖစ္ၿပီး နညး္လမ္းမက် လြဲမွားေနရင္ ယုတ္ညံ႕တဲ႔ ေယာဂီ ေဇာ္ဂ်ီ ၿဖစ္သြားမွာပါ။
တပႆီ =
( တေပါ ယႆ အတၳိ တသၼိ ံ ၀ါ ၀ိဇၹတီတိ တပႆီ ) လို႔ သဒၵါက်မ္းမ်ားက ဆိုပါတယ္။ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ကိေလသာေတြ နညး္ပါး ပ်က္စီးသြားေအာင္ ၿခိဳးၿခံ ေခါင္းပါး စြာ က်င္႔ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေနသူ ေပါ႔။
ဒါေႀကာင္႔ အားလုံးကို အက်ဥ္း ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ၀ိဇၨာပညာမ်ိဳး သိပၸံပညာမ်ိဳးေတြ တဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေၿမာက္သူကို ၀ိဇၨာဓိုရ္ လို႔ ေခၚပါတယ္၊
သမထ ၀ိပႆနာ ပြားမ်ား အားထုတ္ေနသူ အားလုံး ကုိ ေဇာ္ဂ်ီ တပႆီ လို႔ ေခၚနိုင္ပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာ စကားအရ မဆန္းၿပားေပမယ္႔ ထူးဆန္းေနတာက ၀ိဇၨာ ေဇာ္ဂ်ီ တပႆီ လို႔ ဆိုရင္ လူေတြက ဗ်တ္၀ိ ဗ်တၱ တို႔လို၊ ေဇာ္ဂ်ီ ေတာင္ေ၀ွးနဲ႔ ေကာင္းကင္ ပ်ံနို္င္ - ေၿမလ်ိဳး မိုးပ်ံ နို္င္တဲ႔ သူေတြကိုပဲ ထင္ေနႀကတာပါ။ အဲဒီ အယူအဆက လြန္ခဲ႔တဲ႔ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက လူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အၿမစ္တြယ္ ေနတဲ႔ အယူအဆ ပါပဲ။
ဒါေႀကာင္႔ စာေပအေထာက္အထားေတြအရ ေၿပာရရင္ အဲဒီလို သိဒၶိေပါက္ၿပီး ေကာင္းကင္ပ်ံနိုင္ေနတဲ႔ သူေတြဟာ လူေကာင္း သူေကာင္း ဆုိတာ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ကတည္းက မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ဇဋိလ သူေ႒းႀကီး ရဲ႕ ဖခင္အရင္းဟာ တကယ္ေတာ႔ ၀ိဇၹာဓိ္ုရ္ တေယာက္ပါ၊ ဘုံ ခုနွစ္ဆင္႔ ၿပႆဒ္ေပၚ ထားတဲ႔ တဦးတညး္ေသာ သူေ႒းသမီး ေလးကို ေကာင္းကင္ကေန လာေရာက္ေပ်ာ္ပါး ခဲ႔လို႔ ဇဋိလ သူေ႒းအေလာင္းအလ်ာကေလး ကို ဖခင္ မေပၚပဲ လွိ်ဳ႕၀ွက္ ခက္ခဲစြာ ေမြးခဲ႔ရဘူးတယ္။
နိဂုံး အေနနဲ႔ ေတာ႔ လူေတြရဲ႕ အထင္ႀကီး ေလးစားမွဳ႕ကို ခံေနရတဲ႔ သူတို႔ အားလုံးဟာ ယခုလို ဘုရားသာသနာေတာ္မွာေတာ႔ ဘယ္လို နည္းနဲ႔မွ ကုိးကြယ္ထိုက္သူ ပူေဇာ္ပသထိုက္သူ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေၿဖႀကားလိုက္ပါတယ္။ ။
က်မ္းကိုး၊ ထီးခ်ိဳင္႔ၿမိဳ႕ တည္ေတာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဗုဒၶ၀ါဒဆိုင္ရာအေၿဖမ်ား ကို သင္႔ေလ်ာ္သလို ၿပန္ဆို ေရးသားပါသည္။
စစ္မွန္ေသာ ဘုရား တရား သံဃာ ကိုသာ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္တတ္ႀကပါေစ -
No comments:
Post a Comment