ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူပုဂိၢဳလ္မ်ားအေနျဖင့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္စသည္ကို စားပြဲျဖင့္ ကပ္လႈၿပီးပါက တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုင္ယူလ်င္ျဖစ္ေစ၊ ထိလ်င္ျဖစ္ေစ၊ သြား မကိုင္နဲ႔၊ ကိုင္လို႔မရဘူး၊ ထိလို႔ မရဘူး၊ အဲလို ထိမိရင္ အကပ္ပ်က္တယ္၊ ဘုန္းႀကီးေတြမွာ အာပတ္သင့္တယ္၊ စသျဖင့္ စာေရးသူတုိ႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ၾကားဖူးေနက် စကားတစ္ခြန္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ၾကားရတာ နားယဥ္ေနေပၿပီ၊
အမွန္ကား လူဒကာ ဒကာမတို႔အေနျဖင့္ ဘုန္းေပးေစလိုေသာ သဒၶါ ေစတနာတို႔က ထက္သန္ေနၾကေသာ ေၾကာင့္သာ ေ၀းေနေသာ ဆြမ္းခြက္ ဟင္းခြက္စသည္ကို ကိုင္ယူၾကျခင္းျဖစ္၏၊ အကပ္ပ်က္ေစလိုေသာ အလႈရွင္ တစ္ေယာက္တစ္ေလမွ် ရွိမည္မထင္ေပ၊
လိုရင္းမွတ္ရန္မွာ ကပ္လႈၿပီးေသာ ဆြမ္း ဟင္းခဲဖြယ္ ဆန္ ဆီ စေသာ အရာ၀တၳဳပစၥည္းအားလုံးကို ရဟန္းေတာ္မ်ားက ေရာ႔ ယူသြားၾကေတာ့ -- စသည္ျဖင့္ ပါးစပ္ျဖင့္၄င္း၊ အမူအရာျဖင့္၄င္း မေျပာေသးလ်င္ လူဒါယကာတုိ႔က ဘယ္လိုပင္ ကိုင္ကိုင္ ေရႊ႕ေရႊ႕ ျပဳလုပ္ပါေသာ္လည္း အကပ္မပ်က္ပါ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆက္လက္ ဘုန္းေပးသုံးေဆာင္ေကာင္းပါသည္။
အကပ္ပ်က္ေၾကာင္း အဂၤါ ( ၆ ) ပါး
၁။ စြန္႔ = စားေသာက္ဖြယ္ မ်ားကို ရဟန္းမ်ားက အာလယျပတ္ စြန္႔လ်င္ အကပ္ပ်က္ပါသည္။
၂။ ခ် = ကပ္ထားၿပီးသား စားပြဲတြင္ထုိင္စဥ္ ရဟန္းေတာ္သည္ သိကၡာခ်ကာ လူထြက္သြားလ်င္လဲ အကပ္ပ်က္ပါသည္။
၃။ ေပး = စားေသာက္ဖြယ္မ်ားကို လူဒကာတို႔အားျဖစ္ေစ၊ သာမေဏတုိ႔အားျဖစ္ေစ ေပးလိုက္လ်င္လဲ အကပ္ပ်က္သည္။
၄။ လု = ရဟန္းေတာ္က မေပးေသာ္လည္း လူဒကာတို႔က အတင္းအဓမၼ လုယူသြားလ်င္၄င္း၊ အကြ်မ္း၀င္လို႔ ယူသြားလ်င္၄င္း အကပ္ပ်က္သည္။
၅။ မစၥဳ = အကပ္ခံၿပီး ဘုန္းေပးသုံးေဆာင္ေနဆဲ ရဟန္းေတာ္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူ ( ေသ )သြားလ်င္လဲ အကပ္ပ်က္ သည္။
၆။ လိင္ျပန္ = ေယာက်ာ္းစင္စစ္ရဟန္းဘ၀မွ အမ်ိဳးသမီးဘ၀သို႔ ေျပာင္းလဲသြားျခင္း ဟူေသာ နပုံး ပ႑ဳပ္ဘ၀သို႔ တစ္ထုိင္တည္း ေျပာင္းလဲသြားလ်င္လဲ အကပ္ပ်က္ပါသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ စြန္႔၊ ခ်၊ ေပး၊ လု၊ မစၥဳ၊ လိင္ျပန္၊ ဤ ၆ တန္၊ ကပ္ခံ ပ်က္ေၾကာင္းတည္း
အကိုး။ ။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သဒၶမၼရံသီရိပ္သာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဒုလႅဘသိဖြယ္ ၀ိနည္းငယ္
No comments:
Post a Comment