Saturday, June 26, 2010

ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ႏွင္႔ သဒၶါ ပညာ တူမွ်ေစဖို႔

ဟိုတေန႔က အြန္လိုင္းမွာ ဒကာတစ္ေယာက္က ေလ်ာက္ထားတယ္၊ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ တကယ္ရွိနိုင္ပါ႔မလား တဲ႔၊ တကယ္သိခ်င္လို႔ ေမးတာ လို႔ပဲ ခံယူလိုက္ပါတယ္၊ စာေရးသူကလဲ ေၿဖလိုက္တယ္၊ ကိုယ္တုိင္ေတာ႔ မၿမင္ဖူးေသးပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း စ်ာန္ မဂ္ဖိုလ္ေတြကို ရေအာင္ က်င္႔ႀကံအားထုတ္ၿပီးရင္ေတာ႔ ဘယ္သူမဆုိ ၿမင္နိုင္ပါလိမ္႔မယ္၊ အဲဒီလို ေပါက္ေၿမာက္ၿပီး ရွိတယ္ လို႔ ေၿပာဆိုတဲ႔ ဘုရား ရဟႏၱာေတြ စာေပမွာ အေၿမာက္အၿမား ရွိခဲ႔ပါတယ္ လို႔ ေၿဖလိုက္ေရာ ဟုတ္မွာပါေလ တဲ႔၊ သူ႔စကားသံက ေက်နပ္သံေတာ႔ မေပၚေသးဘူး ထင္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ႔ ကိုုယ္တုိင္ မက်င္႔ပဲ ၿမင္ခ်င္ေနႀကတဲ႔ လူေတြပါလား လို႔ ကရုဏာသက္မိတယ္၊ သူ႔ေမးခြန္းက ၿပီးသြားေပမယ္႔ မၿပီးနိုင္တာက ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။

ဗုဒၶဘာသာမွာက ကိုယ္တိုင္ စိတ္၀င္စားလို႔ က်င္႔ခ်င္ရင္ က်င္႔၊ မက်င္႔လိုရင္ ေနပါ လို႔ ဖြင္႔ေပးထားတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ဟာ ဘုရားရွိခိုးသည္ၿဖစ္ေစ၊ ရွိမခိုးသည္ၿဖစ္ေစ၊ ဘယ္သူမွ အတင္းအက်ပ္ မခိုင္းႀကပါဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ စာေရးသူတို႔၀ါဒကို ဒီမိုကေရစီ၀ါဒ လို႔လဲ သတ္မွတ္ႀကတယ္၊ ေနာက္ဆုံး ကုန္ကုန္ေၿပာရရင္ လူသားရဲ႕ စဥ္းစားတတ္တဲ႔ ဦးေႏွာက္ေရာ၊ အသိဥာဏ္ကုိပါ စိတ္ႀကိဳက္ေတြးေခၚနိုင္ဖို႔ open mind, open eyes, open brain ေပါ႔၊ စိတ္ႀကိဳက္ေလ႔လာပါ၊ စိတ္ႀကိဳက္ ေတြးေခၚပါ၊ ၿပီးရင္ ေကာင္းတာ လိုခ်င္တာကို သိမ္းထားၿပီး မေကာင္းတာေတြကို လႊင္႔ပစ္လိုက္ပါ၊

သတိထားစရာက ကိုယ္႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ကို ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ စိတ္ရွဳပ္စရာ စိတ္ညစ္စရာေတြကို အားလုံး သိမ္းဆည္းထားတဲ႔ အမွိဳက္ပုံးလိုမ်ိဳးေတာ႔ မၿဖစ္ေစနဲ႔ လို႔ သတိေပးခ်င္ပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ေတြထဲက ကိုယ္႔ရဲ႕ စရိုက္ ၀ါသနာ ဗီဇနဲ႔ သင္႔ေလ်ာ္မယ္႔ ကမၼ႒ာန္းတခုခုကို ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ႀကည္႔ပါ၊

တခ်ိဳ႕က ၿပည္႔ၿပည္႔စုံစုံ မေလ႔လာပဲ ကိုယ္ေလ႔လာထားတာ အနည္းငယ္နဲ႔ ရမ္းသန္းေၿပာေနႀကတယ္၊ ကိုယ္တိုင္ အက်င္႔ကလဲ မပါေတာ႔ လမ္းလြဲသြားတတ္ႀကၿပန္ေရာ၊ ဒါကိုပဲ သဒၶါ နဲ႔ ပညာ မညီမွ်ဘူး လို႔ ေၿပာနိုင္ပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕က သဒၶါတရား အားေကာင္းတယ္၊ လွဴခ်င္တာပဲ သိတယ္၊ သင္႔ေတာ္သလား မသင္႔ေတာ္သလား၊ အကုသိုလ္ၿဖစ္မလား၊ ကုသိုလ္ၿဖစ္မလား ၊ သာသနာေတာ္အတြက္ တဦးတေယာက္အတြက္ အက်ိဳးမ်ားမလား၊ မမ်ားဘူးလား ဆုိတာ မစဥ္းစားနိုင္ဘူး၊ စဥ္းစားဥာဏ္ ရွိေစဦးေတာ႔ သတိလက္လြတ္ ၿဖစ္ေနႀကၿပန္တယ္၊ ဆုိလိုတာက လွဴခ်င္တာပဲ သိတယ္၊ ပညာ မပါဘူး၊ 
ဒါေႀကာင္႔ တလြဲႀကည္ညိဳတာမ်ိဳး ၿဖစ္တတ္ႀကတယ္၊ ဒါနနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အက်ိဳးမမ်ားနိုင္တဲ႔ အလွဴဒါနေတြကို စာေရးသူရဲ႕ လြဲေနတဲ႔ ဒါနမ်ား ဆိုၿပီး ဒီေနရာမွာ ဖတ္ရွဳ႕နိုင္ပါေသးတယ္၊

တခ်ိဳ႕ကလဲ စဥ္းစားေတြးေခၚတာ အားသန္တယ္၊ ေလ႔လာထားတာ သိထားတာ နည္းနည္းနဲ႔ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ေတြကို တရစပ္ ေတြးေနတာမ်ိဳးေပါ႔၊ ဥပမာ- ငရဲဆုိတာ ရွိနိုင္ပါ႔မလား၊ နတ္ၿပည္ဆုိတာလဲ မၿဖစ္နိုင္ဘူး၊ မၿမင္ရတဲ႔ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ဆုိတာကလဲ ဘယ္ဆီမွန္း မသိ၊ စသည္ၿဖင္႔ ပါဠိေလးတစ္လုံး ကို ေတြးေနတာ မ်ားလာေတာ႔ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ဟာ ဆုိက္ကို အေတြးသမားသက္သက္ ဘက္ကို ဦးတည္သြားတယ္၊ ရတနာသုံးပါးကို ႀကည္ညိဳတဲ႔ သဒၶါတရားက ကပ္ၿပီး ပါမလာခဲ႔ဘူးေပါ႔။

ဒီေနရာမွာ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ ရွိ မရွိ အေႀကာင္းကို ဥပမာေလးနဲ႔ေၿပာပါရေစ၊ ဆုိပါဆို႔ မွ်ားပစ္ကြင္း တခုရဲ႕ ေရွ႕ကို ေရာက္ေနသူဟာ အကြာအေ၀းတခုအထိ ေ၀းေနေသးရင္ သာမာန္မ်က္စိနဲ႔ ပစ္ကြင္းပစ္မွတ္ကို ၿမင္နိုင္ေသးတယ္၊ နည္းနည္းခ်င္း ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီး မ်က္စိတဆုံး ေ၀းသြားၿပီ ဆုိရင္ေတာ႔ မၿမင္နိုင္ေတာ႔ဘူး၊ ကိုယ္႔မ်က္စိနဲ႔ မၿမင္နိုင္တာနဲ႔ပဲ ဒီမွ်ားပစ္မွတ္ဟာ မရွိပါဘူး၊ မရွိနိုင္ဘူး၊ မၿဖစ္နိုင္ဘူး လို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရသလိုပါပဲ၊
ကို္ယ္႔ရဲ႕ သာမာန္မ်က္စိနဲ႔ ( ထားပါေတာ႔ )သိပၸံပညာရွင္ေတြရဲ႕ ရွာေဖြေရး ကရိယာေတြနဲ႔ မၿမင္နိုင္ရုံနဲ႔ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ကို မရွိနိုင္ဘူး ဆုိၿပီး ေဟာေၿပာခဲ႔ႀကတဲ႔ ဘုရား ရဟႏၱာေတြရဲ႕ စကားေတြကို ဇြတ္ၿငင္းေနတာ အံ႔ႀသစရာ ေကာင္းလွပါတယ္၊ ဒါကိုပဲ မ်က္စိမွိတ္ ၿငင္းတယ္ လို႔ ေခၚနိုင္ပါတယ္၊ ေတြးႀကည္႔ရင္ေတာ႔ ရုိးရိုးရွင္းရွင္းေလးပါ၊

ၿမင္နိုင္တဲ႔ နည္းလမ္းက်င္႔စဥ္ေတြကို ဘုရားရွင္က ေဟာႀကားခဲ႔ပါလ်က္ က်င္႔စဥ္ေတြကို ပစ္ပယ္ထားၿပီး မၿဖစ္နိုင္ဘူး လို႔ ၿငင္းေနႀကတာ ၿဖစ္မွာပါ။
အခုလဲ အဲဒီလို ဆုိက္ကုိ သမားေတြက ဒါန သီလ ဘာ၀နာ သုံးပါးမွာ ဒါနထက္သီလက ၿမတ္တယ္ ဆိုရင္ ဒါန လုပ္ဖို႔ မလိုေတာ႔ပါဘူးေလ။ သီလပဲ ေစာင္႔ေတာ႔မယ္၊ ဘာ၀နာက ပိုၿမတ္တယ္ ဆုိရင္ လွဴဖို႔ တန္းဖို႔လဲ မလိုေတာ႔ဘူး၊ သီလ ဆိုတာလဲ ေစာင္႔ထိန္းစရာ မလိုေတာ႔ဘူး၊ ၀ိပႆနာ တရားပဲ အားထုတ္ေတာ႔မယ္ ဒီလို ၿဖစ္လာတယ္၊
တကယ္ေတာ႔ သာသနာေတာ္ရဲ႕ ဗုဒၶစာေပေတြကို ၿပည္႔ၿပည္႔စုံစုံ အတုိင္းအတာ တခုအထိ ေလးေလးနက္နက္ ေလ႔လာ ထားသူဟာ အဲဒီလို တဖက္စြန္းေရာက္ ၿဖစ္မသြားနိုင္ပါဘူး၊ ဒီနွစ္ခု balance မၿဖစ္ဘူး ဆိုရင္ေတာ႔ အထက္က ေၿပာခဲ႔သလို အစြန္းေရာက္ၿပီး လမ္းေခ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္၊


သဒၶါ အားႀကီး၊ ပညာနည္း(နီး) အခ်ည္းနွီး ၿဖစ္တတ္သည္၊
ပညာသာ မ်ား၊ သဒၶါ ပါး၊ အမွား ၿဖစ္တတ္သည္၊
သဒၶါ ပညာ တူမွ်ပါ ၿမန္စြာ နိဗၺာန္တုိင္လိမ္႔မည္၊ လုိ႔ ေရွးေရွး ပညာရွိမ်ားက သတိေပး ဆုံးမစကားဆိုခဲ႔ႀကတယ္။

ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ႏွင္႔ ပက္သက္သမွ် ေတြးမိတာေလးေတြ ခ်ေရးၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္၊ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား open mind, open eyes, open brain တို႔ၿဖင္႔ မွန္ကန္တဲ႔ ဘာသာေရး အသိအၿမင္ေတြကို ခံစားနိုင္ပါေစ- --

ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ႏွင္႔ သဒၶါ ပညာ တူမွ်ေစဖို႔

ဟိုတေန႔က အြန္လိုင္းမွာ ဒကာတစ္ေယာက္က ေလ်ာက္ထားတယ္၊ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ တကယ္ရွိနိုင္ပါ႔မလား တဲ႔၊ တကယ္သိခ်င္လို႔ ေမးတာ လို႔ပဲ ခံယူလိုက္ပါတယ္၊ စာေရးသူကလဲ ေၿဖလိုက္တယ္၊ ကိုယ္တုိင္ေတာ႔ မၿမင္ဖူးေသးပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း စ်ာန္ မဂ္ဖိုလ္ေတြကို ရေအာင္ က်င္႔ႀကံအားထုတ္ၿပီးရင္ေတာ႔ ဘယ္သူမဆုိ ၿမင္နိုင္ပါလိမ္႔မယ္၊ အဲဒီလို ေပါက္ေၿမာက္ၿပီး ရွိတယ္ လို႔ ေၿပာဆိုတဲ႔ ဘုရား ရဟႏၱာေတြ စာေပမွာ အေၿမာက္အၿမား ရွိခဲ႔ပါတယ္ လို႔ ေၿဖလိုက္ေရာ ဟုတ္မွာပါေလ တဲ႔၊ သူ႔စကားသံက ေက်နပ္သံေတာ႔ မေပၚေသးဘူး ထင္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ႔ ကိုုယ္တုိင္ မက်င္႔ပဲ ၿမင္ခ်င္ေနႀကတဲ႔ လူေတြပါလား လို႔ ကရုဏာသက္မိတယ္၊ သူ႔ေမးခြန္းက ၿပီးသြားေပမယ္႔ မၿပီးနိုင္တာက ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။

ဗုဒၶဘာသာမွာက ကိုယ္တိုင္ စိတ္၀င္စားလို႔ က်င္႔ခ်င္ရင္ က်င္႔၊ မက်င္႔လိုရင္ ေနပါ လို႔ ဖြင္႔ေပးထားတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ဟာ ဘုရားရွိခိုးသည္ၿဖစ္ေစ၊ ရွိမခိုးသည္ၿဖစ္ေစ၊ ဘယ္သူမွ အတင္းအက်ပ္ မခိုင္းႀကပါဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ စာေရးသူတို႔၀ါဒကို ဒီမိုကေရစီ၀ါဒ လို႔လဲ သတ္မွတ္ႀကတယ္၊ ေနာက္ဆုံး ကုန္ကုန္ေၿပာရရင္ လူသားရဲ႕ စဥ္းစားတတ္တဲ႔ ဦးေႏွာက္ေရာ၊ အသိဥာဏ္ကုိပါ စိတ္ႀကိဳက္ေတြးေခၚနိုင္ဖို႔ open mind, open eyes, open brain ေပါ႔၊ စိတ္ႀကိဳက္ေလ႔လာပါ၊ စိတ္ႀကိဳက္ ေတြးေခၚပါ၊ ၿပီးရင္ ေကာင္းတာ လိုခ်င္တာကို သိမ္းထားၿပီး မေကာင္းတာေတြကို လႊင္႔ပစ္လိုက္ပါ၊

သတိထားစရာက ကိုယ္႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ကို ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ စိတ္ရွဳပ္စရာ စိတ္ညစ္စရာေတြကို အားလုံး သိမ္းဆည္းထားတဲ႔ အမွိဳက္ပုံးလိုမ်ိဳးေတာ႔ မၿဖစ္ေစနဲ႔ လို႔ သတိေပးခ်င္ပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ေတြထဲက ကိုယ္႔ရဲ႕ စရိုက္ ၀ါသနာ ဗီဇနဲ႔ သင္႔ေလ်ာ္မယ္႔ ကမၼ႒ာန္းတခုခုကို ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ႀကည္႔ပါ၊

တခ်ိဳ႕က ၿပည္႔ၿပည္႔စုံစုံ မေလ႔လာပဲ ကိုယ္ေလ႔လာထားတာ အနည္းငယ္နဲ႔ ရမ္းသန္းေၿပာေနႀကတယ္၊ ကိုယ္တိုင္ အက်င္႔ကလဲ မပါေတာ႔ လမ္းလြဲသြားတတ္ႀကၿပန္ေရာ၊ ဒါကိုပဲ သဒၶါ နဲ႔ ပညာ မညီမွ်ဘူး လို႔ ေၿပာနိုင္ပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕က သဒၶါတရား အားေကာင္းတယ္၊ လွဴခ်င္တာပဲ သိတယ္၊ သင္႔ေတာ္သလား မသင္႔ေတာ္သလား၊ အကုသိုလ္ၿဖစ္မလား၊ ကုသိုလ္ၿဖစ္မလား ၊ သာသနာေတာ္အတြက္ တဦးတေယာက္အတြက္ အက်ိဳးမ်ားမလား၊ မမ်ားဘူးလား ဆုိတာ မစဥ္းစားနိုင္ဘူး၊ စဥ္းစားဥာဏ္ ရွိေစဦးေတာ႔ သတိလက္လြတ္ ၿဖစ္ေနႀကၿပန္တယ္၊ ဆုိလိုတာက လွဴခ်င္တာပဲ သိတယ္၊ ပညာ မပါဘူး၊ 
ဒါေႀကာင္႔ တလြဲႀကည္ညိဳတာမ်ိဳး ၿဖစ္တတ္ႀကတယ္၊ ဒါနနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အက်ိဳးမမ်ားနိုင္တဲ႔ အလွဴဒါနေတြကို စာေရးသူရဲ႕ လြဲေနတဲ႔ ဒါနမ်ား ဆိုၿပီး ဒီေနရာမွာ ဖတ္ရွဳ႕နိုင္ပါေသးတယ္၊

တခ်ိဳ႕ကလဲ စဥ္းစားေတြးေခၚတာ အားသန္တယ္၊ ေလ႔လာထားတာ သိထားတာ နည္းနည္းနဲ႔ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ေတြကို တရစပ္ ေတြးေနတာမ်ိဳးေပါ႔၊ ဥပမာ- ငရဲဆုိတာ ရွိနိုင္ပါ႔မလား၊ နတ္ၿပည္ဆုိတာလဲ မၿဖစ္နိုင္ဘူး၊ မၿမင္ရတဲ႔ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ဆုိတာကလဲ ဘယ္ဆီမွန္း မသိ၊ စသည္ၿဖင္႔ ပါဠိေလးတစ္လုံး ကို ေတြးေနတာ မ်ားလာေတာ႔ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ဟာ ဆုိက္ကို အေတြးသမားသက္သက္ ဘက္ကို ဦးတည္သြားတယ္၊ ရတနာသုံးပါးကို ႀကည္ညိဳတဲ႔ သဒၶါတရားက ကပ္ၿပီး ပါမလာခဲ႔ဘူးေပါ႔။

ဒီေနရာမွာ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ ရွိ မရွိ အေႀကာင္းကို ဥပမာေလးနဲ႔ေၿပာပါရေစ၊ ဆုိပါဆို႔ မွ်ားပစ္ကြင္း တခုရဲ႕ ေရွ႕ကို ေရာက္ေနသူဟာ အကြာအေ၀းတခုအထိ ေ၀းေနေသးရင္ သာမာန္မ်က္စိနဲ႔ ပစ္ကြင္းပစ္မွတ္ကို ၿမင္နိုင္ေသးတယ္၊ နည္းနည္းခ်င္း ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီး မ်က္စိတဆုံး ေ၀းသြားၿပီ ဆုိရင္ေတာ႔ မၿမင္နိုင္ေတာ႔ဘူး၊ ကိုယ္႔မ်က္စိနဲ႔ မၿမင္နိုင္တာနဲ႔ပဲ ဒီမွ်ားပစ္မွတ္ဟာ မရွိပါဘူး၊ မရွိနိုင္ဘူး၊ မၿဖစ္နိုင္ဘူး လို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရသလိုပါပဲ၊
ကို္ယ္႔ရဲ႕ သာမာန္မ်က္စိနဲ႔ ( ထားပါေတာ႔ )သိပၸံပညာရွင္ေတြရဲ႕ ရွာေဖြေရး ကရိယာေတြနဲ႔ မၿမင္နိုင္ရုံနဲ႔ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ကို မရွိနိုင္ဘူး ဆုိၿပီး ေဟာေၿပာခဲ႔ႀကတဲ႔ ဘုရား ရဟႏၱာေတြရဲ႕ စကားေတြကို ဇြတ္ၿငင္းေနတာ အံ႔ႀသစရာ ေကာင္းလွပါတယ္၊ ဒါကိုပဲ မ်က္စိမွိတ္ ၿငင္းတယ္ လို႔ ေခၚနိုင္ပါတယ္၊ ေတြးႀကည္႔ရင္ေတာ႔ ရုိးရိုးရွင္းရွင္းေလးပါ၊

ၿမင္နိုင္တဲ႔ နည္းလမ္းက်င္႔စဥ္ေတြကို ဘုရားရွင္က ေဟာႀကားခဲ႔ပါလ်က္ က်င္႔စဥ္ေတြကို ပစ္ပယ္ထားၿပီး မၿဖစ္နိုင္ဘူး လို႔ ၿငင္းေနႀကတာ ၿဖစ္မွာပါ။
အခုလဲ အဲဒီလို ဆုိက္ကုိ သမားေတြက ဒါန သီလ ဘာ၀နာ သုံးပါးမွာ ဒါနထက္သီလက ၿမတ္တယ္ ဆိုရင္ ဒါန လုပ္ဖို႔ မလိုေတာ႔ပါဘူးေလ။ သီလပဲ ေစာင္႔ေတာ႔မယ္၊ ဘာ၀နာက ပိုၿမတ္တယ္ ဆုိရင္ လွဴဖို႔ တန္းဖို႔လဲ မလိုေတာ႔ဘူး၊ သီလ ဆိုတာလဲ ေစာင္႔ထိန္းစရာ မလိုေတာ႔ဘူး၊ ၀ိပႆနာ တရားပဲ အားထုတ္ေတာ႔မယ္ ဒီလို ၿဖစ္လာတယ္၊
တကယ္ေတာ႔ သာသနာေတာ္ရဲ႕ ဗုဒၶစာေပေတြကို ၿပည္႔ၿပည္႔စုံစုံ အတုိင္းအတာ တခုအထိ ေလးေလးနက္နက္ ေလ႔လာ ထားသူဟာ အဲဒီလို တဖက္စြန္းေရာက္ ၿဖစ္မသြားနိုင္ပါဘူး၊ ဒီနွစ္ခု balance မၿဖစ္ဘူး ဆိုရင္ေတာ႔ အထက္က ေၿပာခဲ႔သလို အစြန္းေရာက္ၿပီး လမ္းေခ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္၊


သဒၶါ အားႀကီး၊ ပညာနည္း(နီး) အခ်ည္းနွီး ၿဖစ္တတ္သည္၊
ပညာသာ မ်ား၊ သဒၶါ ပါး၊ အမွား ၿဖစ္တတ္သည္၊
သဒၶါ ပညာ တူမွ်ပါ ၿမန္စြာ နိဗၺာန္တုိင္လိမ္႔မည္၊ လုိ႔ ေရွးေရွး ပညာရွိမ်ားက သတိေပး ဆုံးမစကားဆိုခဲ႔ႀကတယ္။

ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ႏွင္႔ ပက္သက္သမွ် ေတြးမိတာေလးေတြ ခ်ေရးၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္၊ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား open mind, open eyes, open brain တို႔ၿဖင္႔ မွန္ကန္တဲ႔ ဘာသာေရး အသိအၿမင္ေတြကို ခံစားနိုင္ပါေစ- --

Thursday, June 24, 2010

ေလာကကို ေႏြးေထြးေစတဲ႔ လက္အစုံမ်ား

မိန္းမသားမ်ားအားလုံး ဗုဒၶ၀ါဒီလူ့အဖြဲ့အစည္းအသင္းအပင္းမွ ရုတ္တရက္ ထြက္ခြါသြားၾကလ်င္ ခုိင္မာေသာ ဗုဒၶဘာသာ လူ့အဖြဲ့အစည္း က်န္ရစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ မိန္းမသားမ်ားသည္ ဘာသာတရား တည္းဟူေသာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ႏွလုံးသားကို ထည့္ေပးထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္-ဟု အခ်ဳိ့ ေျပာဆုိထားၾကပါတယ္။

အခ်ဳိ့ အလ်င္စလုိ ေ၀ဖန္တတ္သူမ်ားကေတာ့ “ဗုဒၶ၀ါဒဟာ မိန္းမသားမ်ားအား ရန္လုိေသာ၀ါဒ ျဖစ္တယ္” လုိ့ ေျပာဆုိမႈမ်ား ရွိခဲ့ဘူးတယ္။ အိႏၵိယစာေရးဆရာ Hemacandra က အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ အထင္ေသးစြာ “The torch lighting the way to hell, Narakamærgadværasya døpikæ” ဟု ေရးသားခဲ့ျပန္တယ္။

ဒါနဲ့စပ္ဆပ္လုိ့ မဃေဒ၀လကၤာမွာေဖာ္ျပထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ားဆုိင္ရာေလးေတြကုိ အနည္းငယ္မွ် ေဖာ္ျပလုိပါတယ္။
(၁) ဌာနာဌာန၊ ညဏ္ခ်င့္ဆေလာ့၊ ကိစၥႏွစ္ပါး၊ အရာအားျဖင့္၊ ေယာက်ာၤးမျပီး၊ မိန္းမျပီး၏။
(၂) လူတြင္ ရႈပ္ေထြး၊ ကိုယ္ေရးျပည႔္မႈ၊ စုံတစ္ခုလည္း၊ ဗုိလ္ထုအမ်ား၊ လက္ရုံးအားျဖင့္၊ ေယာက်ၤားေဆာင္သီး၊ မျပီးကိစၥ၊ တစ္ေယာက္မွ်ပင္၊ မိန္းမရြက္ေဆာင္၊ ေအာင္သည္တစ္မ်ဳိး။ (၃) အမရာေဒ၀ီ၊ ေဘရီဓမၼ၊ ဒိႏၷာစသည္၊ အပၸကဟူ၊ နည္းငယ္မူကား၊ လူ၀ယ္ထုိသုိ့၊ မိန္းမတုိ့လည္း၊ မခ်ဳိ့ပညာ၊ ယွိတတ္စြာ၏။
(၄) ညဏ္လစ္ ေယာက်ၤား၊ ယွိခဲ့ျငားေသာ္၊ ေယာက်ၤားတုိ့ထက္၊ ရုတ္တရက္ညဏ္၊ ပဋိဘာန္ျဖင့္၊ လ်င္ျမန္မခ်ြတ္၊ ၾကံစည္ တတ္၏။
(၅) ကိစၥတသီး၊ အေရးၾကီး၍၊ မျပီးႏုိင္က၊ ၾကံမရေသာ္၊ မိန္းမကုိသာ၊ တုိင္ပင္ရာဟု၊ ပညာယွိမ်ား၊ အစဥ္ၾကားလ်က္၊ ထင္ရွားမိန္ ့မွာ၊ ဥဒါန္းလာ၏။
မဃေဒ၀လကၤာသစ္ က်မ္းၿပဳဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အသွ်င္ဇ၀န၏ ပုံေတာ္( စာအုပ္ပါပုံကို ဓာတ္ပုံရိုက္ထားပါသည္ )

ဒီေတာ့ စာေပမ်ားမွာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားနဲ့ ပတ္သက္လုိ့ အဆုိးအေကာင္း ေ၀ဖန္သုံးသပ္ထားၾကတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါ။ က်မ္းဂန္မ်ားမွာေတာ့ မိန္းမသားမ်ားကုိ ေဖာ္ညႊန္းရာမွာ“မာတုဂါမ”ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ပါဠိေ၀ါဟာရပါ။ ဒီေ၀ါ ဟာရအဓိပၸါယ္က “မိခင္မ်ဳိးႏြယ္” ဒါမွမဟုတ္ “ မိခင္အဖြဲ့အစည္း” လုိ့ ဆုိလုိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒမွာ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ဟာ မိခင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ေနရာကို ရရွိထားပါတယ္။ မိခင္ တစ္ေယာက္ကုိ နိဗၺာန္သုိ့ တက္ေရာက္ဖုိ့ ဒါမွမဟုတ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေနရာကုိ တက္လွမ္းဖုိ့ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ေလွကား တစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာပါ။ ဇနီးမယားကုိလည္း လင္ေယာက်ၤားရဲ့အေကာင္းဆုံးမိတ္ေဆြ ( ပရမာသခါ ) တစ္ဦးအျဖစ္ ယူဆထားတာပါ။

ျမင့္ျမတ္တဲ့အမ်ဳိးသမီးမ်ားရဲ့ အဖြဲ့အစည္းျဖစ္တဲ့ ဘိကၡဳနီသာသနာကိုတည္ေထာင္ခြင့္ျပဳျခင္းဟာ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီ၏ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္လုိ့ ဆုိရပါမယ္။ ဒီအဖြဲ့အစည္းကုိ ဖြဲ့စည္းတည္ေထာင္ခြင့္ရျခင္းဟာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ရဲ့ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ဆုိယင္လည္း မွားမယ္မဟုတ္ဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶဟာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ ႏွိမ့္ခ်မထားဘဲ သဘာ၀ရဲ႕ အာႏြဲ့သူမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားသလုိ အမ်ဳိးသားနဲ့အမ်ဳိ့သမီးတုိ့ရဲ့ အတြင္း ဓာတ္ခံသေဘာ ေမြးရာပါ ေကာင္းတဲ့စိတ္ကိုလည္း ေကာင္းစြာသိေတာ္မူပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လိင္ပုိင္းဆုိင္ ရာကြဲျပားမႈဟာ လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ တားျမစ္ခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ေဒသနာေတာ္မ်ားကုိ ၾကည့္ရႈ့ ေလ့လာမယ္ဆုိလ်င္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာ ေပးထားတာ ေတြ့ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။

အရွင္သာရိပုတၱရာနဲ့အရွင္ေမာဂၢလာန္တုိ့ကုိ ဘိကၡဳသံဃာရဲ့အၾကီးအကဲအျမတ္ဆုံးသာ၀ကမ်ားအျဖစ္ သတ္္ မွတ္ခန့္အပ္ထားသလုိ ဘိကၡဳနီသံဃာမွာလည္း ရွင္မေခမာႏွင့္ ရွင္မဥပၸလ၀ဏ္ ေထရီႏွစ္ပါးတုိ့ကုိ အၾကီးျမတ္ ဆုံး ဘိကၡဳနီသာ၀ကမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခန့္အပ္ထားခဲ႔တယ္။ ဘိကၡဳနီသံဃာ့အဖြဲ့အစည္းနဲ့ ဥပါသိကာ သာ၀ိ ကာမမ်ားမွာ မိဖုရားမ်ား၊ မင္းသမီးမ်ား၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ မုဆုိးမမ်ား၊ ေသာကေရာက္ေနတဲ့ အေမမ်ား၊ အကူအညီကင္းမဲ့ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ အဆုံးစြန္အားျဖင့္ ျပည္တန္ဆာမမ်ားထိပါ အဆင့္အတန္း အမ်ဳိးမ်ဳိးမွ သာသနာ႔ေဘာင္ကို ၀င္ေရာက္လာႀကတယ္ဆုိတာ ေတြ့ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ ပဋာစာရီ၊ ဓမၼဒိႏၷာ၊ ဘဒၵါကာပိလာနိ၊ ၀ိသာခါ၊ သုပၸိယ၊ နကုလမာတာ၊ သာမာ၀တီ၊ မလႅိကာ၊ ခုဇၨဳတၱရာ၊ သီရိမာ၊ အမၺပါလီ၊ သုမနနဲ့ သုဘဒၵါ စသူတုိ့ ဟာ ထင္ရွားသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
က်မ္းဂန္မ်ားမွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေပါင္း ၂၆၄-ပါးကုိ အေၾကာင္းျပဳထားတဲ့ ေထရဂါထာေပါင္း ၁၂၈၈-ခုရွိတာကုိ ေတြ့ရျပီး ေထရီေပါင္း ၇၃-ပါးကို အေၾကာင္းျပဳထားတဲ့ ေထရီဂါထာေပါင္း က ၅၃၄-ခု ရွိတာကုိ သိရွိရပါတယ္။

ၾကီးက်ယ္ေကာင္းမြန္တဲ့ မိန္းမသားမရွိလ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒဆုိင္ရာဘာသာတရား မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့မယ္ေတာ္ ျဖစ္ တဲ့ မိဖုရား မဟာမာယာေဒ၀ီဟာ သူမရဲ့သားဘုရားေလာင္းေတာ္အတြက္ သူမဘ၀ကုိ ေပးအပ္ခဲ့ရတယ္။ သူမ ဟာ မင္းသားငယ္ကုိ ေမြးဖြါးျပီးတဲ့ေနာက္ ရက္အနည္းငယ္မွာပဲ သူမဘ၀ကို အျပီးအပိုင္ စြန့္လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ မိန္းမသားတစ္ဦးျဖစ္သူ သူ့ရဲ့အေဒၚ မဟာပဇာပတိေဂါတမီက အေမ တစ္ေယာက္ရဲ့ေနရာကို ၀င္ယူျပီး ႏုးညံ့စြာ ဂရုတစုိက္ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ သူ့ကုိ ေမြးျမဴခဲ့ရၿပန္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမင့္ျမတ္ ေကာင္းမြန္တဲ့ မိန္းမသားမ်ားသာမရွိလ်င္ ျမတ္ဗုဒၶဟာ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရွင္သန္ရပ္တည္ဖုိ့နဲ့ ျမတ္ဗုဒၶ (သဗၺညဳတညဏ္ရွင္)အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာဖုိ့မွာ ဘယ္ေသာအခါမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းေတြ့ျမင္ရမွာပါ။ ဒါကပဲ သဘာ၀တရားက ဖန္တီးေပးလိုက္တာပဲေပါ႔။

ဒါနဲ့စပ္ဆပ္လုိ့ မိခင္ရင္းနဲ့ ေမြးစားမိခင္တုိ့ကုိ ဥပမာတင္စားထားတဲ့ စာေလးကုိ သတိရမိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မိခင္ရင္းဟာ သူ့အျမစ္ကေပါက္လာတဲ့ သစ္ပင္ကုိ ရွင္သန္ဖြ့ံ့ျဖဳိးလာေအာင္ အာဟာရျဖစ္ေစတဲ့ အစားအစာေတြ တုိက္ေက်ြးေပးတဲ့ ေရပန္းနဲ့တူပါတယ္။ ေမြးစားမိခင္ကေတာ့ ဟုိ--အျမင့္တိမ္တုိက္ထဲအေရာက္ ထုိးတက္ သြား ျပီး အေ၀းၾကီးေရာက္သည့္အထိ ခရီးဆန့္၊ ကႏၱာရထဲက အထီးက်န္သစ္ပင္ေလး ဖြံ့ျဖဳိးေစဖုိ့ အာဟာရျဖစ္ ေစတဲ့ အစားအစာေတြ တုိက္ေက်ြးေပးတဲ့ ေရပန္းနဲ့တူတယ္-တဲ႔။
(A mother is likened unto a mountain spring that nourishes the tree at its root, but one who mothers another’s child is likened unto a water that rises into a cloud and goes a long distance to nourish a lone-tree in the desert.)

“ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္္ေသာ အေမမ်ားမရွိလ်င္ ထုိႏိုင္ငံ(ထုိအမ်ဳိး)သည္ ၾကီးက်ယ္ေသာႏုိင္ငံ (ၾကီးက်ယ္ေသာ အမ်ဳိး)ျဖစ္မလာႏုိင္ဘူး” ဆုိတဲ့အရာဟာ မွန္ကန္ဆဲပါ။ ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ အလုပ္သုိ့သြားရျခင္း၊ သူ၏မိသားစု အတြက္ စားစရာနဲ့ အျခားလုိအပ္ခ်က္မ်ား ေထာက္ပံ့ရျခင္းဟာ ဖခင္ရဲ့တာ၀န္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အားလုံး လက္ခံ ထားၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးကို ဂရုတစုိက္ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ့နဲ့ သူတုိ့ရဲ့ ကုိယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာကို ပုံစံသြင္း ရျခင္းတုိ့ကေတာ့ မိခင္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္မ်ားကပဲ သူတုိ့ရဲ့မိခင္ဘာသာစကားကို ေျပာဆုိဖုိ့ သူတုိ့ရဲ့ ကေလးငယ္မ်ားကို သင္ၾကားေပးရတာပါ။ ဒီေတာ့ လူသားတုိင္းဟာ အေမ့လွ်ာ-ေၾကာင့္ ေျပာဆုိၾကတယ္လုိ့ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိယင္ ကေလးငယ္ရဲ့ ပထမဆုံးျဖစ္တဲ့ စကားဟာ မိခင္ျဖစ္သူထံမွ သင္ယူရ ရွိခဲ့လုိ့ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း မိမိလူမ်ဳိးရဲ့ပင္ရင္းစကားကုိ မိခင္ဘာသာစကားလုိ့ ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

လူသားေလာကၾကီးမွာ ၾကီးက်ယ္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈကုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္သူ၊ ျမင့္မားတဲ့ရုိေသေလးစားမႈကုိ ရရွိသူ အခ်ိဳ့ မိန္းမေယာက်ာၤးမ်ားကို ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲၾကည့္ၾကည့္ သူတုိ့ရဲ့မိခင္ျဖစ္သူဟာ အဲဒီေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ ယုံၾကည္မႈအခ်ဳိ့ကုိ ေပးအပ္ခဲ့တယ္လုိ့ ဆိုပါတယ္။ လူသားတုိင္းဟာ ကေလးဘ၀က ရရွိခဲ့တဲ့ အယူအဆအေတြး အေခၚမ်ားဟာ ဘ၀တစ္ေလ်ာက္လုံး သူတုိ့နဲ့အတူတကြပါသြားတာမ်ိဳးပါ။ ဒါကုိ စိတ္ပညာရွင္မ်ားက ေျပာျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္မ်ားထံမွ ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ညြန္ၾကားခ်က္မ်ား ရရွိလ်င္၊ အမွားအမွန္ၾကားမွာ ျခားနားမႈကို ေျပာၾကားလ်င္၊ မိသားစုမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ကေလးငယ္ကုိယ္တုိင္အတြက္ တာ၀န္မ်ားကုိ ေျပာၾကားလ်င္ လူသားတုိင္း ဘ၀ရဲ့ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး တဲ႔။

ကမၻာေလာကၾကီးရဲ့အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမွား ဆုိးသြမ္းတဲ့သူငယ္မ်ားက ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဆင္းရဲ့ဒုကၡမ်ား စြာကို ၾကားေနၾကရတာပါ။ တုိင္းျပည္မ်ားစြာမွာ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိတဲ့ လူငယ္မ်ား ဆုိးသြမ္းရျခင္းအေၾကာင္းမွာ -
ဒီငယ္ရြယ္တဲ့လူငယ္မ်ားဟာ သူတုိ့ရဲ့မိဘမ်ားထံမွ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ညြန္ၾကားခ်က္ကို မရရွိခဲ့ဘူး-ဆုိတဲ့ အခ်က္ ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လုိ့ တရားသူၾကီးမ်ားႏွင့္ရဲအရာရွိၾကီးမ်ားက ေျပာဆုိသုံးသပ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်ဳိ့သူ မ်ားက “ဆုိးသြမ္းတဲ့ကေလးေတြ-လုိ့ ေျပာဆုိဖုိ့ မသင့္ဘူး၊ ဆုိးသြမ္းတဲ့မိဘမ်ား-လုိ့ ေျပာဆုိသင့္တယ္”လုိ့ ယူဆ လာၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကိစၥအားလုံးမဟုတ္လ်င္ေတာင္ အခ်ဳိ့ကိစၥမ်ားမွာ မွန္ကန္ေနပါတယ္။

ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိမႈေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ၾကမ္းတမ္းဆုိးရြားမႈမ်ားစြာမွာ ဆုိးသြမ္းတဲ့မိဘမ်ားက အမွားအယြင္းအားလုံးကို ျဖစ္ေစခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကေလးဟာ မိဘမဲ့ကေလးျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့အခ်က္နဲ့ ေကာင္းတဲ့လမ္း ညြန္မႈကို ရရွိဖုိ့ အေမအေဖမရွိ ဆုိတဲ့ အခ်က္က မွားယြင္းေစျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးေသာ လူသားသတၱ၀ါ မ်ားကုိ ညီအကုိေမာင္ႏွမမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ရမယ္ဆုိတာကုိ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာက ေျပာျပထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားကုိ သူတုိ့ရဲ့ကုိယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာအတြက္ ေကာင္းတဲ့သတင္း အခ်က္အလက္ မ်ား၊ ေကာင္းတဲ့အကူအညီျဖစ္ေစမယ့္ လမ္းညြန္ခ်က္မ်ားကုိ ေပးႏုိင္ဖုိ့ ၾကဳိးစားသင့္ပါတယ္။

မ်က္ေမွာက္ကမၻာမွာ စစ္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေၾကာက္လန့္မႈမ်ားရွိေနတယ္ဆုိတာ အား လုံး သိရွိၾကျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာေလာကၾကီးရဲ့ မ်ားစြာေသာအစိတ္အပုိင္းမ်ားမွာ ဘာသာတရားကို ေမ့ေလ်ာ့ ေနခဲ့ျခင္းကပဲ ဒီအေျခအေနအတြက္ တစ္ခုေသာအေၾကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အေမမ်ားဟာ ဘာသာတရားမွာ ေတြ့ရွိရတဲ့ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့အမွန္တရားမ်ားကုိ သူတုိ့၏ကေလးမ်ားသုိ့ သင္ၾကားမေပးတဲ့အခါ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ကမၻာၾကီးအျဖစ္ ေမ်ာ္လင့္ရန္ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။

လူသားအားလုံးနဲ့ပတ္သက္တဲ့ အေကာင္းဆုံးဘာသာတရားရွိတယ္ဆုိတာကုိ ဗုဒၶ၀ါဒီမ်ားက ယုံၾကည္ၾကျပီးသား ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒယုံၾကည္မႈကို ရုိေသဖုိ့ ကေလးကုိေစာင့္ေရွာက္ေမြးျမဴတဲ့အိမ္၊ သန္မာတဲ့ကိုယ္က်င့္တရား ရွိပုံေပၚတဲ့ ကေလးရွိတဲ့အိမ္၊ ဘ၀ေနထုိင္မႈပုံစံ ေအာင္ျမင္မႈရရွိတဲ့အိမ္မ်ားဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့အိမ္အျဖစ္ ေတြ့ျမင္ေနရတာပါ။

ေယာက်ာ္းမ်ားဟာ အလုပ္ကိစၥမ်ား၊ ေငြရေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဟုိက္ဒရိုဂ်င္ဗုံးကို ထုတ္လုပ္ျခင္း၊ စစ္ပြဲကုိ ဖန္တီး ျခင္း၊ စစ္ပြဲျပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ဖန္ကမၻာၾကီးကုိ ေျဖာင့္မတ္ေအာင္ ၾကဳိးစားျခင္းျဖင့္ ပုံမွန္အားျဖင့္ ဦးေဆာင္မႈကုိ ယူေလ့ရွိတယ္ဆုိတာကုိ ဘယ္အခ်ိန္မဆုိ ကမၻာၾကီးမွာ ဒီအတုိင္းေတြ့ေနရတာပါ။
ဒါေပမယ့္ မိန္းမသားအုပ္စု တစ္စုက စစ္ပြဲတစ္ပြဲကုိ စတင္ဖန္တီးခဲ့တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ သံသယရွိစရာေကာင္းတဲ့ ေ၀ါဟာရတစ္ခုပါ။ တကယ္ေတာ့ ေယာက်ၤားသားတုိင္းဟာ မိခင္ျဖစ္သူက ခ်မွတ္ေပးထားတဲ့ ဥပမာမ်ားကုိ သတိရသင့္ျပီး ဖ်က္ဆီး ၾကမယ့္အစား ျငိမ္းခ်မ္းမႈအတြက္ ၾကဳိးစားသင္႔ႀကတယ္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူ့အဖြဲ့အစည္းကုိ ကူညီသူ၊ လႈမႈေရးနဲ့ပတ္သက္တဲ့ တုိးတက္မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ေစသူ၊ လူသားမ်ဳိးႏြယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူ၊ ႏုးညံ့ျပီးကူညီမႈကို ေပးတဲ့သူမ်ားဟာ မိန္းမသားမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆးရုံအတြက္၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားေဂဟာအတြက္၊ ဒါမွမဟုတ္ မ်က္မျမင္ နားမၾကားေဂဟာမ်ားအတြက္ လုိအပ္တဲ့ မည္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ပုံမွန္အားျဖင့္ အဲဒီအရာကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးေနသူမ်ားမွာ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ဂရုစိုက္ရတဲ့ လူ့အဖြဲ့အစည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမသားမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ “မိန္းမသားမ်ားအားလုံး ဗုဒၶ၀ါဒီလူ့အဖြဲ့အစည္းအသင္းအပင္းမွ ရုတ္တရက္ ထြက္ခြါသြားၾကလ်င္ ခုိင္မာေသာဗုဒၶဘာသာ လူ့အဖြဲ့အစည္း က်န္ရစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ မိန္းမသားမ်ားသည္ ဘာသာတရားတည္းဟူေသာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ႏွလုံးသားကို ထည့္ေပးထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္”ဟု ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အသက္ၾကီးသူမ်ားႏွင့္ဆင္းရဲသူမ်ားအတြက္ လုိအပ္ခ်က္မ်ား၊ ဘုရားေက်ာင္းကန္မ်ားအတြက္ အသုံးအေဆာင္ မ်ား အဲဒီအရာမ်ားအတြက္ ေထာက္ပ့ံမႈအားလုံးဟာ မိန္းမသားမ်ားရဲ့ လုံးလစြမ္းပကားေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆုိယင္ လြန္လြန္းရာက်မယ့္ အဆုိမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ “မိန္းမသားမ်ားသာ မရွိလွ်င္ အားလုံးေသာဒါနသည္ အဆုံးတစ္ခုသုိ့ လားေရာက္လုနီးပါး ျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တုိင္းျပည္အသီးသီးမွာ ကေလးမ်ားႏွင့္တိရိစၦာန္မ်ားကို ၾကမ္းတမ္းစြာျပဳမူျခင္းမွ တားျမစ္ရန္ ဥပေဒမ်ားကို ခ်မွတ္ခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ မိန္းမသားမ်ားဟာ အခ်ဳိ့ေသာဥပေဒမ်ားကုိ ခ်မွတ္ရန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။ ကမၻာေပၚရွိ တုိင္းျပည္အမ်ားစုမွာ ဆရာမ်ားဟာ မိန္းမသားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးမ်ားရဲ့ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာကို ပုံစံသြင္းရာမွာ အေမျဖစ္သူမ်ားကုိ ကူညီဖုိ့ဟာ သူတုိ့ရဲ့ တာ၀န္အျဖစ္ ခံယူထားၾကတာပါ။

ၾကက္ေျခနီအလုပ္ဆုိတာ သိတဲ့အတုိင္း ေဘးဒုကၡရွိတဲ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ျပဳလုပ္ ရပါတယ္။
ဒီျမင့္ျမတ္တဲ့ အဖြဲ့အစည္းေတြဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္စီ၏ တာ၀န္သိစိတ္ေႀကာင္႔ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ႔ အလုပ္ရဲ့အက်ဳိးဆက္ မ်ား အသီးသီး ျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔ထဲက ပထမတေယာက္က  Florence Nightingle ပါ။ ကင္ဆာခံစားေနရတဲ့ လူနာေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာဟာ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုသမႈနဲ့ အခ်ဳိ့ေသာသက္သာမႈကုိ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေရဒီယမ္ကို ရွာေဖြသူ ကေတာ့ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Madame Curie ျဖစ္ပါတယ္။
လူသားက်ြန္ ဘ၀စနစ္ကို ျဖတ္သိမ္းႏုိင္ဖုိ့ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့သူမ်ားထဲမွာ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ ပါ၀င္ပါတယ္။ သူကေတာ့ Harrief Beechar Stow ျဖစ္ပါတယ္။ အုိမဲအိမ္မဲ့ ျဖစ္ေနသူကေလးမ်ားကုိ ျပဳစုေစာင့္ေလွ်ာက္သူ မိန္းမသားတစ္ဦး ရွိပါတယ္။
သူက ေတာ့ Mother teresa ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားေသာ တုိင္းႏုိင္ငံအသီးသီးမွာလည္း သူ့အစြမ္းနဲ့သူ ရွိေနၾကတဲ့ မိန္းမသားမ်ား မ်ားစြာရွိေနတာပါ။

ဒီေတာ့ ဘယ္ရႈေထာင့္က ၾကည့္ၾကည့္ အေၾကာင္းတခုကေတာ့ ကမၻာေလာကမွာ မိန္းမသားမ်ားရဲ့ လႊမ္းမုိး မႈဟာ မ်ားစြာအေရးၾကီးတဲ့ လႊမ္းမုိးမႈျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ေကာက္ခ်က္ခ်ဖုိ့ ခြန္အားျဖစ္ေစခဲ့တယ္ ဆုိတာ သမိုင္းဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြက ေၿပာၿပေပးေနပါတယ္။ အခ်ဳပ္အားၿဖင္႔ေတာ႔ ယေန႔ ဆိုးသြမ္း ေပေတ ရမ္းကားေနတဲ႔ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိဘ သို႔မဟုတ္ မိခင္ရဲ႕ ရင္ခြင္ ကေန ကင္းကြာၿပီး ဆိုဆုံးမမွဳ႕ ေမတၱာကုိ မရရွိ မခံစားခဲ႔ရတဲ႔အတြက္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။

“ လူတြင္ ရႈပ္ေထြး၊ ကိုယ္ေရးျပည႔္မႈ၊ စုံတစ္ခုလည္း၊ ဗုိလ္ထုအမ်ား၊ လက္ရုံးအားျဖင့္၊ ေယာက်ၤားေဆာင္သီး၊ မျပီးကိစၥ၊ တစ္ေယာက္မွ်ပင္၊ မိန္းမရြက္ေဆာင္၊ ေအာင္သည္တစ္မ်ဳိး။ ”
“ ကိစၥတသီး၊ အေရးၾကီး၍၊ မျပီးႏုိင္က၊ ၾကံမရေသာ္၊ မိန္းမကုိသာ၊ တုိင္ပင္ရာဟု၊ ပညာယွိမ်ား၊ အစဥ္ၾကားလ်က္၊ ထင္ရွားမိန္ ့မွာ၊ ဥဒါန္လာ၏ ”

စသည္ၿဖင္႔ မိခင္ မိန္းမသားမ်ား၏ ပညာရွိပုံ အထင္မေသးသင္႔ပုံ၊ ကိစၥႀကီးငယ္ ႀကဳံလာခဲ႔ေသာ္ မေၿဖရွင္းနိုင္က ၿဖတ္ထိုးဥာဏ္ ပင္ကုိုယ္ဥာဏ္ ေကာင္းမြန္ေသာ မိန္းမသားမ်ားကို တုိင္ပင္သင္႔ပုံေတြကို မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဘုရားေဟာ က်မ္းဂန္ေတြကို ေထာက္ဆကာ မဃေဒ၀ လကၤာသစ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ေတာ္မူထားခဲ႔ဖူးတယ္။
ကိုယ္ေမြးထားတဲ႔ သား သမီးကုိ စြန္႔ပစ္တဲ႔ မိခင္ ဆုိတာ အေယာက္တစ္ရာမွာ တစ္ေယာက္မရွိနိုင္ပါဘူး၊ မိခင္ဆိုတာ ေႏြးေထြးတဲ႔ ေမတၱာေတြကို ေပးေနတဲ႔ ကိုယ္႔ဘ၀တေလ်ာက္လုံးကို ေၿပာင္းလဲေပးနိုင္တဲ႔ လက္တစ္စုံပဲ ၿဖစ္တယ္ ဆိုတာ ယုံႀကည္ လက္ခံလ်င္ေတာ႔ အဲဒီေႏြးေထြးတဲ႔ လက္တစ္စုံကို မပစ္ပယ္ႀကပဲ ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိႀကပါစို႔လို႔ တုိက္တြန္းစကား ဆုိပါရေစ။

မိခင္ရဲ႕ ေမတၱာကို ရရွိၿပီး ပညာၿဖင္႔ ေလာက ကို အလွဆင္နိုင္ႀကပါေစ --

မိခင္ ေမတၱာ ေဖာ္က်ဴးေသာ မူရင္းေရးသားသူ ေမာင္တင္႔ယဥ္ ၏ ပို႔စ္အား ၿပန္လည္ ၿဖည္႔စြက္ တင္ၿပပါသည္။

ေလာကကို ေႏြးေထြးေစတဲ႔ လက္အစုံမ်ား

မိန္းမသားမ်ားအားလုံး ဗုဒၶ၀ါဒီလူ့အဖြဲ့အစည္းအသင္းအပင္းမွ ရုတ္တရက္ ထြက္ခြါသြားၾကလ်င္ ခုိင္မာေသာ ဗုဒၶဘာသာ လူ့အဖြဲ့အစည္း က်န္ရစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ မိန္းမသားမ်ားသည္ ဘာသာတရား တည္းဟူေသာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ႏွလုံးသားကို ထည့္ေပးထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္-ဟု အခ်ဳိ့ ေျပာဆုိထားၾကပါတယ္။

အခ်ဳိ့ အလ်င္စလုိ ေ၀ဖန္တတ္သူမ်ားကေတာ့ “ဗုဒၶ၀ါဒဟာ မိန္းမသားမ်ားအား ရန္လုိေသာ၀ါဒ ျဖစ္တယ္” လုိ့ ေျပာဆုိမႈမ်ား ရွိခဲ့ဘူးတယ္။ အိႏၵိယစာေရးဆရာ Hemacandra က အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ အထင္ေသးစြာ “The torch lighting the way to hell, Narakamærgadværasya døpikæ” ဟု ေရးသားခဲ့ျပန္တယ္။

ဒါနဲ့စပ္ဆပ္လုိ့ မဃေဒ၀လကၤာမွာေဖာ္ျပထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ားဆုိင္ရာေလးေတြကုိ အနည္းငယ္မွ် ေဖာ္ျပလုိပါတယ္။
(၁) ဌာနာဌာန၊ ညဏ္ခ်င့္ဆေလာ့၊ ကိစၥႏွစ္ပါး၊ အရာအားျဖင့္၊ ေယာက်ာၤးမျပီး၊ မိန္းမျပီး၏။
(၂) လူတြင္ ရႈပ္ေထြး၊ ကိုယ္ေရးျပည႔္မႈ၊ စုံတစ္ခုလည္း၊ ဗုိလ္ထုအမ်ား၊ လက္ရုံးအားျဖင့္၊ ေယာက်ၤားေဆာင္သီး၊ မျပီးကိစၥ၊ တစ္ေယာက္မွ်ပင္၊ မိန္းမရြက္ေဆာင္၊ ေအာင္သည္တစ္မ်ဳိး။ (၃) အမရာေဒ၀ီ၊ ေဘရီဓမၼ၊ ဒိႏၷာစသည္၊ အပၸကဟူ၊ နည္းငယ္မူကား၊ လူ၀ယ္ထုိသုိ့၊ မိန္းမတုိ့လည္း၊ မခ်ဳိ့ပညာ၊ ယွိတတ္စြာ၏။
(၄) ညဏ္လစ္ ေယာက်ၤား၊ ယွိခဲ့ျငားေသာ္၊ ေယာက်ၤားတုိ့ထက္၊ ရုတ္တရက္ညဏ္၊ ပဋိဘာန္ျဖင့္၊ လ်င္ျမန္မခ်ြတ္၊ ၾကံစည္ တတ္၏။
(၅) ကိစၥတသီး၊ အေရးၾကီး၍၊ မျပီးႏုိင္က၊ ၾကံမရေသာ္၊ မိန္းမကုိသာ၊ တုိင္ပင္ရာဟု၊ ပညာယွိမ်ား၊ အစဥ္ၾကားလ်က္၊ ထင္ရွားမိန္ ့မွာ၊ ဥဒါန္းလာ၏။
မဃေဒ၀လကၤာသစ္ က်မ္းၿပဳဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အသွ်င္ဇ၀န၏ ပုံေတာ္( စာအုပ္ပါပုံကို ဓာတ္ပုံရိုက္ထားပါသည္ )

ဒီေတာ့ စာေပမ်ားမွာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားနဲ့ ပတ္သက္လုိ့ အဆုိးအေကာင္း ေ၀ဖန္သုံးသပ္ထားၾကတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါ။ က်မ္းဂန္မ်ားမွာေတာ့ မိန္းမသားမ်ားကုိ ေဖာ္ညႊန္းရာမွာ“မာတုဂါမ”ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ပါဠိေ၀ါဟာရပါ။ ဒီေ၀ါ ဟာရအဓိပၸါယ္က “မိခင္မ်ဳိးႏြယ္” ဒါမွမဟုတ္ “ မိခင္အဖြဲ့အစည္း” လုိ့ ဆုိလုိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒမွာ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ဟာ မိခင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ေနရာကို ရရွိထားပါတယ္။ မိခင္ တစ္ေယာက္ကုိ နိဗၺာန္သုိ့ တက္ေရာက္ဖုိ့ ဒါမွမဟုတ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေနရာကုိ တက္လွမ္းဖုိ့ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ေလွကား တစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာပါ။ ဇနီးမယားကုိလည္း လင္ေယာက်ၤားရဲ့အေကာင္းဆုံးမိတ္ေဆြ ( ပရမာသခါ ) တစ္ဦးအျဖစ္ ယူဆထားတာပါ။

ျမင့္ျမတ္တဲ့အမ်ဳိးသမီးမ်ားရဲ့ အဖြဲ့အစည္းျဖစ္တဲ့ ဘိကၡဳနီသာသနာကိုတည္ေထာင္ခြင့္ျပဳျခင္းဟာ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီ၏ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္လုိ့ ဆုိရပါမယ္။ ဒီအဖြဲ့အစည္းကုိ ဖြဲ့စည္းတည္ေထာင္ခြင့္ရျခင္းဟာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ရဲ့ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ဆုိယင္လည္း မွားမယ္မဟုတ္ဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶဟာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ ႏွိမ့္ခ်မထားဘဲ သဘာ၀ရဲ႕ အာႏြဲ့သူမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားသလုိ အမ်ဳိးသားနဲ့အမ်ဳိ့သမီးတုိ့ရဲ့ အတြင္း ဓာတ္ခံသေဘာ ေမြးရာပါ ေကာင္းတဲ့စိတ္ကိုလည္း ေကာင္းစြာသိေတာ္မူပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လိင္ပုိင္းဆုိင္ ရာကြဲျပားမႈဟာ လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ တားျမစ္ခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ေဒသနာေတာ္မ်ားကုိ ၾကည့္ရႈ့ ေလ့လာမယ္ဆုိလ်င္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာ ေပးထားတာ ေတြ့ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။

အရွင္သာရိပုတၱရာနဲ့အရွင္ေမာဂၢလာန္တုိ့ကုိ ဘိကၡဳသံဃာရဲ့အၾကီးအကဲအျမတ္ဆုံးသာ၀ကမ်ားအျဖစ္ သတ္္ မွတ္ခန့္အပ္ထားသလုိ ဘိကၡဳနီသံဃာမွာလည္း ရွင္မေခမာႏွင့္ ရွင္မဥပၸလ၀ဏ္ ေထရီႏွစ္ပါးတုိ့ကုိ အၾကီးျမတ္ ဆုံး ဘိကၡဳနီသာ၀ကမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခန့္အပ္ထားခဲ႔တယ္။ ဘိကၡဳနီသံဃာ့အဖြဲ့အစည္းနဲ့ ဥပါသိကာ သာ၀ိ ကာမမ်ားမွာ မိဖုရားမ်ား၊ မင္းသမီးမ်ား၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ မုဆုိးမမ်ား၊ ေသာကေရာက္ေနတဲ့ အေမမ်ား၊ အကူအညီကင္းမဲ့ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ အဆုံးစြန္အားျဖင့္ ျပည္တန္ဆာမမ်ားထိပါ အဆင့္အတန္း အမ်ဳိးမ်ဳိးမွ သာသနာ႔ေဘာင္ကို ၀င္ေရာက္လာႀကတယ္ဆုိတာ ေတြ့ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ ပဋာစာရီ၊ ဓမၼဒိႏၷာ၊ ဘဒၵါကာပိလာနိ၊ ၀ိသာခါ၊ သုပၸိယ၊ နကုလမာတာ၊ သာမာ၀တီ၊ မလႅိကာ၊ ခုဇၨဳတၱရာ၊ သီရိမာ၊ အမၺပါလီ၊ သုမနနဲ့ သုဘဒၵါ စသူတုိ့ ဟာ ထင္ရွားသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
က်မ္းဂန္မ်ားမွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေပါင္း ၂၆၄-ပါးကုိ အေၾကာင္းျပဳထားတဲ့ ေထရဂါထာေပါင္း ၁၂၈၈-ခုရွိတာကုိ ေတြ့ရျပီး ေထရီေပါင္း ၇၃-ပါးကို အေၾကာင္းျပဳထားတဲ့ ေထရီဂါထာေပါင္း က ၅၃၄-ခု ရွိတာကုိ သိရွိရပါတယ္။

ၾကီးက်ယ္ေကာင္းမြန္တဲ့ မိန္းမသားမရွိလ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒဆုိင္ရာဘာသာတရား မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့မယ္ေတာ္ ျဖစ္ တဲ့ မိဖုရား မဟာမာယာေဒ၀ီဟာ သူမရဲ့သားဘုရားေလာင္းေတာ္အတြက္ သူမဘ၀ကုိ ေပးအပ္ခဲ့ရတယ္။ သူမ ဟာ မင္းသားငယ္ကုိ ေမြးဖြါးျပီးတဲ့ေနာက္ ရက္အနည္းငယ္မွာပဲ သူမဘ၀ကို အျပီးအပိုင္ စြန့္လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ မိန္းမသားတစ္ဦးျဖစ္သူ သူ့ရဲ့အေဒၚ မဟာပဇာပတိေဂါတမီက အေမ တစ္ေယာက္ရဲ့ေနရာကို ၀င္ယူျပီး ႏုးညံ့စြာ ဂရုတစုိက္ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ သူ့ကုိ ေမြးျမဴခဲ့ရၿပန္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမင့္ျမတ္ ေကာင္းမြန္တဲ့ မိန္းမသားမ်ားသာမရွိလ်င္ ျမတ္ဗုဒၶဟာ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရွင္သန္ရပ္တည္ဖုိ့နဲ့ ျမတ္ဗုဒၶ (သဗၺညဳတညဏ္ရွင္)အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာဖုိ့မွာ ဘယ္ေသာအခါမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းေတြ့ျမင္ရမွာပါ။ ဒါကပဲ သဘာ၀တရားက ဖန္တီးေပးလိုက္တာပဲေပါ႔။

ဒါနဲ့စပ္ဆပ္လုိ့ မိခင္ရင္းနဲ့ ေမြးစားမိခင္တုိ့ကုိ ဥပမာတင္စားထားတဲ့ စာေလးကုိ သတိရမိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မိခင္ရင္းဟာ သူ့အျမစ္ကေပါက္လာတဲ့ သစ္ပင္ကုိ ရွင္သန္ဖြ့ံ့ျဖဳိးလာေအာင္ အာဟာရျဖစ္ေစတဲ့ အစားအစာေတြ တုိက္ေက်ြးေပးတဲ့ ေရပန္းနဲ့တူပါတယ္။ ေမြးစားမိခင္ကေတာ့ ဟုိ--အျမင့္တိမ္တုိက္ထဲအေရာက္ ထုိးတက္ သြား ျပီး အေ၀းၾကီးေရာက္သည့္အထိ ခရီးဆန့္၊ ကႏၱာရထဲက အထီးက်န္သစ္ပင္ေလး ဖြံ့ျဖဳိးေစဖုိ့ အာဟာရျဖစ္ ေစတဲ့ အစားအစာေတြ တုိက္ေက်ြးေပးတဲ့ ေရပန္းနဲ့တူတယ္-တဲ႔။
(A mother is likened unto a mountain spring that nourishes the tree at its root, but one who mothers another’s child is likened unto a water that rises into a cloud and goes a long distance to nourish a lone-tree in the desert.)

“ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္္ေသာ အေမမ်ားမရွိလ်င္ ထုိႏိုင္ငံ(ထုိအမ်ဳိး)သည္ ၾကီးက်ယ္ေသာႏုိင္ငံ (ၾကီးက်ယ္ေသာ အမ်ဳိး)ျဖစ္မလာႏုိင္ဘူး” ဆုိတဲ့အရာဟာ မွန္ကန္ဆဲပါ။ ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ အလုပ္သုိ့သြားရျခင္း၊ သူ၏မိသားစု အတြက္ စားစရာနဲ့ အျခားလုိအပ္ခ်က္မ်ား ေထာက္ပံ့ရျခင္းဟာ ဖခင္ရဲ့တာ၀န္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အားလုံး လက္ခံ ထားၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးကို ဂရုတစုိက္ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ့နဲ့ သူတုိ့ရဲ့ ကုိယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာကို ပုံစံသြင္း ရျခင္းတုိ့ကေတာ့ မိခင္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္မ်ားကပဲ သူတုိ့ရဲ့မိခင္ဘာသာစကားကို ေျပာဆုိဖုိ့ သူတုိ့ရဲ့ ကေလးငယ္မ်ားကို သင္ၾကားေပးရတာပါ။ ဒီေတာ့ လူသားတုိင္းဟာ အေမ့လွ်ာ-ေၾကာင့္ ေျပာဆုိၾကတယ္လုိ့ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိယင္ ကေလးငယ္ရဲ့ ပထမဆုံးျဖစ္တဲ့ စကားဟာ မိခင္ျဖစ္သူထံမွ သင္ယူရ ရွိခဲ့လုိ့ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း မိမိလူမ်ဳိးရဲ့ပင္ရင္းစကားကုိ မိခင္ဘာသာစကားလုိ့ ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

လူသားေလာကၾကီးမွာ ၾကီးက်ယ္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈကုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္သူ၊ ျမင့္မားတဲ့ရုိေသေလးစားမႈကုိ ရရွိသူ အခ်ိဳ့ မိန္းမေယာက်ာၤးမ်ားကို ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲၾကည့္ၾကည့္ သူတုိ့ရဲ့မိခင္ျဖစ္သူဟာ အဲဒီေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ ယုံၾကည္မႈအခ်ဳိ့ကုိ ေပးအပ္ခဲ့တယ္လုိ့ ဆိုပါတယ္။ လူသားတုိင္းဟာ ကေလးဘ၀က ရရွိခဲ့တဲ့ အယူအဆအေတြး အေခၚမ်ားဟာ ဘ၀တစ္ေလ်ာက္လုံး သူတုိ့နဲ့အတူတကြပါသြားတာမ်ိဳးပါ။ ဒါကုိ စိတ္ပညာရွင္မ်ားက ေျပာျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္မ်ားထံမွ ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ညြန္ၾကားခ်က္မ်ား ရရွိလ်င္၊ အမွားအမွန္ၾကားမွာ ျခားနားမႈကို ေျပာၾကားလ်င္၊ မိသားစုမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ကေလးငယ္ကုိယ္တုိင္အတြက္ တာ၀န္မ်ားကုိ ေျပာၾကားလ်င္ လူသားတုိင္း ဘ၀ရဲ့ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး တဲ႔။

ကမၻာေလာကၾကီးရဲ့အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမွား ဆုိးသြမ္းတဲ့သူငယ္မ်ားက ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဆင္းရဲ့ဒုကၡမ်ား စြာကို ၾကားေနၾကရတာပါ။ တုိင္းျပည္မ်ားစြာမွာ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိတဲ့ လူငယ္မ်ား ဆုိးသြမ္းရျခင္းအေၾကာင္းမွာ -
ဒီငယ္ရြယ္တဲ့လူငယ္မ်ားဟာ သူတုိ့ရဲ့မိဘမ်ားထံမွ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ညြန္ၾကားခ်က္ကို မရရွိခဲ့ဘူး-ဆုိတဲ့ အခ်က္ ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လုိ့ တရားသူၾကီးမ်ားႏွင့္ရဲအရာရွိၾကီးမ်ားက ေျပာဆုိသုံးသပ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်ဳိ့သူ မ်ားက “ဆုိးသြမ္းတဲ့ကေလးေတြ-လုိ့ ေျပာဆုိဖုိ့ မသင့္ဘူး၊ ဆုိးသြမ္းတဲ့မိဘမ်ား-လုိ့ ေျပာဆုိသင့္တယ္”လုိ့ ယူဆ လာၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကိစၥအားလုံးမဟုတ္လ်င္ေတာင္ အခ်ဳိ့ကိစၥမ်ားမွာ မွန္ကန္ေနပါတယ္။

ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိမႈေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ၾကမ္းတမ္းဆုိးရြားမႈမ်ားစြာမွာ ဆုိးသြမ္းတဲ့မိဘမ်ားက အမွားအယြင္းအားလုံးကို ျဖစ္ေစခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကေလးဟာ မိဘမဲ့ကေလးျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့အခ်က္နဲ့ ေကာင္းတဲ့လမ္း ညြန္မႈကို ရရွိဖုိ့ အေမအေဖမရွိ ဆုိတဲ့ အခ်က္က မွားယြင္းေစျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးေသာ လူသားသတၱ၀ါ မ်ားကုိ ညီအကုိေမာင္ႏွမမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ရမယ္ဆုိတာကုိ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာက ေျပာျပထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားကုိ သူတုိ့ရဲ့ကုိယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာအတြက္ ေကာင္းတဲ့သတင္း အခ်က္အလက္ မ်ား၊ ေကာင္းတဲ့အကူအညီျဖစ္ေစမယ့္ လမ္းညြန္ခ်က္မ်ားကုိ ေပးႏုိင္ဖုိ့ ၾကဳိးစားသင့္ပါတယ္။

မ်က္ေမွာက္ကမၻာမွာ စစ္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေၾကာက္လန့္မႈမ်ားရွိေနတယ္ဆုိတာ အား လုံး သိရွိၾကျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာေလာကၾကီးရဲ့ မ်ားစြာေသာအစိတ္အပုိင္းမ်ားမွာ ဘာသာတရားကို ေမ့ေလ်ာ့ ေနခဲ့ျခင္းကပဲ ဒီအေျခအေနအတြက္ တစ္ခုေသာအေၾကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အေမမ်ားဟာ ဘာသာတရားမွာ ေတြ့ရွိရတဲ့ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့အမွန္တရားမ်ားကုိ သူတုိ့၏ကေလးမ်ားသုိ့ သင္ၾကားမေပးတဲ့အခါ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ကမၻာၾကီးအျဖစ္ ေမ်ာ္လင့္ရန္ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။

လူသားအားလုံးနဲ့ပတ္သက္တဲ့ အေကာင္းဆုံးဘာသာတရားရွိတယ္ဆုိတာကုိ ဗုဒၶ၀ါဒီမ်ားက ယုံၾကည္ၾကျပီးသား ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒယုံၾကည္မႈကို ရုိေသဖုိ့ ကေလးကုိေစာင့္ေရွာက္ေမြးျမဴတဲ့အိမ္၊ သန္မာတဲ့ကိုယ္က်င့္တရား ရွိပုံေပၚတဲ့ ကေလးရွိတဲ့အိမ္၊ ဘ၀ေနထုိင္မႈပုံစံ ေအာင္ျမင္မႈရရွိတဲ့အိမ္မ်ားဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့အိမ္အျဖစ္ ေတြ့ျမင္ေနရတာပါ။

ေယာက်ာ္းမ်ားဟာ အလုပ္ကိစၥမ်ား၊ ေငြရေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဟုိက္ဒရိုဂ်င္ဗုံးကို ထုတ္လုပ္ျခင္း၊ စစ္ပြဲကုိ ဖန္တီး ျခင္း၊ စစ္ပြဲျပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ဖန္ကမၻာၾကီးကုိ ေျဖာင့္မတ္ေအာင္ ၾကဳိးစားျခင္းျဖင့္ ပုံမွန္အားျဖင့္ ဦးေဆာင္မႈကုိ ယူေလ့ရွိတယ္ဆုိတာကုိ ဘယ္အခ်ိန္မဆုိ ကမၻာၾကီးမွာ ဒီအတုိင္းေတြ့ေနရတာပါ။
ဒါေပမယ့္ မိန္းမသားအုပ္စု တစ္စုက စစ္ပြဲတစ္ပြဲကုိ စတင္ဖန္တီးခဲ့တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ သံသယရွိစရာေကာင္းတဲ့ ေ၀ါဟာရတစ္ခုပါ။ တကယ္ေတာ့ ေယာက်ၤားသားတုိင္းဟာ မိခင္ျဖစ္သူက ခ်မွတ္ေပးထားတဲ့ ဥပမာမ်ားကုိ သတိရသင့္ျပီး ဖ်က္ဆီး ၾကမယ့္အစား ျငိမ္းခ်မ္းမႈအတြက္ ၾကဳိးစားသင္႔ႀကတယ္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူ့အဖြဲ့အစည္းကုိ ကူညီသူ၊ လႈမႈေရးနဲ့ပတ္သက္တဲ့ တုိးတက္မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ေစသူ၊ လူသားမ်ဳိးႏြယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူ၊ ႏုးညံ့ျပီးကူညီမႈကို ေပးတဲ့သူမ်ားဟာ မိန္းမသားမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆးရုံအတြက္၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားေဂဟာအတြက္၊ ဒါမွမဟုတ္ မ်က္မျမင္ နားမၾကားေဂဟာမ်ားအတြက္ လုိအပ္တဲ့ မည္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ပုံမွန္အားျဖင့္ အဲဒီအရာကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးေနသူမ်ားမွာ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ဂရုစိုက္ရတဲ့ လူ့အဖြဲ့အစည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမသားမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ “မိန္းမသားမ်ားအားလုံး ဗုဒၶ၀ါဒီလူ့အဖြဲ့အစည္းအသင္းအပင္းမွ ရုတ္တရက္ ထြက္ခြါသြားၾကလ်င္ ခုိင္မာေသာဗုဒၶဘာသာ လူ့အဖြဲ့အစည္း က်န္ရစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ မိန္းမသားမ်ားသည္ ဘာသာတရားတည္းဟူေသာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ႏွလုံးသားကို ထည့္ေပးထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္”ဟု ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အသက္ၾကီးသူမ်ားႏွင့္ဆင္းရဲသူမ်ားအတြက္ လုိအပ္ခ်က္မ်ား၊ ဘုရားေက်ာင္းကန္မ်ားအတြက္ အသုံးအေဆာင္ မ်ား အဲဒီအရာမ်ားအတြက္ ေထာက္ပ့ံမႈအားလုံးဟာ မိန္းမသားမ်ားရဲ့ လုံးလစြမ္းပကားေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆုိယင္ လြန္လြန္းရာက်မယ့္ အဆုိမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ “မိန္းမသားမ်ားသာ မရွိလွ်င္ အားလုံးေသာဒါနသည္ အဆုံးတစ္ခုသုိ့ လားေရာက္လုနီးပါး ျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တုိင္းျပည္အသီးသီးမွာ ကေလးမ်ားႏွင့္တိရိစၦာန္မ်ားကို ၾကမ္းတမ္းစြာျပဳမူျခင္းမွ တားျမစ္ရန္ ဥပေဒမ်ားကို ခ်မွတ္ခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ မိန္းမသားမ်ားဟာ အခ်ဳိ့ေသာဥပေဒမ်ားကုိ ခ်မွတ္ရန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။ ကမၻာေပၚရွိ တုိင္းျပည္အမ်ားစုမွာ ဆရာမ်ားဟာ မိန္းမသားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးမ်ားရဲ့ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာကို ပုံစံသြင္းရာမွာ အေမျဖစ္သူမ်ားကုိ ကူညီဖုိ့ဟာ သူတုိ့ရဲ့ တာ၀န္အျဖစ္ ခံယူထားၾကတာပါ။

ၾကက္ေျခနီအလုပ္ဆုိတာ သိတဲ့အတုိင္း ေဘးဒုကၡရွိတဲ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ျပဳလုပ္ ရပါတယ္။
ဒီျမင့္ျမတ္တဲ့ အဖြဲ့အစည္းေတြဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္စီ၏ တာ၀န္သိစိတ္ေႀကာင္႔ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ႔ အလုပ္ရဲ့အက်ဳိးဆက္ မ်ား အသီးသီး ျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔ထဲက ပထမတေယာက္က  Florence Nightingle ပါ။ ကင္ဆာခံစားေနရတဲ့ လူနာေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာဟာ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုသမႈနဲ့ အခ်ဳိ့ေသာသက္သာမႈကုိ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေရဒီယမ္ကို ရွာေဖြသူ ကေတာ့ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Madame Curie ျဖစ္ပါတယ္။
လူသားက်ြန္ ဘ၀စနစ္ကို ျဖတ္သိမ္းႏုိင္ဖုိ့ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့သူမ်ားထဲမွာ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ ပါ၀င္ပါတယ္။ သူကေတာ့ Harrief Beechar Stow ျဖစ္ပါတယ္။ အုိမဲအိမ္မဲ့ ျဖစ္ေနသူကေလးမ်ားကုိ ျပဳစုေစာင့္ေလွ်ာက္သူ မိန္းမသားတစ္ဦး ရွိပါတယ္။
သူက ေတာ့ Mother teresa ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားေသာ တုိင္းႏုိင္ငံအသီးသီးမွာလည္း သူ့အစြမ္းနဲ့သူ ရွိေနၾကတဲ့ မိန္းမသားမ်ား မ်ားစြာရွိေနတာပါ။

ဒီေတာ့ ဘယ္ရႈေထာင့္က ၾကည့္ၾကည့္ အေၾကာင္းတခုကေတာ့ ကမၻာေလာကမွာ မိန္းမသားမ်ားရဲ့ လႊမ္းမုိး မႈဟာ မ်ားစြာအေရးၾကီးတဲ့ လႊမ္းမုိးမႈျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ေကာက္ခ်က္ခ်ဖုိ့ ခြန္အားျဖစ္ေစခဲ့တယ္ ဆုိတာ သမိုင္းဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြက ေၿပာၿပေပးေနပါတယ္။ အခ်ဳပ္အားၿဖင္႔ေတာ႔ ယေန႔ ဆိုးသြမ္း ေပေတ ရမ္းကားေနတဲ႔ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိဘ သို႔မဟုတ္ မိခင္ရဲ႕ ရင္ခြင္ ကေန ကင္းကြာၿပီး ဆိုဆုံးမမွဳ႕ ေမတၱာကုိ မရရွိ မခံစားခဲ႔ရတဲ႔အတြက္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။

“ လူတြင္ ရႈပ္ေထြး၊ ကိုယ္ေရးျပည႔္မႈ၊ စုံတစ္ခုလည္း၊ ဗုိလ္ထုအမ်ား၊ လက္ရုံးအားျဖင့္၊ ေယာက်ၤားေဆာင္သီး၊ မျပီးကိစၥ၊ တစ္ေယာက္မွ်ပင္၊ မိန္းမရြက္ေဆာင္၊ ေအာင္သည္တစ္မ်ဳိး။ ”
“ ကိစၥတသီး၊ အေရးၾကီး၍၊ မျပီးႏုိင္က၊ ၾကံမရေသာ္၊ မိန္းမကုိသာ၊ တုိင္ပင္ရာဟု၊ ပညာယွိမ်ား၊ အစဥ္ၾကားလ်က္၊ ထင္ရွားမိန္ ့မွာ၊ ဥဒါန္လာ၏ ”

စသည္ၿဖင္႔ မိခင္ မိန္းမသားမ်ား၏ ပညာရွိပုံ အထင္မေသးသင္႔ပုံ၊ ကိစၥႀကီးငယ္ ႀကဳံလာခဲ႔ေသာ္ မေၿဖရွင္းနိုင္က ၿဖတ္ထိုးဥာဏ္ ပင္ကုိုယ္ဥာဏ္ ေကာင္းမြန္ေသာ မိန္းမသားမ်ားကို တုိင္ပင္သင္႔ပုံေတြကို မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဘုရားေဟာ က်မ္းဂန္ေတြကို ေထာက္ဆကာ မဃေဒ၀ လကၤာသစ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ေတာ္မူထားခဲ႔ဖူးတယ္။
ကိုယ္ေမြးထားတဲ႔ သား သမီးကုိ စြန္႔ပစ္တဲ႔ မိခင္ ဆုိတာ အေယာက္တစ္ရာမွာ တစ္ေယာက္မရွိနိုင္ပါဘူး၊ မိခင္ဆိုတာ ေႏြးေထြးတဲ႔ ေမတၱာေတြကို ေပးေနတဲ႔ ကိုယ္႔ဘ၀တေလ်ာက္လုံးကို ေၿပာင္းလဲေပးနိုင္တဲ႔ လက္တစ္စုံပဲ ၿဖစ္တယ္ ဆိုတာ ယုံႀကည္ လက္ခံလ်င္ေတာ႔ အဲဒီေႏြးေထြးတဲ႔ လက္တစ္စုံကို မပစ္ပယ္ႀကပဲ ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိႀကပါစို႔လို႔ တုိက္တြန္းစကား ဆုိပါရေစ။

မိခင္ရဲ႕ ေမတၱာကို ရရွိၿပီး ပညာၿဖင္႔ ေလာက ကို အလွဆင္နိုင္ႀကပါေစ --

မိခင္ ေမတၱာ ေဖာ္က်ဴးေသာ မူရင္းေရးသားသူ ေမာင္တင္႔ယဥ္ ၏ ပို႔စ္အား ၿပန္လည္ ၿဖည္႔စြက္ တင္ၿပပါသည္။

Saturday, June 19, 2010

ၾကက္ဖတိန္ညင္ ေတာကို၀င္

အေတာင္သာလွ်င္ ၀န္ရွိေသာ ငွက္ကဲ့သို႔ ဤအရွင္သည္ သပိတ္တစ္လံုး၊ သကၤန္း သံုးထည္ျဖင့္ ေတာရ ေဆာက္တည္ရန္ အမ္းၿမိဳ႕ဘက္ ထြက္ခဲ့သည္။ ဤအရွင္သည္ ေရွးေရွးေသာ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ေဆာင္ေလ့ရွိသည့္ ဓုတင္ အက်င့္ကိုလည္း အာရံုက်။ ေရွးေရွး သူေတာ္ေကာင္းႀကီး မ်ားကိုလည္း အားက်ၿပီး ထိုသူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ား လမ္းစဥ္အတိုင္း က်င့္မည္ဟု ေရွး မဆြကတည္းက ဆံုးျဖတ္ထား၏။

ဓုတင္ ဆိုသည္မွာ ကိေလသာကို ခါထြက္ေၾကာင္း ေခါင္းပါးေစသည့္ အက်င့္တရားမ်ား ျဖစ္သည္။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဓုတင္ ၁၃-ပါး ရွိသည္။

၁။ ဒါယကာတို႔ လွဴဒါန္းေသာ သကၤန္းကို စြန္႔လ်က္ ပံ့သကူ သကၤန္းကို ေဆာင္ျခင္းဟူေသာ ပံ့သကူ ဓုတင္၊
၂။ ေလးထည္ေျမာက္ သကၤန္းကို စြန္႔လ်က္ သံုးထည္ေသာ သကၤန္းကိုသာ ေဆာင္ျခင္းဟူေသာ တိစီ၀ရိက္ ဓုတင္၊
၃။ လာဘ္ပို လာဘ္လွ်ံကို ပယ္၍ ဆြမ္းခံ၍ရေသာ ဆြမ္းကိုသာ သံုးေဆာင္ျခင္း (ပိ႑ပါတ္ ဓုတင္)
၄။ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ အိမ္စဥ္ေက်ာ္၍ ခံယူျခင္းကို ပယ္လ်က္ အိမ္စဥ္ မေက်ာ္မလွပ္ ရပ္၍ရေသာ ဆြမ္းကို သံုးေဆာင္ျခင္း (သပဒါနစာရိက ဓုတင္)

၅။ ေနရာအထူးထူး၌ စားျခင္းကို ပယ္လ်က္ တစ္ထိုင္ တစ္ေနရာတည္း၌ စားျခင္းကို ေဆာင္ျခင္း (ဧကာသႏိုက္ ဓုတင္)
၆။ ႏွစ္ခြက္ေျမာက္ေသာ ဆြမ္းဟင္းကို ပယ္၍ တစ္ခြက္တည္းႏွင့္သာ သံုးေဆာင္ျခင္း (ပတၱပိုဏ္ ဓုတင္)
၇။ ဆြမ္းစၿပီး စားေနစဥ္ ကပ္လာေသာ ေဘာဇဥ္ကို ေတာ္ၿပီတန္ၿပီ ဆိုၿပီး ကပ္ယူစားျခင္းကို ပယ္ျခင္း (ခလုပစၦာဘတ္ ဓုတင္)
၈။ ဂါမ၀ါသီ ေက်ာင္းသခၤမ္းကို ပယ္၍ ေတာရေက်ာင္း၌ ေနျခင္းကို ေဆာက္တည္ျခင္း (အာရညကင္ ဓုတင္)

၉။ အမိုး အကာရွိေသာ ေက်ာင္းကုိ ပယ္၍ လြင္တီးေခါင္၌ ေနျခင္း (အေဗၻာကာသိက ဓုတင္)
၁၀။ သုႆာန္ မဟုတ္ေသာ ေနရာကို ကပ္လ်က္ သုႆာန္၌ ေနျခင္း (သုႆာန္ ဓုတင္)
၁၁။ အမိုးအကာရွိေသာ ေက်ာင္းကို ပယ္လ်က္ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနျခင္း (ရုကၡမူဓုတင္)
၁၂။ ေနရာေကာင္း ေက်ာင္းေဆာင္ကို ပယ္၍ ျဖစ္စဥ္အတိုင္း ေနျခင္း (ယထာသႏၱတိ ဓုတင္)
၁၃။ အိပ္ျခင္းကို ပယ္၍ ထျခင္း၊ ထိုင္ျခင္း၊ စႀကႍသြားျခင္းကို ေဆာင္ျခင္း (နိသဇၨိ ဓုတင္) တို႔ ျဖစ္၏။

ဤဓုတင္မ်ားကို ေဆာင္ျခင္းျဖင့္-
(၁) အသက္ေမြး စင္ၾကယ္ျခင္း၊
(၂) ခ်မ္းသာက်ိဳး ရွိျခင္း၊
(၃) အျပစ္မရွိ၊
(၄) သူတစ္ပါးတုိ႔အား ဒုကၡမေပး၊
(၅) ေဘးမရွိ၊
(၆) သူတစ္ပါးကို မႏွိပ္စက္၊
(၇) အမွန္ ႀကီးပြား၏၊
(၈) ကုသိုလ္တရား မဆုတ္ယုတ္၊
(၉) မာယာ စဥ္းလဲျခင္း မရွိ၊
(၁၀) ေသျခင္းကို ေစာင့္တတ္၏၊

(၁၁) ေတာင့္တတိုင္း ေပး၏၊
(၁၂) သတၱ၀ါ အားလံုးကို ဆံုးမတတ္၏၊
(၁၃) ေစာင့္စည္းေသာ အက်ိဳး ရွိ၏၊
(၁၄) ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အက်င့္ ျဖစ္၏၊
(၁၅) ကိေလသာတို႔ မမွီမကပ္ႏိုင္၊
(၁၆) ကိေလသာမွ လြတ္၏၊
(၁၇) ရာဂကုန္၏၊
(၁၈) ေဒါသကုန္၏၊
(၁၉) ေမာဟကုန္၏၊
(၂၀) မာန္တက္မႈကို ပယ္၏၊

(၂၁) ၀ိတက္ကို ျဖတ္၏၊
(၂၂) ယံုမွားသကၤာမွ ကူးေျမာက္၏၊
(၂၃) အပ်င္းကို ပယ္ေဖ်ာက္၏၊
(၂၄) မေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းကို ေဖ်ာက္၏၊
(၂၅) သည္းခံတတ္၏၊
(၂၆) အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အက်င့္တည္း၊
(၂၇) မႏိႈင္းယွဥ္အပ္ေသာ ဂုဏ္ရွိ၏၊
(၂၈) နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္၏- ဟူေသာ အက်ိဳးထူး အက်ိဳးျမတ္မ်ားကို ရႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္လည္း ဤ ျမတ္ေသာ ဓုတင္အက်င့္မ်ားကို က်င့္ရန္ ေဆာင္ရန္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေၿမာက္ဦးဆရာေတာ္၏ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားကို ၿပန္လည္ႀကည္ညိဳေဖာ္ၿပပါသည္။

ၾကက္ဖတိန္ညင္ ေတာကို၀င္

အေတာင္သာလွ်င္ ၀န္ရွိေသာ ငွက္ကဲ့သို႔ ဤအရွင္သည္ သပိတ္တစ္လံုး၊ သကၤန္း သံုးထည္ျဖင့္ ေတာရ ေဆာက္တည္ရန္ အမ္းၿမိဳ႕ဘက္ ထြက္ခဲ့သည္။ ဤအရွင္သည္ ေရွးေရွးေသာ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ေဆာင္ေလ့ရွိသည့္ ဓုတင္ အက်င့္ကိုလည္း အာရံုက်။ ေရွးေရွး သူေတာ္ေကာင္းႀကီး မ်ားကိုလည္း အားက်ၿပီး ထိုသူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ား လမ္းစဥ္အတိုင္း က်င့္မည္ဟု ေရွး မဆြကတည္းက ဆံုးျဖတ္ထား၏။

ဓုတင္ ဆိုသည္မွာ ကိေလသာကို ခါထြက္ေၾကာင္း ေခါင္းပါးေစသည့္ အက်င့္တရားမ်ား ျဖစ္သည္။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဓုတင္ ၁၃-ပါး ရွိသည္။

၁။ ဒါယကာတို႔ လွဴဒါန္းေသာ သကၤန္းကို စြန္႔လ်က္ ပံ့သကူ သကၤန္းကို ေဆာင္ျခင္းဟူေသာ ပံ့သကူ ဓုတင္၊
၂။ ေလးထည္ေျမာက္ သကၤန္းကို စြန္႔လ်က္ သံုးထည္ေသာ သကၤန္းကိုသာ ေဆာင္ျခင္းဟူေသာ တိစီ၀ရိက္ ဓုတင္၊
၃။ လာဘ္ပို လာဘ္လွ်ံကို ပယ္၍ ဆြမ္းခံ၍ရေသာ ဆြမ္းကိုသာ သံုးေဆာင္ျခင္း (ပိ႑ပါတ္ ဓုတင္)
၄။ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ အိမ္စဥ္ေက်ာ္၍ ခံယူျခင္းကို ပယ္လ်က္ အိမ္စဥ္ မေက်ာ္မလွပ္ ရပ္၍ရေသာ ဆြမ္းကို သံုးေဆာင္ျခင္း (သပဒါနစာရိက ဓုတင္)

၅။ ေနရာအထူးထူး၌ စားျခင္းကို ပယ္လ်က္ တစ္ထိုင္ တစ္ေနရာတည္း၌ စားျခင္းကို ေဆာင္ျခင္း (ဧကာသႏိုက္ ဓုတင္)
၆။ ႏွစ္ခြက္ေျမာက္ေသာ ဆြမ္းဟင္းကို ပယ္၍ တစ္ခြက္တည္းႏွင့္သာ သံုးေဆာင္ျခင္း (ပတၱပိုဏ္ ဓုတင္)
၇။ ဆြမ္းစၿပီး စားေနစဥ္ ကပ္လာေသာ ေဘာဇဥ္ကို ေတာ္ၿပီတန္ၿပီ ဆိုၿပီး ကပ္ယူစားျခင္းကို ပယ္ျခင္း (ခလုပစၦာဘတ္ ဓုတင္)
၈။ ဂါမ၀ါသီ ေက်ာင္းသခၤမ္းကို ပယ္၍ ေတာရေက်ာင္း၌ ေနျခင္းကို ေဆာက္တည္ျခင္း (အာရညကင္ ဓုတင္)

၉။ အမိုး အကာရွိေသာ ေက်ာင္းကုိ ပယ္၍ လြင္တီးေခါင္၌ ေနျခင္း (အေဗၻာကာသိက ဓုတင္)
၁၀။ သုႆာန္ မဟုတ္ေသာ ေနရာကို ကပ္လ်က္ သုႆာန္၌ ေနျခင္း (သုႆာန္ ဓုတင္)
၁၁။ အမိုးအကာရွိေသာ ေက်ာင္းကို ပယ္လ်က္ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနျခင္း (ရုကၡမူဓုတင္)
၁၂။ ေနရာေကာင္း ေက်ာင္းေဆာင္ကို ပယ္၍ ျဖစ္စဥ္အတိုင္း ေနျခင္း (ယထာသႏၱတိ ဓုတင္)
၁၃။ အိပ္ျခင္းကို ပယ္၍ ထျခင္း၊ ထိုင္ျခင္း၊ စႀကႍသြားျခင္းကို ေဆာင္ျခင္း (နိသဇၨိ ဓုတင္) တို႔ ျဖစ္၏။

ဤဓုတင္မ်ားကို ေဆာင္ျခင္းျဖင့္-
(၁) အသက္ေမြး စင္ၾကယ္ျခင္း၊
(၂) ခ်မ္းသာက်ိဳး ရွိျခင္း၊
(၃) အျပစ္မရွိ၊
(၄) သူတစ္ပါးတုိ႔အား ဒုကၡမေပး၊
(၅) ေဘးမရွိ၊
(၆) သူတစ္ပါးကို မႏွိပ္စက္၊
(၇) အမွန္ ႀကီးပြား၏၊
(၈) ကုသိုလ္တရား မဆုတ္ယုတ္၊
(၉) မာယာ စဥ္းလဲျခင္း မရွိ၊
(၁၀) ေသျခင္းကို ေစာင့္တတ္၏၊

(၁၁) ေတာင့္တတိုင္း ေပး၏၊
(၁၂) သတၱ၀ါ အားလံုးကို ဆံုးမတတ္၏၊
(၁၃) ေစာင့္စည္းေသာ အက်ိဳး ရွိ၏၊
(၁၄) ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အက်င့္ ျဖစ္၏၊
(၁၅) ကိေလသာတို႔ မမွီမကပ္ႏိုင္၊
(၁၆) ကိေလသာမွ လြတ္၏၊
(၁၇) ရာဂကုန္၏၊
(၁၈) ေဒါသကုန္၏၊
(၁၉) ေမာဟကုန္၏၊
(၂၀) မာန္တက္မႈကို ပယ္၏၊

(၂၁) ၀ိတက္ကို ျဖတ္၏၊
(၂၂) ယံုမွားသကၤာမွ ကူးေျမာက္၏၊
(၂၃) အပ်င္းကို ပယ္ေဖ်ာက္၏၊
(၂၄) မေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းကို ေဖ်ာက္၏၊
(၂၅) သည္းခံတတ္၏၊
(၂၆) အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အက်င့္တည္း၊
(၂၇) မႏိႈင္းယွဥ္အပ္ေသာ ဂုဏ္ရွိ၏၊
(၂၈) နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္၏- ဟူေသာ အက်ိဳးထူး အက်ိဳးျမတ္မ်ားကို ရႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္လည္း ဤ ျမတ္ေသာ ဓုတင္အက်င့္မ်ားကို က်င့္ရန္ ေဆာင္ရန္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေၿမာက္ဦးဆရာေတာ္၏ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားကို ၿပန္လည္ႀကည္ညိဳေဖာ္ၿပပါသည္။

Thursday, June 17, 2010

ဘ၀ၾကမ္းၾကမ္း ခရီးလမ္း

၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ျဖစ္ခဲ့ေသာ အေရးအခင္း ကာလအတြင္း ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရသည္ကိုလည္း ဤအရွင္သည္ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ရွိေနသည္။
ထိုစဥ္က ဤအရွင္သည္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၊ ရတနာမာန္ေအာင္ ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးေနသည္။ ဤအရွင္၏ ေက်ာင္းအနီးရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ဤအရွင္ကို ဆႏၵျပပြဲ လုိက္ပါဖို႔၊ တရားေဟာဖို႔ လာေခၚသည္။
ဤအရွင္က လူၾကားထဲမွာ စကားေျပာရတာကို ေၾကာက္သည္။ ေနာက္ၿပီး ဤအရွင္က ေလာကီလူတုိ႔၏ ဓေလ့စရိုက္ သဘာ၀ကို သိပ္နားမလည္။
လူၾကားထဲ စကားမေျပာတတ္။ ဆႏၵျပပြဲမွာ ေျပာရမွာက ႏိုင္ငံေရးစကား၊ ႏိုင္ငံေရးလည္း ဤအရွင္ နားမလည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရွင္က ျငင္းလိုက္၏။
သံုးရက္တိတိ ထုိဘုန္းႀကီးက လာေခၚသည္။
“ကိုယ္ေတာ့မွာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ေနာက္ခံအား ေကာင္းတယ္ လုိက္ခဲ့ပါ” ဟု ေခၚသည္။ ဤအရွင္က မလိုက္။
“တပည့္ေတာ္ မလိုက္လို႔ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ လာမၾကည္ညိဳေတာ့ဘူး ဆိုရင္လည္း တပည့္ေတာ္ ဒီေနရာက ထြက္သြားရံုပါပဲ ဘုရား” ဟုေျပာလိုက္ေတာ့ ထိုဘုန္းႀကီးလည္း လာမေခၚေတာ့။

ထိုစဥ္က ဤအရွင္ ေက်ာင္းတြင္ တရားအားထုတ္ရန္ ေရာက္ေနၾကေသာ ဒကာ၊ ဒကာမ ႏွစ္ဆယ္ အစိတ္ခန္႔ ရွိေနသည္။ ထိုဒကာ၊ ဒကာမကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္မည္။
“ရတနာမာန္ေအာင္ ဘုန္းႀကီး သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ ကိစၥ လူသူ စုရံုးေနတယ္” ဟု ရဲစခန္းသြားတိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။ည ၇-နာရီေလာက္မွာ ရဲစခန္းက စခန္းမွဴးႏွင့္ ရဲေတြ ေရာက္လာၾကသည္။
“လူေတြကို စုရံုးၿပီး သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ ဆိုတာ မွန္ပါသလား” တဲ့။ ဤအရွင္ကို စစ္ေမးသည္။
ဤအရွင္က မမွန္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္မ၀င္စားေၾကာင္း၊ ဘုန္းႀကီးသိတာက တရားထိုင္မယ္၊ တရားျပမယ္၊ တရားေဟာမယ္၊
အဲဒါကိုပဲ သိေၾကာင္း၊ အဲဒါကိုပဲ လုပ္ေနေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္။ ရဲေတြလည္း ေတြေတြေ၀ေ၀ ျဖစ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ျပန္ေတာ့ ျပန္သြားၾကသည္။

ေနာက္တစ္ပတ္ခန္႔ အၾကာတြင္ စစ္သားေတြ ေက်ာင္းကို လာ၀ိုင္းသည္။ “သူပန္ေတြ ေရာက္ေနေၾကာင္း သတင္းရလို႔တဲ့”။
ဤအရွင္က အေျခအေနမွန္ကို ရွင္းျပလိုက္သည္။ သူတို႔လည္း လွည့္ျပန္သြားၾကသည္။ ဤမွ်ႏွင့္ ကိစၥက မၿပီးေသး၊ ေနာက္သံုးရက္ခန္႔အၾကာည ၈-နာရီ ခန္႔တြင္ ရဲႏွင့္စစ္တပ္ ေက်ာင္းကို
လာ၀ိုင္းၾကျပန္သည္။ ဤအရွင္က တရားထိုင္သည့္ ဂူထဲမွအထြက္ သူတို႔ႏွင့္ တိုးသည္။ ဗိုလ္ႀကီး ဆိုသူက-
“ရတနာမာန္ေအာင္ ဆရာေတာ္လား” ဟု ေမးသည္။
“ဟုတ္ပါတယ္ ဒကာႀကီး”
“အရွင္ဘုရားကို သူပုန္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္တယ္၊ သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ လူေတြကို စည္းရံုးေနတယ္လို႔ သတင္းရလို႔ လာတာပါဘုရား”
ဤအရွင္က-
“ဒကာႀကီးတို႔ ဒီကိုလာတာ သံုးခါရွိၿပီ၊ ဒကာႀကီးတို႔ ထင္ထားသလို၊ သတင္း ရထားသလို မဟုတ္ပါဘူး၊ အခု ဦးပဥၨင္း တရားထိုင္ၿပီးလို႔ ထြက္လာတာပါ။
ဂူထဲလည္း ဒကာႀကီးတို႔ ရွာေဖြႏိုင္တယ္၊ ဦးပဥၨင္း ေက်ာင္းကိုလည္း ဒကာႀကီးတုိ႔ ရွာေဖြႏိုင္တယ္၊ ရွိတဲ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကိုလည္း ေမးျမန္းစစ္ေဆးသြားၾကပါ၊ ဦးပဥၨင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးလည္း
နားမလည္ဘူး၊ ကိုယ္နားမလည္တဲ့ အလုပ္ကိုလည္း ၀င္မလုပ္ဘူး၊ ဦးပဥၨင္း အလုပ္က တရားထိုင္မယ္၊
ဒကာ ဒကာမေတြလာရင္ တရားေဟာမယ္၊ တရားျပမယ္၊ ဒီအလုပ္ကလြဲၿပီး ဦးပဥၨင္း ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး၊ လုပ္လည္း မလုပ္ဘူး” ဟူ၍ေျပာလိုက္ေလသည္။
ဗိုလ္ႀကီး ျဖစ္သူလည္း သံသယ ရွင္းသြားပံုရသည္။ ေက်ာင္း၀င္း၊ ေက်ာင္းျပင္ စစ္ေဆးရွာေဖြကာ ျပန္ထြက္သြားသည္။ သည့္ေနာက္ ဆႏၵျပရန္လာေခၚေသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဘက္ရွိရာ ထြက္သြားၾကသည္။
ေနာက္က်မွ သိရသည္မွာ ထိုဘုန္းႀကီးကို သပိတ္ ေခါင္းေဆာင္မွန္း သိသြားသျဖင့္
ထုိဘုန္းႀကီးလည္း ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္သြားသည္ဟု သိရသည္။

တျခား ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးကိုလည္း အာရံုထဲ ျမင္ေယာင္လာသည္။ ဤအရွင္တို႔ ေက်ာင္းနားမွာ ရွိသည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ဘုန္းႀကီး ျဖစ္သည္။
ဤအရွင္ ဆြမ္းခံႂကြသည့္အခါ သူ႔ေက်ာင္းေရွ႕မွ ျဖတ္သြားရသည္။ တစ္ေန႔မွာ ထိုဘုန္းႀကီးက “ေဟ့- ေဂါတမေလး” ဟု လွမ္းေခၚသည္။ ဤအရွင္က
လွည့္အၾကည့္-
ပရိတ္တရားနာ တစ္ခုတြင္ ထိုဘုန္းႀကီးႏွင့္ ဤအရွင္ ဆံုရသည္။ ထိုဘုန္းႀကီးက ဤအရွင္အား “ဘာျဖစ္လို႔ သာသနာေတာ္ကို ဖ်က္ေနတာလဲ” ဟုေမးသည္။
ဤအရွင္သည္ မိမိထက္ အသက္လည္းႀကီး၊ ၀ါလည္းႀကီးေသာ ဆရာေတာ္ပင္ ျဖစ္၍ ရိုေသစြာပင္ “တပည့္ေတာ္ သာသနာ မဖ်က္ရပါဘုရား” ဟုေလွ်ာက္သည္။
ထိုအခါ ဘုန္းႀကီးက-
“ဖ်က္ေနတာေပါ့ဟ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ၀ါတြင္း ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳ ေပးရတာလဲ၊ ၀ါတြင္းမွာ ငွက္ေတာင္ အသိုက္မတင္ဘူး ကိုယ္ေတာ္” ဟုေျပာသည္။
ဤအရွင္က-
“ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္္ေတာ္ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳေပးတာ ကုသိုလ္လုပ္တာပါ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ေမြးေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳ ကုသိုလ္လုပ္တာပါ” ဟု ျပန္ေလွ်ာက္လိုက္သည္။
ထိုကိစၥကို ဤအရွင္သည္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ပိုင္း၌ ထိုဘုန္းႀကီးကို မေတြ႔ရေတာ့။ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ မသိ၊ မာတုဂါမတစ္ဦးႏွင့္ လူထြက္သြားသလိုလို ၾကားလိုက္ရသည္။
အမွန္ ၀န္ခံရလွ်င္ ဤအရွင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ ခရီးက ၾကမ္းတမ္းလွသည္။ သို႔ေသာ္ အခက္အခဲမ်ားေလ ပါရမီျပည့္ေလဟု သေဘာပိုက္ကာ အဆိုးေလာကဓံမွန္သမွ်ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံခဲ့သည္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ ဒုကၠရစရိယေတာင္မွာ ဤအရွင္ (၁၁) လၾကာ တရား အားထုတ္ဖူးသည္။ ေတာင္ထိပ္ေပၚတက္ၿပီး ဤအရွင္ တရားအားထုတ္ေနစဥ္ ထူးထူးျခားျခား ၿပိတၱာႀကီး တစ္ေကာင္ကိုေတြ႔ရဖူးသည္။ သူမထြက္လာမီ ေရွးဦးစြာ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီး ေအာက္ထဲမွ အသံႀကီးတစ္သံ ၾကားရသည္။ 

ထိုအသံႀကီးသည္တျဖည္းျဖည္း အျပင္ကို ထြက္လာၿပီးၾကည့္လိုက္သည့္အခါ ၿပိတၱာႀကီးတစ္ေကာင္ 
ေက်ာက္ေတာင္ကို ေဖာက္ထြက္လာေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ပံုသဏၭာန္ကေခါင္းမွာ ဒူးရင္းသီး ဆူးလိုမ်ိဳးေတြႏွင့္ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကိုယ္က တီေကာင္လိုေပ်ာ့စိစိႀကီး ျဖစ္သည္။ တီေကာင္ေတြ ကလည္း တစ္ကိုယ္လံုးကို ထိုးေနသည္။
ရဟန္းႀကီး၊ ငါက ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က လယ္သူေ႒း ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္၊ ဘုရား ၀တၱကေျမကို တစ္လံေလာက္ ေက်ာက္တိုင္စိုက္ၿပီး ခိုးယူခဲ့မိလို႔ ယခုလိုေက်ာက္ၿပိတၱာ ျဖစ္ေနရတာပါ” 
 ဟု ေျပာသံကိုလည္း ၾကားမိသည္။ ေမတၱာပို႔ၿပီး အမွ်ေ၀ျခင္း မျပဳမီမွာပင္ ေက်ာက္ေတာင္ထဲ ျပန္၀င္သြားသည္။
ဤအရွင္သည္ “ႏွလံုးသြင္းမွား၊ အပါယ္သြား၊ ႏွလံုးသြင္းမွန္၊ နိဗၺာန္စံ” ဟူေသာ စကားကို သတိရလိုက္သည္။
“လူတစ္သိန္း ေသလို႔ လူတစ္ေယာက္ ျပန္ျဖစ္ဖို႔ ခဲယဥ္းသလို၊ နတ္တစ္သိန္း ေသလို႔ နတ္တစ္ေယာက္ ျပန္ျဖစ္ဖို႔ ပို၍ ခက္ခဲသည္” ဟူေသာ စကားရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။
မေျပာမျဖစ္ ေျပာခ်င္သည့္ အေၾကာင္းတစ္ခု ကိုလည္း တင္ျပလိုပါေသးသည္။ အျခားမဟုတ္၊ မာရ္နတ္၏ သမီးမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ တဏွာ၊ ကရတိ၊ ရဂါ နတ္သမီး
သံုးပါးတုိ႔၏ အသင္း၀င္ မာတုဂါမမ်ားႏွင့္လည္း ၾကံဳရ၏။
ဤအရွင္မွာ ဓမၼရွိ၏။
သူတို႔က အဓမၼႏွင့္ တိုက္၏။
အဓမၼကို ဓမၼႏွင့္ ဤအရွင္သည္ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ပါ၏။

ဗာရာဏသီ မိဂဒါ၀ုန္မွာ သီတင္းသုံးခဲ့စဥ္က ျဖစ္သည္။
မွတ္မွတ္ရရ နႏၵိယသူႂကြယ္ ေက်ာင္းပ်က္ေနရာမွာ တရား အားထုတ္ေနစဥ္ ျဖစ္သည္။ ဤအရွင္ ရွိရာသို႔ မာတုဂါမသည္ ေရာက္လာ၏။ ရဲတင္းလွ၏။
ျဖားေယာင္းမႈကလည္း ရိုင္းလွ၏။
ဤအရွင္သည္ တရား အာရံုကိုသာ စူးစိုက္၍ ထားလိုက္၏။ ထို မာတုဂါမသည္ ေရွ႕မတိုးေတာ့ဘဲ တန္႔သြား၏။ ၿပီးေတာ့ တေစၦသရဲကုိ ေတြ႔သလိုလို
ေနာက္ျပန္လွည့္၍ ေျပးသြား၏။
အဓမၼကို ဓမၼျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း အတြက္ ဤအရွင္သည္ ေက်နပ္လွသည္။

ေၿမာက္ဦးဆရာေတာ္၏ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားကို ဤေနရာမွ ၿပန္လည္ႀကည္ညိဳေဖာ္ၿပပါသည္။

ဘ၀ၾကမ္းၾကမ္း ခရီးလမ္း

၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ျဖစ္ခဲ့ေသာ အေရးအခင္း ကာလအတြင္း ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရသည္ကိုလည္း ဤအရွင္သည္ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ရွိေနသည္။
ထိုစဥ္က ဤအရွင္သည္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၊ ရတနာမာန္ေအာင္ ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးေနသည္။ ဤအရွင္၏ ေက်ာင္းအနီးရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ဤအရွင္ကို ဆႏၵျပပြဲ လုိက္ပါဖို႔၊ တရားေဟာဖို႔ လာေခၚသည္။
ဤအရွင္က လူၾကားထဲမွာ စကားေျပာရတာကို ေၾကာက္သည္။ ေနာက္ၿပီး ဤအရွင္က ေလာကီလူတုိ႔၏ ဓေလ့စရိုက္ သဘာ၀ကို သိပ္နားမလည္။
လူၾကားထဲ စကားမေျပာတတ္။ ဆႏၵျပပြဲမွာ ေျပာရမွာက ႏိုင္ငံေရးစကား၊ ႏိုင္ငံေရးလည္း ဤအရွင္ နားမလည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရွင္က ျငင္းလိုက္၏။
သံုးရက္တိတိ ထုိဘုန္းႀကီးက လာေခၚသည္။
“ကိုယ္ေတာ့မွာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ေနာက္ခံအား ေကာင္းတယ္ လုိက္ခဲ့ပါ” ဟု ေခၚသည္။ ဤအရွင္က မလိုက္။
“တပည့္ေတာ္ မလိုက္လို႔ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ လာမၾကည္ညိဳေတာ့ဘူး ဆိုရင္လည္း တပည့္ေတာ္ ဒီေနရာက ထြက္သြားရံုပါပဲ ဘုရား” ဟုေျပာလိုက္ေတာ့ ထိုဘုန္းႀကီးလည္း လာမေခၚေတာ့။

ထိုစဥ္က ဤအရွင္ ေက်ာင္းတြင္ တရားအားထုတ္ရန္ ေရာက္ေနၾကေသာ ဒကာ၊ ဒကာမ ႏွစ္ဆယ္ အစိတ္ခန္႔ ရွိေနသည္။ ထိုဒကာ၊ ဒကာမကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္မည္။
“ရတနာမာန္ေအာင္ ဘုန္းႀကီး သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ ကိစၥ လူသူ စုရံုးေနတယ္” ဟု ရဲစခန္းသြားတိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။ည ၇-နာရီေလာက္မွာ ရဲစခန္းက စခန္းမွဴးႏွင့္ ရဲေတြ ေရာက္လာၾကသည္။
“လူေတြကို စုရံုးၿပီး သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ ဆိုတာ မွန္ပါသလား” တဲ့။ ဤအရွင္ကို စစ္ေမးသည္။
ဤအရွင္က မမွန္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္မ၀င္စားေၾကာင္း၊ ဘုန္းႀကီးသိတာက တရားထိုင္မယ္၊ တရားျပမယ္၊ တရားေဟာမယ္၊
အဲဒါကိုပဲ သိေၾကာင္း၊ အဲဒါကိုပဲ လုပ္ေနေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္။ ရဲေတြလည္း ေတြေတြေ၀ေ၀ ျဖစ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ျပန္ေတာ့ ျပန္သြားၾကသည္။

ေနာက္တစ္ပတ္ခန္႔ အၾကာတြင္ စစ္သားေတြ ေက်ာင္းကို လာ၀ိုင္းသည္။ “သူပန္ေတြ ေရာက္ေနေၾကာင္း သတင္းရလို႔တဲ့”။
ဤအရွင္က အေျခအေနမွန္ကို ရွင္းျပလိုက္သည္။ သူတို႔လည္း လွည့္ျပန္သြားၾကသည္။ ဤမွ်ႏွင့္ ကိစၥက မၿပီးေသး၊ ေနာက္သံုးရက္ခန္႔အၾကာည ၈-နာရီ ခန္႔တြင္ ရဲႏွင့္စစ္တပ္ ေက်ာင္းကို
လာ၀ိုင္းၾကျပန္သည္။ ဤအရွင္က တရားထိုင္သည့္ ဂူထဲမွအထြက္ သူတို႔ႏွင့္ တိုးသည္။ ဗိုလ္ႀကီး ဆိုသူက-
“ရတနာမာန္ေအာင္ ဆရာေတာ္လား” ဟု ေမးသည္။
“ဟုတ္ပါတယ္ ဒကာႀကီး”
“အရွင္ဘုရားကို သူပုန္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္တယ္၊ သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ လူေတြကို စည္းရံုးေနတယ္လို႔ သတင္းရလို႔ လာတာပါဘုရား”
ဤအရွင္က-
“ဒကာႀကီးတို႔ ဒီကိုလာတာ သံုးခါရွိၿပီ၊ ဒကာႀကီးတို႔ ထင္ထားသလို၊ သတင္း ရထားသလို မဟုတ္ပါဘူး၊ အခု ဦးပဥၨင္း တရားထိုင္ၿပီးလို႔ ထြက္လာတာပါ။
ဂူထဲလည္း ဒကာႀကီးတို႔ ရွာေဖြႏိုင္တယ္၊ ဦးပဥၨင္း ေက်ာင္းကိုလည္း ဒကာႀကီးတုိ႔ ရွာေဖြႏိုင္တယ္၊ ရွိတဲ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကိုလည္း ေမးျမန္းစစ္ေဆးသြားၾကပါ၊ ဦးပဥၨင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးလည္း
နားမလည္ဘူး၊ ကိုယ္နားမလည္တဲ့ အလုပ္ကိုလည္း ၀င္မလုပ္ဘူး၊ ဦးပဥၨင္း အလုပ္က တရားထိုင္မယ္၊
ဒကာ ဒကာမေတြလာရင္ တရားေဟာမယ္၊ တရားျပမယ္၊ ဒီအလုပ္ကလြဲၿပီး ဦးပဥၨင္း ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး၊ လုပ္လည္း မလုပ္ဘူး” ဟူ၍ေျပာလိုက္ေလသည္။
ဗိုလ္ႀကီး ျဖစ္သူလည္း သံသယ ရွင္းသြားပံုရသည္။ ေက်ာင္း၀င္း၊ ေက်ာင္းျပင္ စစ္ေဆးရွာေဖြကာ ျပန္ထြက္သြားသည္။ သည့္ေနာက္ ဆႏၵျပရန္လာေခၚေသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဘက္ရွိရာ ထြက္သြားၾကသည္။
ေနာက္က်မွ သိရသည္မွာ ထိုဘုန္းႀကီးကို သပိတ္ ေခါင္းေဆာင္မွန္း သိသြားသျဖင့္
ထုိဘုန္းႀကီးလည္း ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္သြားသည္ဟု သိရသည္။

တျခား ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးကိုလည္း အာရံုထဲ ျမင္ေယာင္လာသည္။ ဤအရွင္တို႔ ေက်ာင္းနားမွာ ရွိသည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ဘုန္းႀကီး ျဖစ္သည္။
ဤအရွင္ ဆြမ္းခံႂကြသည့္အခါ သူ႔ေက်ာင္းေရွ႕မွ ျဖတ္သြားရသည္။ တစ္ေန႔မွာ ထိုဘုန္းႀကီးက “ေဟ့- ေဂါတမေလး” ဟု လွမ္းေခၚသည္။ ဤအရွင္က
လွည့္အၾကည့္-
ပရိတ္တရားနာ တစ္ခုတြင္ ထိုဘုန္းႀကီးႏွင့္ ဤအရွင္ ဆံုရသည္။ ထိုဘုန္းႀကီးက ဤအရွင္အား “ဘာျဖစ္လို႔ သာသနာေတာ္ကို ဖ်က္ေနတာလဲ” ဟုေမးသည္။
ဤအရွင္သည္ မိမိထက္ အသက္လည္းႀကီး၊ ၀ါလည္းႀကီးေသာ ဆရာေတာ္ပင္ ျဖစ္၍ ရိုေသစြာပင္ “တပည့္ေတာ္ သာသနာ မဖ်က္ရပါဘုရား” ဟုေလွ်ာက္သည္။
ထိုအခါ ဘုန္းႀကီးက-
“ဖ်က္ေနတာေပါ့ဟ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ၀ါတြင္း ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳ ေပးရတာလဲ၊ ၀ါတြင္းမွာ ငွက္ေတာင္ အသိုက္မတင္ဘူး ကိုယ္ေတာ္” ဟုေျပာသည္။
ဤအရွင္က-
“ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္္ေတာ္ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳေပးတာ ကုသိုလ္လုပ္တာပါ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ေမြးေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳ ကုသိုလ္လုပ္တာပါ” ဟု ျပန္ေလွ်ာက္လိုက္သည္။
ထိုကိစၥကို ဤအရွင္သည္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ပိုင္း၌ ထိုဘုန္းႀကီးကို မေတြ႔ရေတာ့။ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ မသိ၊ မာတုဂါမတစ္ဦးႏွင့္ လူထြက္သြားသလိုလို ၾကားလိုက္ရသည္။
အမွန္ ၀န္ခံရလွ်င္ ဤအရွင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ ခရီးက ၾကမ္းတမ္းလွသည္။ သို႔ေသာ္ အခက္အခဲမ်ားေလ ပါရမီျပည့္ေလဟု သေဘာပိုက္ကာ အဆိုးေလာကဓံမွန္သမွ်ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံခဲ့သည္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ ဒုကၠရစရိယေတာင္မွာ ဤအရွင္ (၁၁) လၾကာ တရား အားထုတ္ဖူးသည္။ ေတာင္ထိပ္ေပၚတက္ၿပီး ဤအရွင္ တရားအားထုတ္ေနစဥ္ ထူးထူးျခားျခား ၿပိတၱာႀကီး တစ္ေကာင္ကိုေတြ႔ရဖူးသည္။ သူမထြက္လာမီ ေရွးဦးစြာ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီး ေအာက္ထဲမွ အသံႀကီးတစ္သံ ၾကားရသည္။ 

ထိုအသံႀကီးသည္တျဖည္းျဖည္း အျပင္ကို ထြက္လာၿပီးၾကည့္လိုက္သည့္အခါ ၿပိတၱာႀကီးတစ္ေကာင္ 
ေက်ာက္ေတာင္ကို ေဖာက္ထြက္လာေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ပံုသဏၭာန္ကေခါင္းမွာ ဒူးရင္းသီး ဆူးလိုမ်ိဳးေတြႏွင့္ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကိုယ္က တီေကာင္လိုေပ်ာ့စိစိႀကီး ျဖစ္သည္။ တီေကာင္ေတြ ကလည္း တစ္ကိုယ္လံုးကို ထိုးေနသည္။
ရဟန္းႀကီး၊ ငါက ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က လယ္သူေ႒း ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္၊ ဘုရား ၀တၱကေျမကို တစ္လံေလာက္ ေက်ာက္တိုင္စိုက္ၿပီး ခိုးယူခဲ့မိလို႔ ယခုလိုေက်ာက္ၿပိတၱာ ျဖစ္ေနရတာပါ” 
 ဟု ေျပာသံကိုလည္း ၾကားမိသည္။ ေမတၱာပို႔ၿပီး အမွ်ေ၀ျခင္း မျပဳမီမွာပင္ ေက်ာက္ေတာင္ထဲ ျပန္၀င္သြားသည္။
ဤအရွင္သည္ “ႏွလံုးသြင္းမွား၊ အပါယ္သြား၊ ႏွလံုးသြင္းမွန္၊ နိဗၺာန္စံ” ဟူေသာ စကားကို သတိရလိုက္သည္။
“လူတစ္သိန္း ေသလို႔ လူတစ္ေယာက္ ျပန္ျဖစ္ဖို႔ ခဲယဥ္းသလို၊ နတ္တစ္သိန္း ေသလို႔ နတ္တစ္ေယာက္ ျပန္ျဖစ္ဖို႔ ပို၍ ခက္ခဲသည္” ဟူေသာ စကားရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။
မေျပာမျဖစ္ ေျပာခ်င္သည့္ အေၾကာင္းတစ္ခု ကိုလည္း တင္ျပလိုပါေသးသည္။ အျခားမဟုတ္၊ မာရ္နတ္၏ သမီးမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ တဏွာ၊ ကရတိ၊ ရဂါ နတ္သမီး
သံုးပါးတုိ႔၏ အသင္း၀င္ မာတုဂါမမ်ားႏွင့္လည္း ၾကံဳရ၏။
ဤအရွင္မွာ ဓမၼရွိ၏။
သူတို႔က အဓမၼႏွင့္ တိုက္၏။
အဓမၼကို ဓမၼႏွင့္ ဤအရွင္သည္ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ပါ၏။

ဗာရာဏသီ မိဂဒါ၀ုန္မွာ သီတင္းသုံးခဲ့စဥ္က ျဖစ္သည္။
မွတ္မွတ္ရရ နႏၵိယသူႂကြယ္ ေက်ာင္းပ်က္ေနရာမွာ တရား အားထုတ္ေနစဥ္ ျဖစ္သည္။ ဤအရွင္ ရွိရာသို႔ မာတုဂါမသည္ ေရာက္လာ၏။ ရဲတင္းလွ၏။
ျဖားေယာင္းမႈကလည္း ရိုင္းလွ၏။
ဤအရွင္သည္ တရား အာရံုကိုသာ စူးစိုက္၍ ထားလိုက္၏။ ထို မာတုဂါမသည္ ေရွ႕မတိုးေတာ့ဘဲ တန္႔သြား၏။ ၿပီးေတာ့ တေစၦသရဲကုိ ေတြ႔သလိုလို
ေနာက္ျပန္လွည့္၍ ေျပးသြား၏။
အဓမၼကို ဓမၼျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း အတြက္ ဤအရွင္သည္ ေက်နပ္လွသည္။

ေၿမာက္ဦးဆရာေတာ္၏ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားကို ဤေနရာမွ ၿပန္လည္ႀကည္ညိဳေဖာ္ၿပပါသည္။

Tuesday, June 15, 2010

သက္သက္လြတ္ႏွင္႔ ပါဏာတိပါတ သိကၡာပုဒ္ ၿပႆနာ


အရွင္ဘုရား တရုတ္ ကိုးရီးယား တိဗက္ ထိုင္၀မ္ ေဟာင္ေကာင္ ဂ်ပန္စတဲ႔ မဟာယာနအႏြယ္၀င္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားဟာ ကိုယ္႔ေႀကာင္႔ တပါးေသာ သတၱ၀ါေတြ မေသေစႀကပါနဲ႔ ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ သက္သက္လြတ္ စားသုံးႀကပါတယ္၊
ဘုရားရွင္ကလဲ လူေတြ ခါး၀တ္ပုဆိုးကဲ႔သို႔ ေစာင္႔ထိန္းအပ္တဲ႔ ငါးပါးသီလ ထဲမွာ ပါဏာတိပါတ သိကၡာပုဒ္ကို ထည္႔သြင္းပညတ္ထားေတာ္မူပါတယ္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား အပါအ၀င္ ၿမန္မာဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အသားငါးကို စားသုံးေနႀကတယ္။

တကယ္လို႔ လူေတြ အားလုံးသာ အသားငါးေတြ အားလုံးေရွာင္ႀကဥ္ၿပီး သက္သက္လြတ္ စားႀကမယ္ ဆုိရင္ သတၱ၀ါေတြ ေသခ်ိန္မေရာက္ေသးပဲ မေသေတာ႔ဘူးေပါ႔ဘုရား၊ လူေတြက စားသုံးေနႀကလို႔သာ အသတ္ခံ ေနႀကရတာပါ၊ အဲဒီအခ်က္ကို တပည္႔ေတာ္ နားမလည္နိုင္ေအာင္ပဲ ၿဖစ္ေနပါတယ္၊ ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ေၿဖႀကားေပးပါအုံးဘုရား - --

ကိုေက်ာ္လြင္
Genting Highlands

ဂြ်န္လ ၁၅ ၇က္ေန႔က ေတာင္ေပၚေဒသကို ေရာက္ရင္းနဲ႔ ဒကာတစ္ေယာက္က ေမးလာတဲ႔ ေမးခြန္းေလးပါ၊ ေမးခ်င္စရာ သိသင္႔စရာေလးမို႔ စိတ္၀င္စားမိပါရဲ႕၊
ဒကာရဲ႕ ေမးခြန္းထဲကလို လူေတြအားလုံး မစားသုံးႀကဘူး ဆုိရင္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းပဲေပါ႔၊ သတၱ၀ါေတြ တိရိစၦာန္ေတြကိုလဲ ဇီ၀ိတဒါန ေပးလွဴရာေရာက္ပါတယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း ၿမတ္စြာဘုရားရွင္အားလုံးေသာ္မွ ခြ်တ္လို႔ မရနိုင္တဲ႔လူေတြ ( တနည္းအားၿဖင္႔ )ပါရမီ မၿပည္႔ေသးတဲ႔ လူေတြ ကို မခြ်တ္နိုင္ပါဘူး၊ ဆုိလိုတာက မတားၿမစ္နိုင္ဘူး၊ ဒီေတာ႔ ကမၼႆကာ - သတၱ၀ါတခု ကံတခုပဲ၊ ၿပဳသူအသစ္ ခံရသူ အေဟာင္း၊ ၀ဋ္ေႀကြးရွိလို႔ ခံႀကရတာ - ဆုိၿပီး မ်က္နွာလႊဲထားေတာ္မူခဲ႔ရတယ္၊

ဒီေနရာမွာ သက္သက္လြတ္အေႀကာင္းနဲ႔ စားလိုက္တဲ႔ အာဟာရက လူတေယာက္ကုိ သစၥာတရား ထုိးထြင္းသိနိုင္ဖို႔ ေက်းဇူးၿပဳပုံဆုိၿပီး အခ်က္ ၂ ခုနဲ႔ေၿဖႀကားပါမယ္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ သီးသန္႔ မစားအပ္တဲ႔ အသားငါးမ်ား ( ၁၀ )မ်ိဳးရွိတယ္။

၁။ လူသား ( ဇာတ္တူသား ၿဖစ္ေသာေႀကာင္႔ )
၂။ ဆင္သား ( ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အသုံးအေဆာင္ၿဖစ္ၿပီး အႏၱရာယ္ႀကိဳတင္ကာကြယ္နုိင္ေအာင္လို႔ )
၃။ ၿမင္းသား ( ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အသုံးအေဆာင္ၿဖစ္ၿပီး အႏၱရာယ္ႀကိဳတင္ကာကြယ္နုိင္ေအာင္လို႔ )
၄။ ေခြးသား ( စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ ၿဖစ္လို႔ )
၅။ ေၿမြသား ( စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ ၿဖစ္လို႔ )
၆။ က်ားသား ( အနံ႔ခံၿပီး စားသူကို အႏၱရာယ္ေပးတတ္လို႔ )
၇။ သစ္သား ( ။ )
၈။ ၿခေသၤ႔သား ( ။ )
၉။ ေအာင္းသား ( ။ )
၁၀။ ၀ံသား ( ။ )
အထက္ပါ အသားႀကီး ဆယ္မ်ိဳးက လြတ္တဲ႔ ႀကက္သား ၀က္သားစတာေတြမွာလဲ အစြန္းသုံးပါး လြတ္ရင္ ဘုန္ေပးနိင္တယ္ လို႔ ခြင္႔ၿပဳထားခဲ႔တယ္၊ အစြနး္သုံးပါး ဆိုတာက --

၁။ ဒိ႒မံသ - ကုိယ္႔ကို ရည္စူးၿပီး သတ္ၿဖတ္တယ္လို႔ မ်က္စိနဲ႔ တပ္အပ္ၿမင္ကာ ခ်က္ကပ္ထားတဲ႔ ဟင္းလ်ာ၊
၂။ သုတမံသ - ကုိယ္႔ကို ရည္စူးၿပီး သတ္ၿဖတ္ထားတယ္ လို႔ တဆင္႔စကား ႀကားကာ ခ်က္ထားတဲ႔ ဟင္းလ်ာ၊
၃။ ပရိသကၤ ိတ မံသ - ကုိယ္႔ကို ရည္စူးၿပီး သတ္ၿဖတ္ထားတယ္ လို႔ စိတ္က ယုံမွားရွိေနတဲ႔ ဟင္းလ်ာ၊
ေတြကို မဘုန္းေပးေကာင္းပါဘူး၊ စားသုံးခဲ႔ရင္ အၿပစ္ၿဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ ကိုယ္နဲ႔ သင္႔ေလ်ာ္တဲ႔ ဆႏၵရွိတဲ႔ရဟန္းေတာ္ေတြ စားလိုက စားနုိင္တယ္၊ မစားပဲ ေနလိုက ေနနိုင္ပါတယ္ လို႔ ကရုဏာေတာ္နဲ႔ ခြင္႔ၿပဳေတာ္မူခဲ႔တယ္၊ လူေတြမွာေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ မသတ္ရင္ စိတ္ႀကိဳက္ စားသုံးနိုင္ပါတယ္၊

ေနာက္တခ်က္က က်ယ္ေၿပာလွတဲ႔ စႀကာ၀ဠာကမၻာႀကီးထဲမွာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စရိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနတာေႀကာင္႔ ဘယ္လို တန္ခိုးရွင္ကမွ တိရိစၦာန္ေတြကို မသတ္ေအာင္ မစားသုံးေအာင္ မတားၿမစ္နိုင္ပါဘူး၊ ဘုရားရွင္က တားၿမစ္နိင္တယ္ ထားဦးေတာ႔ - အဲဒီ အကုသိုလ္သမားေတြကို အခ်ိန္ၿပည္႔ တားဆီးေနရတာနဲ႔ အက်ိဳးရွိတဲ႔ မဂ္တရား ဖိုလ္တရားေတြကို ေဟာဖို႔ အခ်ိန္ရွိမွာ ေလာက္ငွမွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔လဲ တ၇ားထူး ရနိုင္သူကို ပထမ ဦးစားေပး ေရြးခ်ယ္ ေခ်ခြ်တ္ေတာ္မူခဲ႔တာပါ။

ဒုတိယအခ်က္ၿဖစ္တဲ႔ အာဟာရက တရားထူးရဖို႔ ေက်းဇူးၿပဳပုံကေတာ႔ ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွား
ရွိစဥ္အခါက ရဟန္းေတာ္ အပါး ( ၆၀ ) ဟာ ၿမတ္စြာဘု၇ားဆီက ကမၼ႒ာန္းေတာင္းၿပီး သာ၀တၳိနဲ႔ ေ၀းလံတဲ႔ ေတာရြာတရြာမွာ ၀ါဆုိခဲ႔ႀကတယ္၊ အဲဒီရြာက ဒကာမႀကီးတေယာက္ကလဲ သိပ္ႀကည္ညိဳလြန္းလို႔ အစစအရာရာ လွဴဒါန္းေပးတယ္၊
တေန႔ေတာ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြ တရားအားထုတ္ေနတာကို ႀကည္႔ၿပီး တပည္႔ေတာ္လဲ အားထုတ္လို႔ ရနိုင္ပါသလား လို႔ ေမးလိုက္တာ ရနိုင္တယ္ ဆုိတာနဲ႔ ၃၂ ေကာ႒ာသ ကမၼ႒ာန္းေတာင္းၿပီး အခ်ိန္ၿပည္႔ အားထုတ္ေနသတဲ႔၊
မႀကာခင္မွာပဲ ဒကာမႀကီးက သုံးမဂ္ သုံးဖိုလ္ ဆုိက္ၿပီး ေလာကီ စ်ာန္ အဘိညာဥ္ႏွင္႔တကြ အနာဂါမ္အရိယာ ၿဖစ္သြားတယ္၊ တရားထူးရတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ - -
" ငါ႔ သားေတာ္ေတြ ငါ႔လို တရားထူး ရေနႀကၿပီလား - ဘယ္လို အဆင္႔ ေရာက္ေနႀကၿပီလဲ "လို႔ ႀကည္႔လို္က္ေတာ႔ အားလုံး ဟာ ပုထုဇဥ္ေတြပဲ ရွိေသးတာကို အဘိညာဥ္နဲ႔ ၿမင္ေတြ႔လိုက္ရေတာ႔ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္၊
ဘယ္လိုေတြေႀကာင္႔ တရားထူးမရနိုင္ႀကတာလဲ လို႔ ဆက္လက္ ဆင္ၿခင္ႀကည္႔ၿပန္ေတာ႔ --
ေသနာသန သပၸါယ - ေနရာထုိင္ခင္း အေအး အပူ ရာသီဥတု ေတြေတာ႔ မွ်တႀကပါတယ္၊
ပုဂၢလ သပၸါယ - တပါးနဲ႔ တပါး လည္းပဲ အမ်က္ေဒါသ စတာေတြမရွိပဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနႀက မွ်တႀကပါတယ္ -
ေဘာဇန သပၸါယ - စားသုံးေနရတဲ႔ အာဟာရကေတာ႔ မမွ်တႀကဘူး၊
ဒီေန႔ အခ်ဥ္ေလး စားခ်င္တဲ႔ ဆႏၵရွိေပမယ္႔ အခ်ဥ္ကို မစားရဘူး၊ အခ်ိဳကို ေတာင္႔တၿပန္ေတာ႔ အစပ္ အခါး အရသာရွိတဲ႔ ဟင္းေတြ ကို စားရၿပန္တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ စားခ်င္တာက တၿခား စားေနရတာက တမ်ိဳး ဆုိေတာ႔ မမွ်တဘူး ၿဖစ္ေနတယ္၊
အဘိညာဥ္နဲ႔ ဆင္ၿခင္ၿပီးတဲ႔ ေနာက္ေန႔မွာေတာ႔ ရဟန္းအပါး ၆၀ ဆႏၵ ရွိေနႀကတဲ႔ ဆြမ္း ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္ ဟင္းလ်ာ မွန္သမွ်ကုိ စီစဥ္ ဆက္ကပ္ ၿပီး အရွင္ဘုရားတို႔ အလုိရွိသမွ် လိုအပ္သေလာက္ ဘုန္းေပး
သုံးေဆာင္ေတာ္မူႀကပါဘုရား ဆုိၿပီး လွဴဒါန္းခဲ႔သတ႔ဲ၊

ရဟန္းဘ၀ ဆုိတာကလဲ သပိတ္ထဲ ေရာက္လာတာ ေလာင္းလွဴလိုက္တာကိုပဲ ဘုန္းေပးေနႀကရတာကိုး၊ ဂ်ီးမ်ားလို႔ မရဘူးေပါ႔၊ ဟင္းခ်ိဳ ပူပူေလး ေသာက္ခ်င္ေပမယ္႔ လွဴတဲ႔သူက ေအးတိေအးစက္ လွဴၿပန္ရင္ သပၸါယ မၿဖစ္ၿပန္ဘူး ၊ ဒါေႀကာင္႔လဲ ရဟန္း ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ကို (ဘိကၡတိ ယာစတီတိ ဘိကၡဳ )- ေတာင္းရမ္း အလွဴခံၿပီး အသက္ေမြးရတဲ႔ ဘ၀မို႔ ဘိကၡဳ ေခၚသတဲ႔၊
ေနာက္တမ်ိဳးက( ပရဒတၱဴပ ဇီ၀ီ )- သူတပါး ဆုိတဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြအေပၚမွာ မွီၿပီး အသက္ေမြးရတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြ လို႔ ဆုိၿပန္ေသးတယ္၊ ဒါက ထားပါေတာ႔ -
ဒီေနာက္မွာ လိုအပ္တဲ႔ အစာ အာဟာရကို သုံးေဆာင္ၿပီး ေဘာဇန သပၸါယ မွ်တေနႀကတဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ တရားအားထုတ္လိုက္တာ သမာဓိေတြ အဆင္႔ဆင္႔ တက္ကာ တည္ႀကည္ၿပီး အပါး ( ၆၀ ) လုံး ပဋိသမၻိဒါ ေလးပါး စ်ာန္ အဘိညာဥ္အားလုံးနွင္႔တကြ ရဟႏၱာ ၿဖစ္သြားႀကတယ္၊

ရဟႏၱာၿဖစ္ႀကတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ အဘိညာဥ္နဲ႔ ဆင္ၿခင္ ႀကည္႔ၿပန္ေတာ႔ --
 " ေအာ္ -- ငါတုိ႔ အားလုံးရဲ႕ မယ္ေတာ္ႀကီး မာတိက မာတာ ဟာ ငါတို႔ အေပၚမွာ သိပ္ၿပီး ေက်းဇူးမ်ားတာပဲ၊ သူရွိေနလို႔သာ ငါတုိ႔ တရားထူးရနိုင္ေပတယ္ "- လို႔ ေက်းဇူးကို ၿမင္ေတာ္မူႀကၿပီး ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ႀက၇သတဲ႔၊
ဒီေနရာမွာ အကယ္၍မ်ား တရားအားထုတ္ေနသူအားလုံးအတြက္ လို္အပ္တဲ႔ ေဘာဇန သပၸါယ ကို မရခဲ႔လ်င္ တရားထူး မရနိုင္ဘူး ဆုိတာ ထင္ရွားေနပါတယ္၊ အသားငါးေတြ ကို ေရွာင္ႀကဥ္ဖို႔ စြဲကိုင္ေနလ်င္ ထုိရဟန္းေတာ္မ်ား ရဟႏၱာၿဖစ္နုိင္ဦးမည္ မဟုတ္ေပ။

ဒါေႀကာင္႔လဲ ယခုအခါ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ ဒကာ ဒကာမမ်ားက ဘုန္းႀကီး ၇ဟန္းေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္သည္႔အခါ ခ်ိဳ ခ်ဥ္ စပ္ အခါး၊ အဖန္ အရသာ စသည္ၿဖင္႔ သစ္သီး၀လံ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ စုံစုံလင္လင္ ဆက္ကပ္ေနႀကသည္ဟု စာေရးသူက ထင္ၿမင္မိပါတယ္ ၊

တင္ပါ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား၊ ေက်နပ္ပါတယ္ တဲ႔။

နည္းမွန္ လမ္းမွန္ၿဖင္႔ တရားထူးတရားၿမတ္ကို ထုိးထြင္းသိၿမင္နိုင္ႀကပါေစ --

အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ ( ပန္းကမၻာ )
က်မ္းကုိး၊
မဟာ၀ဂၢပါဠိ၊ ၀ိနယပိဋက၊
အညတရဘိကၡဳ၀တၳဳ
ဓမၼပဒ၊ စိတၱ၀ဂၢ၊

TAN SRI ( DR.) LIM GOH TONG တည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔  Genting Highlands  ကို 1964 ခုနွစ္ကတည္းက စတင္ တည္ေထာင္ခဲ႔တာ ဆုိေတာ႔ နွစ္ေပါင္း ၄၅ နွစ္ သက္တမ္းရွိခဲ႔ၿပီ

သက္သက္လြတ္ႏွင္႔ ပါဏာတိပါတ သိကၡာပုဒ္ ၿပႆနာ


အရွင္ဘုရား တရုတ္ ကိုးရီးယား တိဗက္ ထိုင္၀မ္ ေဟာင္ေကာင္ ဂ်ပန္စတဲ႔ မဟာယာနအႏြယ္၀င္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားဟာ ကိုယ္႔ေႀကာင္႔ တပါးေသာ သတၱ၀ါေတြ မေသေစႀကပါနဲ႔ ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ သက္သက္လြတ္ စားသုံးႀကပါတယ္၊
ဘုရားရွင္ကလဲ လူေတြ ခါး၀တ္ပုဆိုးကဲ႔သို႔ ေစာင္႔ထိန္းအပ္တဲ႔ ငါးပါးသီလ ထဲမွာ ပါဏာတိပါတ သိကၡာပုဒ္ကို ထည္႔သြင္းပညတ္ထားေတာ္မူပါတယ္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား အပါအ၀င္ ၿမန္မာဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အသားငါးကို စားသုံးေနႀကတယ္။

တကယ္လို႔ လူေတြ အားလုံးသာ အသားငါးေတြ အားလုံးေရွာင္ႀကဥ္ၿပီး သက္သက္လြတ္ စားႀကမယ္ ဆုိရင္ သတၱ၀ါေတြ ေသခ်ိန္မေရာက္ေသးပဲ မေသေတာ႔ဘူးေပါ႔ဘုရား၊ လူေတြက စားသုံးေနႀကလို႔သာ အသတ္ခံ ေနႀကရတာပါ၊ အဲဒီအခ်က္ကို တပည္႔ေတာ္ နားမလည္နိုင္ေအာင္ပဲ ၿဖစ္ေနပါတယ္၊ ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ေၿဖႀကားေပးပါအုံးဘုရား - --

ကိုေက်ာ္လြင္
Genting Highlands

ဂြ်န္လ ၁၅ ၇က္ေန႔က ေတာင္ေပၚေဒသကို ေရာက္ရင္းနဲ႔ ဒကာတစ္ေယာက္က ေမးလာတဲ႔ ေမးခြန္းေလးပါ၊ ေမးခ်င္စရာ သိသင္႔စရာေလးမို႔ စိတ္၀င္စားမိပါရဲ႕၊
ဒကာရဲ႕ ေမးခြန္းထဲကလို လူေတြအားလုံး မစားသုံးႀကဘူး ဆုိရင္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းပဲေပါ႔၊ သတၱ၀ါေတြ တိရိစၦာန္ေတြကိုလဲ ဇီ၀ိတဒါန ေပးလွဴရာေရာက္ပါတယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း ၿမတ္စြာဘုရားရွင္အားလုံးေသာ္မွ ခြ်တ္လို႔ မရနိုင္တဲ႔လူေတြ ( တနည္းအားၿဖင္႔ )ပါရမီ မၿပည္႔ေသးတဲ႔ လူေတြ ကို မခြ်တ္နိုင္ပါဘူး၊ ဆုိလိုတာက မတားၿမစ္နိုင္ဘူး၊ ဒီေတာ႔ ကမၼႆကာ - သတၱ၀ါတခု ကံတခုပဲ၊ ၿပဳသူအသစ္ ခံရသူ အေဟာင္း၊ ၀ဋ္ေႀကြးရွိလို႔ ခံႀကရတာ - ဆုိၿပီး မ်က္နွာလႊဲထားေတာ္မူခဲ႔ရတယ္၊

ဒီေနရာမွာ သက္သက္လြတ္အေႀကာင္းနဲ႔ စားလိုက္တဲ႔ အာဟာရက လူတေယာက္ကုိ သစၥာတရား ထုိးထြင္းသိနိုင္ဖို႔ ေက်းဇူးၿပဳပုံဆုိၿပီး အခ်က္ ၂ ခုနဲ႔ေၿဖႀကားပါမယ္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ သီးသန္႔ မစားအပ္တဲ႔ အသားငါးမ်ား ( ၁၀ )မ်ိဳးရွိတယ္။

၁။ လူသား ( ဇာတ္တူသား ၿဖစ္ေသာေႀကာင္႔ )
၂။ ဆင္သား ( ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အသုံးအေဆာင္ၿဖစ္ၿပီး အႏၱရာယ္ႀကိဳတင္ကာကြယ္နုိင္ေအာင္လို႔ )
၃။ ၿမင္းသား ( ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အသုံးအေဆာင္ၿဖစ္ၿပီး အႏၱရာယ္ႀကိဳတင္ကာကြယ္နုိင္ေအာင္လို႔ )
၄။ ေခြးသား ( စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ ၿဖစ္လို႔ )
၅။ ေၿမြသား ( စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ ၿဖစ္လို႔ )
၆။ က်ားသား ( အနံ႔ခံၿပီး စားသူကို အႏၱရာယ္ေပးတတ္လို႔ )
၇။ သစ္သား ( ။ )
၈။ ၿခေသၤ႔သား ( ။ )
၉။ ေအာင္းသား ( ။ )
၁၀။ ၀ံသား ( ။ )
အထက္ပါ အသားႀကီး ဆယ္မ်ိဳးက လြတ္တဲ႔ ႀကက္သား ၀က္သားစတာေတြမွာလဲ အစြန္းသုံးပါး လြတ္ရင္ ဘုန္ေပးနိင္တယ္ လို႔ ခြင္႔ၿပဳထားခဲ႔တယ္၊ အစြနး္သုံးပါး ဆိုတာက --

၁။ ဒိ႒မံသ - ကုိယ္႔ကို ရည္စူးၿပီး သတ္ၿဖတ္တယ္လို႔ မ်က္စိနဲ႔ တပ္အပ္ၿမင္ကာ ခ်က္ကပ္ထားတဲ႔ ဟင္းလ်ာ၊
၂။ သုတမံသ - ကုိယ္႔ကို ရည္စူးၿပီး သတ္ၿဖတ္ထားတယ္ လို႔ တဆင္႔စကား ႀကားကာ ခ်က္ထားတဲ႔ ဟင္းလ်ာ၊
၃။ ပရိသကၤ ိတ မံသ - ကုိယ္႔ကို ရည္စူးၿပီး သတ္ၿဖတ္ထားတယ္ လို႔ စိတ္က ယုံမွားရွိေနတဲ႔ ဟင္းလ်ာ၊
ေတြကို မဘုန္းေပးေကာင္းပါဘူး၊ စားသုံးခဲ႔ရင္ အၿပစ္ၿဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ ကိုယ္နဲ႔ သင္႔ေလ်ာ္တဲ႔ ဆႏၵရွိတဲ႔ရဟန္းေတာ္ေတြ စားလိုက စားနုိင္တယ္၊ မစားပဲ ေနလိုက ေနနိုင္ပါတယ္ လို႔ ကရုဏာေတာ္နဲ႔ ခြင္႔ၿပဳေတာ္မူခဲ႔တယ္၊ လူေတြမွာေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ မသတ္ရင္ စိတ္ႀကိဳက္ စားသုံးနိုင္ပါတယ္၊

ေနာက္တခ်က္က က်ယ္ေၿပာလွတဲ႔ စႀကာ၀ဠာကမၻာႀကီးထဲမွာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စရိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနတာေႀကာင္႔ ဘယ္လို တန္ခိုးရွင္ကမွ တိရိစၦာန္ေတြကို မသတ္ေအာင္ မစားသုံးေအာင္ မတားၿမစ္နိုင္ပါဘူး၊ ဘုရားရွင္က တားၿမစ္နိင္တယ္ ထားဦးေတာ႔ - အဲဒီ အကုသိုလ္သမားေတြကို အခ်ိန္ၿပည္႔ တားဆီးေနရတာနဲ႔ အက်ိဳးရွိတဲ႔ မဂ္တရား ဖိုလ္တရားေတြကို ေဟာဖို႔ အခ်ိန္ရွိမွာ ေလာက္ငွမွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔လဲ တ၇ားထူး ရနိုင္သူကို ပထမ ဦးစားေပး ေရြးခ်ယ္ ေခ်ခြ်တ္ေတာ္မူခဲ႔တာပါ။

ဒုတိယအခ်က္ၿဖစ္တဲ႔ အာဟာရက တရားထူးရဖို႔ ေက်းဇူးၿပဳပုံကေတာ႔ ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွား
ရွိစဥ္အခါက ရဟန္းေတာ္ အပါး ( ၆၀ ) ဟာ ၿမတ္စြာဘု၇ားဆီက ကမၼ႒ာန္းေတာင္းၿပီး သာ၀တၳိနဲ႔ ေ၀းလံတဲ႔ ေတာရြာတရြာမွာ ၀ါဆုိခဲ႔ႀကတယ္၊ အဲဒီရြာက ဒကာမႀကီးတေယာက္ကလဲ သိပ္ႀကည္ညိဳလြန္းလို႔ အစစအရာရာ လွဴဒါန္းေပးတယ္၊
တေန႔ေတာ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြ တရားအားထုတ္ေနတာကို ႀကည္႔ၿပီး တပည္႔ေတာ္လဲ အားထုတ္လို႔ ရနိုင္ပါသလား လို႔ ေမးလိုက္တာ ရနိုင္တယ္ ဆုိတာနဲ႔ ၃၂ ေကာ႒ာသ ကမၼ႒ာန္းေတာင္းၿပီး အခ်ိန္ၿပည္႔ အားထုတ္ေနသတဲ႔၊
မႀကာခင္မွာပဲ ဒကာမႀကီးက သုံးမဂ္ သုံးဖိုလ္ ဆုိက္ၿပီး ေလာကီ စ်ာန္ အဘိညာဥ္ႏွင္႔တကြ အနာဂါမ္အရိယာ ၿဖစ္သြားတယ္၊ တရားထူးရတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ - -
" ငါ႔ သားေတာ္ေတြ ငါ႔လို တရားထူး ရေနႀကၿပီလား - ဘယ္လို အဆင္႔ ေရာက္ေနႀကၿပီလဲ "လို႔ ႀကည္႔လို္က္ေတာ႔ အားလုံး ဟာ ပုထုဇဥ္ေတြပဲ ရွိေသးတာကို အဘိညာဥ္နဲ႔ ၿမင္ေတြ႔လိုက္ရေတာ႔ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္၊
ဘယ္လိုေတြေႀကာင္႔ တရားထူးမရနိုင္ႀကတာလဲ လို႔ ဆက္လက္ ဆင္ၿခင္ႀကည္႔ၿပန္ေတာ႔ --
ေသနာသန သပၸါယ - ေနရာထုိင္ခင္း အေအး အပူ ရာသီဥတု ေတြေတာ႔ မွ်တႀကပါတယ္၊
ပုဂၢလ သပၸါယ - တပါးနဲ႔ တပါး လည္းပဲ အမ်က္ေဒါသ စတာေတြမရွိပဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနႀက မွ်တႀကပါတယ္ -
ေဘာဇန သပၸါယ - စားသုံးေနရတဲ႔ အာဟာရကေတာ႔ မမွ်တႀကဘူး၊
ဒီေန႔ အခ်ဥ္ေလး စားခ်င္တဲ႔ ဆႏၵရွိေပမယ္႔ အခ်ဥ္ကို မစားရဘူး၊ အခ်ိဳကို ေတာင္႔တၿပန္ေတာ႔ အစပ္ အခါး အရသာရွိတဲ႔ ဟင္းေတြ ကို စားရၿပန္တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ စားခ်င္တာက တၿခား စားေနရတာက တမ်ိဳး ဆုိေတာ႔ မမွ်တဘူး ၿဖစ္ေနတယ္၊
အဘိညာဥ္နဲ႔ ဆင္ၿခင္ၿပီးတဲ႔ ေနာက္ေန႔မွာေတာ႔ ရဟန္းအပါး ၆၀ ဆႏၵ ရွိေနႀကတဲ႔ ဆြမ္း ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္ ဟင္းလ်ာ မွန္သမွ်ကုိ စီစဥ္ ဆက္ကပ္ ၿပီး အရွင္ဘုရားတို႔ အလုိရွိသမွ် လိုအပ္သေလာက္ ဘုန္းေပး
သုံးေဆာင္ေတာ္မူႀကပါဘုရား ဆုိၿပီး လွဴဒါန္းခဲ႔သတ႔ဲ၊

ရဟန္းဘ၀ ဆုိတာကလဲ သပိတ္ထဲ ေရာက္လာတာ ေလာင္းလွဴလိုက္တာကိုပဲ ဘုန္းေပးေနႀကရတာကိုး၊ ဂ်ီးမ်ားလို႔ မရဘူးေပါ႔၊ ဟင္းခ်ိဳ ပူပူေလး ေသာက္ခ်င္ေပမယ္႔ လွဴတဲ႔သူက ေအးတိေအးစက္ လွဴၿပန္ရင္ သပၸါယ မၿဖစ္ၿပန္ဘူး ၊ ဒါေႀကာင္႔လဲ ရဟန္း ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ကို (ဘိကၡတိ ယာစတီတိ ဘိကၡဳ )- ေတာင္းရမ္း အလွဴခံၿပီး အသက္ေမြးရတဲ႔ ဘ၀မို႔ ဘိကၡဳ ေခၚသတဲ႔၊
ေနာက္တမ်ိဳးက( ပရဒတၱဴပ ဇီ၀ီ )- သူတပါး ဆုိတဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြအေပၚမွာ မွီၿပီး အသက္ေမြးရတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြ လို႔ ဆုိၿပန္ေသးတယ္၊ ဒါက ထားပါေတာ႔ -
ဒီေနာက္မွာ လိုအပ္တဲ႔ အစာ အာဟာရကို သုံးေဆာင္ၿပီး ေဘာဇန သပၸါယ မွ်တေနႀကတဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ တရားအားထုတ္လိုက္တာ သမာဓိေတြ အဆင္႔ဆင္႔ တက္ကာ တည္ႀကည္ၿပီး အပါး ( ၆၀ ) လုံး ပဋိသမၻိဒါ ေလးပါး စ်ာန္ အဘိညာဥ္အားလုံးနွင္႔တကြ ရဟႏၱာ ၿဖစ္သြားႀကတယ္၊

ရဟႏၱာၿဖစ္ႀကတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ အဘိညာဥ္နဲ႔ ဆင္ၿခင္ ႀကည္႔ၿပန္ေတာ႔ --
 " ေအာ္ -- ငါတုိ႔ အားလုံးရဲ႕ မယ္ေတာ္ႀကီး မာတိက မာတာ ဟာ ငါတို႔ အေပၚမွာ သိပ္ၿပီး ေက်းဇူးမ်ားတာပဲ၊ သူရွိေနလို႔သာ ငါတုိ႔ တရားထူးရနိုင္ေပတယ္ "- လို႔ ေက်းဇူးကို ၿမင္ေတာ္မူႀကၿပီး ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ႀက၇သတဲ႔၊
ဒီေနရာမွာ အကယ္၍မ်ား တရားအားထုတ္ေနသူအားလုံးအတြက္ လို္အပ္တဲ႔ ေဘာဇန သပၸါယ ကို မရခဲ႔လ်င္ တရားထူး မရနိုင္ဘူး ဆုိတာ ထင္ရွားေနပါတယ္၊ အသားငါးေတြ ကို ေရွာင္ႀကဥ္ဖို႔ စြဲကိုင္ေနလ်င္ ထုိရဟန္းေတာ္မ်ား ရဟႏၱာၿဖစ္နုိင္ဦးမည္ မဟုတ္ေပ။

ဒါေႀကာင္႔လဲ ယခုအခါ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ ဒကာ ဒကာမမ်ားက ဘုန္းႀကီး ၇ဟန္းေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္သည္႔အခါ ခ်ိဳ ခ်ဥ္ စပ္ အခါး၊ အဖန္ အရသာ စသည္ၿဖင္႔ သစ္သီး၀လံ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ စုံစုံလင္လင္ ဆက္ကပ္ေနႀကသည္ဟု စာေရးသူက ထင္ၿမင္မိပါတယ္ ၊

တင္ပါ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား၊ ေက်နပ္ပါတယ္ တဲ႔။

နည္းမွန္ လမ္းမွန္ၿဖင္႔ တရားထူးတရားၿမတ္ကို ထုိးထြင္းသိၿမင္နိုင္ႀကပါေစ --

အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ ( ပန္းကမၻာ )
က်မ္းကုိး၊
မဟာ၀ဂၢပါဠိ၊ ၀ိနယပိဋက၊
အညတရဘိကၡဳ၀တၳဳ
ဓမၼပဒ၊ စိတၱ၀ဂၢ၊

TAN SRI ( DR.) LIM GOH TONG တည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔  Genting Highlands  ကို 1964 ခုနွစ္ကတည္းက စတင္ တည္ေထာင္ခဲ႔တာ ဆုိေတာ႔ နွစ္ေပါင္း ၄၅ နွစ္ သက္တမ္းရွိခဲ႔ၿပီ

Friday, June 11, 2010

ဘုံေဘတခြင္ ေရာက္ခဲ႔သမွ် အပိုင္း ၅

ေက်ာင္းကိစၥေတြ ၿပီးစီးလို႔ ေနာက္ထပ္ အလည္ေရာက္ၿဖစ္ခဲ႔တာက အဲဒီနိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရး ၿမိဳ႕ေတာ္လို႔ သမုတ္ထားတဲ႔ Pune ( သူတို႔အေခၚ ပနား) ပုေနးၿမိဳ႕ပါ၊ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ ၿဖစ္တာနဲ႔အညီ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ၿပီး ေနခ်င္စရာေကာင္းပါတယ္၊ ရာသီဥတု သာယာၿပီး ၿမန္မာၿပည္က ၿပင္ဦးလြင္ ၿမိဳ႔ေလာက္ပဲ အပူခ်ိန္ ရွိမယ္ ထင္တယ္၊ ေတာင္ႀကီး ကေလာ ေအာင္ပန္း တို႔ေလာက္လဲ မေအးၿပန္ဘူး၊

က်ယ္၀န္းတဲ႔ University Of Pune ပုေနးတကၠသိုလ္ကို ေလ႔လာၿဖစ္ခ႔ဲ႔ေပမယ္႔ ဘာသာရပ္တခုအတြက္ ႒ာနေတြ တည္ေနရာအေဆာင္ေတြက ေ၀းလံ တာေႀကာင္႔ စုံေအာင္ မေရာက္ၿဖစ္ခဲ႔ဘူး၊ ဘြဲ႕နွင္းသဘင္အေဆာင္နဲ႔ ဂ်ယကာ စာႀကည္႔တုိက္၊ သိပၸံပညာ႒ာန၊ ရုကၡေဗဒ႒ာန၊ နည္းပညာ႒ာန၊ စီးပြားစီမံ ႒ာန၊ ဇီ၀နည္းပညာ႒ာန၊ စတဲ႔ မွတ္မိတာေတြေလာက္ပဲ ေရာက္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္၊


ေတာင္ေပၚ ပုေနးၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ သဘာ၀ အလွမ်ား


ၿပဳၿပင္ေနဆဲ တကၠသိုလ္ထဲက ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ ခန္းမ လို႔ ဆိုပါတယ္

ဘြ႔ဲနွင္းသဘင္ အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေက်ာက္စာ ေမာ္ကြန္း

“ နကၡတၱံ ပဋိမာေနႏၲံ၊ အေတၳာ ဗာလံ ဥပစၥဂါ။
အေတၳာ အတၳႆ နကၡတၱံ၊ ကိ ံ ကရိႆႏိၲ တာရကာတိ။”

နကၡတ္ေကာင္းကို ေစာင့္ၿပီးမွ လုပ္မယ္ ဆုိတဲ႔ လူမိုက္ကို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အခြင္႔အလမ္းေတြက မဆုံးရွဳံးသင္႔ပဲ ဆုံးရွဳံးသြားလိမ္႔မယ္၊ ေကာင္းတဲ႔အလုပ္ကို လုပ္ေနသူအတြက္ အၿမဲတမ္း နကၡတ္ေကာင္း ရွိေနမွာပါပဲ၊ ေကာင္းကင္မွာ သြားေနတဲ႔ နကၡတ္ေတြက ကိုယ္႔အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဘာမွ လုပ္မေပးနိုင္ပါဘူး ။
(ဧကနိပါတ္၊ နကၡတၱဇာတက)


 ဂ်ယကာ စာႀကည္႔တိုက္

သိပၸံနွင္႔ နည္းပညာ ႒ာန

ဇီ၀ေဗဒ ႒ာန အေဆာက္အဦး အခ်ိဳ႕

အခါေကာင္းကို ေစာင္႔ေနရင္ ၿပီးဆုံးနို္င္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး ဆုိေတာ႔ ၿပီးၿပတ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္သင္႔လုပ္ထုိက္တာေတြကို လုပ္ၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။
အိႏိၵယေၿမကို ႀကာႀကာ မေနခ်င္တဲ႔ စာေရးသူတေယာက္ အခုေတာ႔ ကြာလာလမ္ပူ Kepong ကပုန္းေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္ ဣႏၵက ရဲ႕ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ႀကိဳဆုိမွဳနဲ႔အတူ ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပန္ေရာက္ေနသလိုပဲခံစားမိပါရဲ႕။ ကြာလာလမ္ပူကိုေရာက္မွပဲ အိႏိၵယခရီးစဥ္အေႀကာင္း ၿပန္ေရးၿဖစ္ပါတယ္။ ၿမန္မာအစားအစာေတြနဲ႔ ေ၀းေနခဲ႔တာ ႀကာၿပီဆုိေတာ႔ အစားအစာေတြကို ဘုန္းေပးရတိုင္း အစားအေသာက္ ရွားပါးၿပီး ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ၿဖစ္သလို ပညာသင္ေနႀကရတဲ႔ ၿမန္မာရဟန္းေတာ္ ေနာင္ေတာ္ ညီေတာ္မ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးညြတ္ရင္း -- --

ဘုံေဘတခြင္ ေရာက္ခဲ႔သမွ် အပိုင္း ၅

ေက်ာင္းကိစၥေတြ ၿပီးစီးလို႔ ေနာက္ထပ္ အလည္ေရာက္ၿဖစ္ခဲ႔တာက အဲဒီနိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရး ၿမိဳ႕ေတာ္လို႔ သမုတ္ထားတဲ႔ Pune ( သူတို႔အေခၚ ပနား) ပုေနးၿမိဳ႕ပါ၊ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ ၿဖစ္တာနဲ႔အညီ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ၿပီး ေနခ်င္စရာေကာင္းပါတယ္၊ ရာသီဥတု သာယာၿပီး ၿမန္မာၿပည္က ၿပင္ဦးလြင္ ၿမိဳ႔ေလာက္ပဲ အပူခ်ိန္ ရွိမယ္ ထင္တယ္၊ ေတာင္ႀကီး ကေလာ ေအာင္ပန္း တို႔ေလာက္လဲ မေအးၿပန္ဘူး၊

က်ယ္၀န္းတဲ႔ University Of Pune ပုေနးတကၠသိုလ္ကို ေလ႔လာၿဖစ္ခ႔ဲ႔ေပမယ္႔ ဘာသာရပ္တခုအတြက္ ႒ာနေတြ တည္ေနရာအေဆာင္ေတြက ေ၀းလံ တာေႀကာင္႔ စုံေအာင္ မေရာက္ၿဖစ္ခဲ႔ဘူး၊ ဘြဲ႕နွင္းသဘင္အေဆာင္နဲ႔ ဂ်ယကာ စာႀကည္႔တုိက္၊ သိပၸံပညာ႒ာန၊ ရုကၡေဗဒ႒ာန၊ နည္းပညာ႒ာန၊ စီးပြားစီမံ ႒ာန၊ ဇီ၀နည္းပညာ႒ာန၊ စတဲ႔ မွတ္မိတာေတြေလာက္ပဲ ေရာက္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္၊


ေတာင္ေပၚ ပုေနးၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ သဘာ၀ အလွမ်ား


ၿပဳၿပင္ေနဆဲ တကၠသိုလ္ထဲက ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ ခန္းမ လို႔ ဆိုပါတယ္

ဘြ႔ဲနွင္းသဘင္ အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေက်ာက္စာ ေမာ္ကြန္း

“ နကၡတၱံ ပဋိမာေနႏၲံ၊ အေတၳာ ဗာလံ ဥပစၥဂါ။
အေတၳာ အတၳႆ နကၡတၱံ၊ ကိ ံ ကရိႆႏိၲ တာရကာတိ။”

နကၡတ္ေကာင္းကို ေစာင့္ၿပီးမွ လုပ္မယ္ ဆုိတဲ႔ လူမိုက္ကို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အခြင္႔အလမ္းေတြက မဆုံးရွဳံးသင္႔ပဲ ဆုံးရွဳံးသြားလိမ္႔မယ္၊ ေကာင္းတဲ႔အလုပ္ကို လုပ္ေနသူအတြက္ အၿမဲတမ္း နကၡတ္ေကာင္း ရွိေနမွာပါပဲ၊ ေကာင္းကင္မွာ သြားေနတဲ႔ နကၡတ္ေတြက ကိုယ္႔အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဘာမွ လုပ္မေပးနိုင္ပါဘူး ။
(ဧကနိပါတ္၊ နကၡတၱဇာတက)


 ဂ်ယကာ စာႀကည္႔တိုက္

သိပၸံနွင္႔ နည္းပညာ ႒ာန

ဇီ၀ေဗဒ ႒ာန အေဆာက္အဦး အခ်ိဳ႕

အခါေကာင္းကို ေစာင္႔ေနရင္ ၿပီးဆုံးနို္င္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး ဆုိေတာ႔ ၿပီးၿပတ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္သင္႔လုပ္ထုိက္တာေတြကို လုပ္ၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။
အိႏိၵယေၿမကို ႀကာႀကာ မေနခ်င္တဲ႔ စာေရးသူတေယာက္ အခုေတာ႔ ကြာလာလမ္ပူ Kepong ကပုန္းေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္ ဣႏၵက ရဲ႕ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ႀကိဳဆုိမွဳနဲ႔အတူ ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပန္ေရာက္ေနသလိုပဲခံစားမိပါရဲ႕။ ကြာလာလမ္ပူကိုေရာက္မွပဲ အိႏိၵယခရီးစဥ္အေႀကာင္း ၿပန္ေရးၿဖစ္ပါတယ္။ ၿမန္မာအစားအစာေတြနဲ႔ ေ၀းေနခဲ႔တာ ႀကာၿပီဆုိေတာ႔ အစားအစာေတြကို ဘုန္းေပးရတိုင္း အစားအေသာက္ ရွားပါးၿပီး ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ၿဖစ္သလို ပညာသင္ေနႀကရတဲ႔ ၿမန္မာရဟန္းေတာ္ ေနာင္ေတာ္ ညီေတာ္မ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးညြတ္ရင္း -- --

Thursday, June 10, 2010

ဘုံေဘတခြင္ ေရာက္ခဲ႔သမွ် အပိုင္း ၄

ဘ၀မွာ “ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳ႕ကို ရွာေတြ႔ထားသူ တေယာက္အတြက္ ပညာေရး ဆုိတာက မလုိအပ္ေတာ႔ပါဘူး” လို႔ ဦးေနွာက္အသိက ရွိေနေပမယ္႔ တိုးတက္ေၿပာင္းလဲေနတဲ႔ အိုင္တီ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ လူမွဳ႕ ပန္း၀န္းက်င္နဲ႕ မကင္းနို္င္ၿပန္ေတာ႔လဲ ပန္းတုိင္ကို မေရာက္ေသးသမွ် ဆက္ေလ်ာက္ရအုံးမယ္ ထင္ပါရဲ႕၊

ငယ္စဥ္ကတည္းက ဘယ္လို ဘြဲ႔ေတြ ဒီဂရီေတြ ရရင္ၿဖင္႔ ေတာ္ပါၿပီ ေက်နပ္ပါၿပီ လို႔ ထင္ထားခဲ႔တယ္၊ ထင္ထားတဲ႔အတုိင္းႀကိဳးစားၿပီး ရလာၿပန္ေတာ႔လဲ ေက်နပ္တင္းတိမ္ေရာင္႔ရဲ႕မွဳ႕က မရပ္နို္င္ၿပန္ဘူး၊ ကိုယ္တေယာက္ထဲလား လို႔ လိုက္ရွာႀကည္႔ၿပန္ေတာ႔ မဟုတ္ဘူးပဲ၊ လူတိုင္း လူတိုင္း ရွင္တုိင္းရဟန္းတုိင္း ပုထုဇဥ္မွန္သမွ် အတူတူပဲကိုး၊
ဒါေႀကာင္႔လဲ ၿမတ္စြာဘုရားက ဦေနာ ေလာေကာ၊ ေလာကလူသားေတြ အားလုံးဟာ အၿမဲတမ္း လိုေနႀကတာခ်ည္းပဲ၊ တခုရလာၿပန္ေတာ႔ တခုက လုိေနေသးၿပန္တယ္၊ ကိုယ္ပိုင္ကား စီးနိုင္သူက ကိုယ္ပိုင္ တိုက္နဲ႔ ၿခံ၀င္းေလးနဲ႔ ေနခ်င္ၿပန္တယ္၊ ေဒၚလာ ငါးေထာင္ ခ်မ္းသာေနသူက ေသာင္းဂဏန္း
ေလာက္ လိုခ်င္ေနၿပန္တယ္၊ တဲ႔၊
အတိေတၱာ တဏွာဒါေသာ၊ ရဟႏၱာမၿဖစ္ေသးသမွ် ဘယ္ေတာ႔မွ ေရာင္႔ရဲတယ္လို႔ မရွိနိုင္ဘူး၊ သတၱ၀ါအားလုံးဟာ လိုခ်င္မွဳ႕တဏွာရဲ႕ ကြ်န္ေတြပဲ၊ တဏွာ ေစခိုင္းရာ လုပ္ေနႀကရတယ္ ။ ရ႒ပါလ သတို႔သားကို ဆုံးမ ေဟာႀကားထားတဲ႔ ဒီေဒသနာေလးကို ေတြးေတြးၿပီး ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သတိနဲ႔ ဆုံးမေနရၿပန္တယ္၊ ဘ၀ဇာတ္ခုံေပၚမွာ လူၿဖစ္ေနရေတာ႔လည္း ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ အထိ ဆက္လက္ ကၿပရုံပဲ ရွိေတာ႔မေပါ႔။ ရုန္းကန္ လွဳပ္ရွားေနရတာပဲ လူ႔ဘ၀မဟုတ္လား၊ ရပ္တန္႔ေနရင္ ထုိင္ေနရင္ တၿခား လူေတြက ေက်ာ္တက္သြားလိမ္႔မယ္၊

“ If you do nothing, There will be nothing ”
ဘာမွ မလုပ္ရင္ ဘာမွ ၿဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ႔ အိႏိၵယ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မဟတၱမဂႏီၶ ရဲ႕ စကားကို ႀကားေယာင္မိေတာ႔ ထုိင္ေနရမွာလဲ ခက္ေနၿပန္ေရာ --

အခုတေလာ အိႏိၵယနိုင္ငံ ဘုံေဘၿမိဳ႕က တကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္း ဂြ်ိဳင္းဖို႔ ကိစၥနဲ႔ စာေရးလိုက္ စာဖတ္လိုက္ စူပါဗိုက္ဆာနဲ႔ ေတြ႔စရာ ေဆြးေႏြးစရာ ရွိရင္ ေဆြးေႏြးလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားရင္း တလခြဲနီးပါး ေလာက္ ႀကာသြားတာ သတိမထားမိလိုက္ဘူး၊

တကယ္ေတာ႔ ေက်ာင္းအပ္တဲ႔ကိစၥက အဲဒီေလာက္အထိ မႀကန္႔ႀကာသင္႔ပါဘူး၊ ဒါေပမယ္႔ ကုလားေတြရဲ႕ ရက္ခ်ိန္းကိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္လန္႔ေနပါၿပီ၊ သူတို႔ရဲ႕ မနက္ၿဖန္ လာခဲ႔ လို႔ ေၿပာလိုက္ရင္ ေနာက္ထပ္ အနည္းဆုံး ၃ ရက္ ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္၊ တပတ္ ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္၊ ၅ မိနစ္ေလာက္ ေစာင္႔ပါ ဆုိရင္ ေသခ်ာၿပီ ေနာက္ထပ္ နာရီ၀က္ေလာက္ ၿဖစ္ေနလိမ္႔မယ္၊ စာေရးသူကေတာ႔ တလ ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ အဆင္ေၿပသြားလို႔ တၿခား ေက်ာင္းသားေတြက ကံေကာင္းတယ္ လို႔ ေၿပာႀကတယ္၊ ကိုယ္တုိင္ေတာ႔ အဲလို မထင္မိဘူး၊ ကိုယ္႔ရဲ႕ ခႏီၱပါရမီ အစမ္းသပ္ ခံေနရတယ္ လို႔ပဲ သေဘာထားမိတယ္။ ေနာက္ထပ္ သုံးနွစ္ေလာက္ ဒုကၡခံရအုံးမယ္ ဆိုတာ ေတြးမိေတာ႔ ေပ်ာ္ေတာင္ မေပ်ာ္နိုင္ရွာဘူး၊

တခ်ိဳ႕ေဒါက္တာ ေက်ာင္းသားေတြမ်ား ေက်ာင္းအပ္ဖို႔ကိစၥအတြက္ ၃ လေလာက္ ေစာင္႔ေနရတာေတာင္ အဆင္မေၿပခ်င္ေသးဘူး၊ တကယ္ေတာ႔ လုပ္စရာ အစီအစဥ္က သိပ္မမ်ားေပမယ္႔ အထက္ကေၿပာသလို ေန႔ေရႊ႕ ညေရႊ႕ လုပ္ေနေတာ႔ မႀကာသင္႔ပဲ ႀကာေနတာပါ၊ စာေရးသူတို႔ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြက သိပ္ေဒါသ အားႀကီးႀကတာပဲ၊ အဲဒီလူေတြကို အိႏိၵယပို႔ထားရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ ခႏီၱပါရမီ ဘယ္ေလာက္ အတုိင္းအတာအထိ ၿဖည္႔ဆည္းနိုင္မလဲ လို႔ တခါတေလ ေတြးမိပါရဲ႕၊ ဒါကလဲ ေကာင္းေစခ်င္တဲ႔ဘက္ကို ဦးတည္ၿပီး ေၿပာတာပါ၊
နည္းပညာနဲ႔ ပညာေရးကို ဦးစားေပးထားေပမယ္႔ လူဥိးေရ မ်ားလြန္းတဲ႔အတြက္ေႀကာင္႔ လူတန္းစား
အားလုံးကို တန္းတူညီမွ် ၿဖည္႔ဆည္းေပးနိုင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားႀကရအုံးမယ္၊ ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ဆုိေတာ႔ အေနအထိုင္ အစားအေသာက္စတာေတြက အင္တာေနရွင္နယ္ တန္း၀င္ဖို႔ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားတာေတာင္ မေသခ်ာနိုင္ဘူး၊ 

 ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တို႔ အထြဋ္အၿမတ္ထားရာ ဂ်နာတ္႔ ရုပ္တု

စာေရးသူနဲ႔  စူပါဗိုက္ဆာ ေဒါက္တာ Lalita  Namjoshi  လလိတာ နမ္ဂ်ိဳရွီ

ခ်ီးက်ဴးစရာက ေလာဘ အားႀကီးႀကေပမယ္႔ ေဒါသ ထြက္တာကို မေတြ႔ရသေလာက္ပဲ၊ မွတ္မွတ္ရရ တရက္မွာ အေဆာင္မွာ ေနႀကတဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္းသားေတြထဲက တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ရန္ၿဖစ္ႀကတာ ဘာေၿပာေကာင္းမလဲ ၿမန္မာေတြဆို ထုိးႀက ႀကိတ္ႀကနဲ႔ အနည္းဆုံး ေဆးခန္းေၿပး၇မွာ ေသခ်ာတာေပါ႔၊ ဒီမွာေတာ႔ ပါးစပ္က အေဆာင္ ပြင္႔ထြက္သြားေအာင္ ေအာ္ေနေပမယ္႔ တေယာက္မွ လက္မပါႀကဘူး၊ လက္ပါရင္ စၿပီးထိုးႀကိတ္သူက အရွဳံးဆိုပဲ၊ ဒါကို အေႀကာင္းသိေနတဲ႔ ေဘးက ေက်ာင္းသားေတြက တေယာက္မွ ဂရုမစိုက္ႀကဘူး၊ ဖ်န္ေၿဖေပးစရာလဲ လိုမွ မလိုတာပဲေလ၊ တကယ္အ႔ံႀသစရာပါေပ၊
ဘုံေဘၿမိဳ႕ K J Somaiya College မွ Deperment  OF  Engineering



တကၠသုိလ္ အတြင္းမွ အေဆာက္အဦးအခ်ိဳ႕

ဘာသာေရးနဲ႔ပက္သက္လို႔ ဟိႏၵဴဘာသာကို အမ်ားဆုံး ကိုးကြယ္ႀကေပမယ္႔ မဂၤလာကိစၥမွာေတာ႔ မိန္းကေလးက တင္ၿပီး ေတာင္းရတာ ဆုိေတာ႔ ၿမန္မာအေတြးနဲ႔ သိပ္ၿပီး ဘ၀င္မက်လွဘူး၊ ပညာတတ္တဲ႔ ေယာက်ၤားေလးဆုိရင္ နွဳန္းထားဘယ္ေလာက္၊ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတယ္ ပညာတတ္တယ္ ဆိုတဲ႔ ေယာက်ၤားေလးကို လက္ထပ္လိုတဲ႔ မိန္းကေလးမိဘေတြကေတာ႔ ကိုယ္႔သမီး အိမ္ေထာင္ခ်ေပးဖို႔ ရွာေပေတာ႔ပဲ၊ တခ်ိဳ႕မ်ား ၂ ႀကိမ္ ၃ ႀကိမ္ ေစ႔စပ္ၿပီး တင္ေတာင္းတာေတာင္ ေယာက်ၤားေလးဘက္က ၿငင္းလိုက္လို႔ အဆင္မေၿပတာေတြ ႀကားရေသး၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ မ်က္နွာပူရတာက မိဘေတြပါပဲ၊ ဒါေႀကာင္႔လဲ တခ်ိဳ႕ အိႏိၵယက ဗုဒၶဘာသာမိဘေတြက သူတို႔ သမီးကို ယဥ္ေက်းလိမၼာသူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ က်ေစဖို႔ ဆာဒူးေခၚ ဘုန္းႀကီးေတြကို ဆုေတာင္းေပးပါ လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းေနတတ္ႀကတယ္။

ဆက္ပါအုံးမည္ - -

ဘုံေဘတခြင္ ေရာက္ခဲ႔သမွ် အပိုင္း ၄

ဘ၀မွာ “ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳ႕ကို ရွာေတြ႔ထားသူ တေယာက္အတြက္ ပညာေရး ဆုိတာက မလုိအပ္ေတာ႔ပါဘူး” လို႔ ဦးေနွာက္အသိက ရွိေနေပမယ္႔ တိုးတက္ေၿပာင္းလဲေနတဲ႔ အိုင္တီ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ လူမွဳ႕ ပန္း၀န္းက်င္နဲ႕ မကင္းနို္င္ၿပန္ေတာ႔လဲ ပန္းတုိင္ကို မေရာက္ေသးသမွ် ဆက္ေလ်ာက္ရအုံးမယ္ ထင္ပါရဲ႕၊

ငယ္စဥ္ကတည္းက ဘယ္လို ဘြဲ႔ေတြ ဒီဂရီေတြ ရရင္ၿဖင္႔ ေတာ္ပါၿပီ ေက်နပ္ပါၿပီ လို႔ ထင္ထားခဲ႔တယ္၊ ထင္ထားတဲ႔အတုိင္းႀကိဳးစားၿပီး ရလာၿပန္ေတာ႔လဲ ေက်နပ္တင္းတိမ္ေရာင္႔ရဲ႕မွဳ႕က မရပ္နို္င္ၿပန္ဘူး၊ ကိုယ္တေယာက္ထဲလား လို႔ လိုက္ရွာႀကည္႔ၿပန္ေတာ႔ မဟုတ္ဘူးပဲ၊ လူတိုင္း လူတိုင္း ရွင္တုိင္းရဟန္းတုိင္း ပုထုဇဥ္မွန္သမွ် အတူတူပဲကိုး၊
ဒါေႀကာင္႔လဲ ၿမတ္စြာဘုရားက ဦေနာ ေလာေကာ၊ ေလာကလူသားေတြ အားလုံးဟာ အၿမဲတမ္း လိုေနႀကတာခ်ည္းပဲ၊ တခုရလာၿပန္ေတာ႔ တခုက လုိေနေသးၿပန္တယ္၊ ကိုယ္ပိုင္ကား စီးနိုင္သူက ကိုယ္ပိုင္ တိုက္နဲ႔ ၿခံ၀င္းေလးနဲ႔ ေနခ်င္ၿပန္တယ္၊ ေဒၚလာ ငါးေထာင္ ခ်မ္းသာေနသူက ေသာင္းဂဏန္း
ေလာက္ လိုခ်င္ေနၿပန္တယ္၊ တဲ႔၊
အတိေတၱာ တဏွာဒါေသာ၊ ရဟႏၱာမၿဖစ္ေသးသမွ် ဘယ္ေတာ႔မွ ေရာင္႔ရဲတယ္လို႔ မရွိနိုင္ဘူး၊ သတၱ၀ါအားလုံးဟာ လိုခ်င္မွဳ႕တဏွာရဲ႕ ကြ်န္ေတြပဲ၊ တဏွာ ေစခိုင္းရာ လုပ္ေနႀကရတယ္ ။ ရ႒ပါလ သတို႔သားကို ဆုံးမ ေဟာႀကားထားတဲ႔ ဒီေဒသနာေလးကို ေတြးေတြးၿပီး ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သတိနဲ႔ ဆုံးမေနရၿပန္တယ္၊ ဘ၀ဇာတ္ခုံေပၚမွာ လူၿဖစ္ေနရေတာ႔လည္း ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ အထိ ဆက္လက္ ကၿပရုံပဲ ရွိေတာ႔မေပါ႔။ ရုန္းကန္ လွဳပ္ရွားေနရတာပဲ လူ႔ဘ၀မဟုတ္လား၊ ရပ္တန္႔ေနရင္ ထုိင္ေနရင္ တၿခား လူေတြက ေက်ာ္တက္သြားလိမ္႔မယ္၊

“ If you do nothing, There will be nothing ”
ဘာမွ မလုပ္ရင္ ဘာမွ ၿဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ႔ အိႏိၵယ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မဟတၱမဂႏီၶ ရဲ႕ စကားကို ႀကားေယာင္မိေတာ႔ ထုိင္ေနရမွာလဲ ခက္ေနၿပန္ေရာ --

အခုတေလာ အိႏိၵယနိုင္ငံ ဘုံေဘၿမိဳ႕က တကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္း ဂြ်ိဳင္းဖို႔ ကိစၥနဲ႔ စာေရးလိုက္ စာဖတ္လိုက္ စူပါဗိုက္ဆာနဲ႔ ေတြ႔စရာ ေဆြးေႏြးစရာ ရွိရင္ ေဆြးေႏြးလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားရင္း တလခြဲနီးပါး ေလာက္ ႀကာသြားတာ သတိမထားမိလိုက္ဘူး၊

တကယ္ေတာ႔ ေက်ာင္းအပ္တဲ႔ကိစၥက အဲဒီေလာက္အထိ မႀကန္႔ႀကာသင္႔ပါဘူး၊ ဒါေပမယ္႔ ကုလားေတြရဲ႕ ရက္ခ်ိန္းကိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္လန္႔ေနပါၿပီ၊ သူတို႔ရဲ႕ မနက္ၿဖန္ လာခဲ႔ လို႔ ေၿပာလိုက္ရင္ ေနာက္ထပ္ အနည္းဆုံး ၃ ရက္ ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္၊ တပတ္ ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္၊ ၅ မိနစ္ေလာက္ ေစာင္႔ပါ ဆုိရင္ ေသခ်ာၿပီ ေနာက္ထပ္ နာရီ၀က္ေလာက္ ၿဖစ္ေနလိမ္႔မယ္၊ စာေရးသူကေတာ႔ တလ ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ အဆင္ေၿပသြားလို႔ တၿခား ေက်ာင္းသားေတြက ကံေကာင္းတယ္ လို႔ ေၿပာႀကတယ္၊ ကိုယ္တုိင္ေတာ႔ အဲလို မထင္မိဘူး၊ ကိုယ္႔ရဲ႕ ခႏီၱပါရမီ အစမ္းသပ္ ခံေနရတယ္ လို႔ပဲ သေဘာထားမိတယ္။ ေနာက္ထပ္ သုံးနွစ္ေလာက္ ဒုကၡခံရအုံးမယ္ ဆိုတာ ေတြးမိေတာ႔ ေပ်ာ္ေတာင္ မေပ်ာ္နိုင္ရွာဘူး၊

တခ်ိဳ႕ေဒါက္တာ ေက်ာင္းသားေတြမ်ား ေက်ာင္းအပ္ဖို႔ကိစၥအတြက္ ၃ လေလာက္ ေစာင္႔ေနရတာေတာင္ အဆင္မေၿပခ်င္ေသးဘူး၊ တကယ္ေတာ႔ လုပ္စရာ အစီအစဥ္က သိပ္မမ်ားေပမယ္႔ အထက္ကေၿပာသလို ေန႔ေရႊ႕ ညေရႊ႕ လုပ္ေနေတာ႔ မႀကာသင္႔ပဲ ႀကာေနတာပါ၊ စာေရးသူတို႔ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြက သိပ္ေဒါသ အားႀကီးႀကတာပဲ၊ အဲဒီလူေတြကို အိႏိၵယပို႔ထားရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ ခႏီၱပါရမီ ဘယ္ေလာက္ အတုိင္းအတာအထိ ၿဖည္႔ဆည္းနိုင္မလဲ လို႔ တခါတေလ ေတြးမိပါရဲ႕၊ ဒါကလဲ ေကာင္းေစခ်င္တဲ႔ဘက္ကို ဦးတည္ၿပီး ေၿပာတာပါ၊
နည္းပညာနဲ႔ ပညာေရးကို ဦးစားေပးထားေပမယ္႔ လူဥိးေရ မ်ားလြန္းတဲ႔အတြက္ေႀကာင္႔ လူတန္းစား
အားလုံးကို တန္းတူညီမွ် ၿဖည္႔ဆည္းေပးနိုင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားႀကရအုံးမယ္၊ ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ဆုိေတာ႔ အေနအထိုင္ အစားအေသာက္စတာေတြက အင္တာေနရွင္နယ္ တန္း၀င္ဖို႔ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားတာေတာင္ မေသခ်ာနိုင္ဘူး၊ 

 ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တို႔ အထြဋ္အၿမတ္ထားရာ ဂ်နာတ္႔ ရုပ္တု

စာေရးသူနဲ႔  စူပါဗိုက္ဆာ ေဒါက္တာ Lalita  Namjoshi  လလိတာ နမ္ဂ်ိဳရွီ

ခ်ီးက်ဴးစရာက ေလာဘ အားႀကီးႀကေပမယ္႔ ေဒါသ ထြက္တာကို မေတြ႔ရသေလာက္ပဲ၊ မွတ္မွတ္ရရ တရက္မွာ အေဆာင္မွာ ေနႀကတဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္းသားေတြထဲက တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ရန္ၿဖစ္ႀကတာ ဘာေၿပာေကာင္းမလဲ ၿမန္မာေတြဆို ထုိးႀက ႀကိတ္ႀကနဲ႔ အနည္းဆုံး ေဆးခန္းေၿပး၇မွာ ေသခ်ာတာေပါ႔၊ ဒီမွာေတာ႔ ပါးစပ္က အေဆာင္ ပြင္႔ထြက္သြားေအာင္ ေအာ္ေနေပမယ္႔ တေယာက္မွ လက္မပါႀကဘူး၊ လက္ပါရင္ စၿပီးထိုးႀကိတ္သူက အရွဳံးဆိုပဲ၊ ဒါကို အေႀကာင္းသိေနတဲ႔ ေဘးက ေက်ာင္းသားေတြက တေယာက္မွ ဂရုမစိုက္ႀကဘူး၊ ဖ်န္ေၿဖေပးစရာလဲ လိုမွ မလိုတာပဲေလ၊ တကယ္အ႔ံႀသစရာပါေပ၊
ဘုံေဘၿမိဳ႕ K J Somaiya College မွ Deperment  OF  Engineering



တကၠသုိလ္ အတြင္းမွ အေဆာက္အဦးအခ်ိဳ႕

ဘာသာေရးနဲ႔ပက္သက္လို႔ ဟိႏၵဴဘာသာကို အမ်ားဆုံး ကိုးကြယ္ႀကေပမယ္႔ မဂၤလာကိစၥမွာေတာ႔ မိန္းကေလးက တင္ၿပီး ေတာင္းရတာ ဆုိေတာ႔ ၿမန္မာအေတြးနဲ႔ သိပ္ၿပီး ဘ၀င္မက်လွဘူး၊ ပညာတတ္တဲ႔ ေယာက်ၤားေလးဆုိရင္ နွဳန္းထားဘယ္ေလာက္၊ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတယ္ ပညာတတ္တယ္ ဆိုတဲ႔ ေယာက်ၤားေလးကို လက္ထပ္လိုတဲ႔ မိန္းကေလးမိဘေတြကေတာ႔ ကိုယ္႔သမီး အိမ္ေထာင္ခ်ေပးဖို႔ ရွာေပေတာ႔ပဲ၊ တခ်ိဳ႕မ်ား ၂ ႀကိမ္ ၃ ႀကိမ္ ေစ႔စပ္ၿပီး တင္ေတာင္းတာေတာင္ ေယာက်ၤားေလးဘက္က ၿငင္းလိုက္လို႔ အဆင္မေၿပတာေတြ ႀကားရေသး၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ မ်က္နွာပူရတာက မိဘေတြပါပဲ၊ ဒါေႀကာင္႔လဲ တခ်ိဳ႕ အိႏိၵယက ဗုဒၶဘာသာမိဘေတြက သူတို႔ သမီးကို ယဥ္ေက်းလိမၼာသူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ က်ေစဖို႔ ဆာဒူးေခၚ ဘုန္းႀကီးေတြကို ဆုေတာင္းေပးပါ လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းေနတတ္ႀကတယ္။

ဆက္ပါအုံးမည္ - -